hz muhammed i eleştirmek

kendisine inanan insanları [dikkat edin spesifikleştiriyorum] dinden çıkma noktasına kadar götürebilecek [götürecek demiyorum] bir eylemdir. eleştir, eleştir tabi ama şeytanı yan odada bırak da eleştir. eğer şeytanını başından kovamıyor ve nefsini terbiye edemiyorsan bu işe hiç girişme. tabii mutaassıpça bağlan demiyoruz sana, işin özünü anla! sorgulamadan mal gibi inanma tamam ama sorguluyorum diye nefsin şeytanın batağına saplanma.

ve inanmayanlar... siz de eleştirecekseniz kendi aranızda eleştirin efendim, elbette karışmıyoruz/karışamayız ama kimseye rahatsızlık vermenize gerek yok di mi?

bazı şeylere körü körüne inanıp bağlanmaktansa yapılması yeğ eylemdir. neden? çünkü hz muhammed kesinlikle tabulaştırılmamalı, insan üzeri bir mertebe eriştirilmemelidir. o da bir insandır, onun da yanlışları olmuştur. bazı inanışlara göre örnek insan olabilir ama muhammed de bir kuldur ve orhan baba’nın da dediği gibi hatasız kul olmaz. nedir yani? eleştiri bu kadar mı kötü bir şeydir? gerçek hayatımızda da eleştiriye bu kadar karşıysak nasıl yaşamayı planlıyoruz acaba? bırakın artık insanları ve olayları tabulaştırmayı... tartışılsın ki akla kara çıksın ortaya.

yapilmasi gereken elestiri degil hayatini yaptiklarini soyledıklerını(hadislerini) incelemek,irdelemektir..

anlamaya calısmaktır..
elestırmek ıcın elestırılmemelıdır,ınceleyıp ırdeleyıp bulursak elestrılecek bı seyler elestırebılırız o zaman..

turan dursun’un din bu serisinin 2. cildi olan "hz muhammed"de yaptığı eylemdir. öldürülme nedeni "olabilirlik"ten çıkmış, gerçekleşmiştir.

islama göre uğruna yaratılmış bir dünyada yaşarken yapılmasının manası olmayacak durum.

hatasız kul olmaz

gercek bir muslumanın;

"allah mısın tabi elestiricem" dsutru ile yatıgı seydir, otelemekten ziyade icine alınası gorustur, gercek aydın gercek inana sorgulayandır koyunluktan ziyade kendine bahsedilmisi olanı kullannadır.

zira dusunmek denilen sey inanısa gore bahsedilmis bir yartım ise elestirmekte beraberinde gelşen bir guzelliktir, elestirilmesi istense inanaılan yaratan yarattıkalrını safi beyincik ile yaratırdı; yartııklarıda sartlı refleksler ile yasardı, ortada sorun kalmazdı,

ha diyiceksiniz ki biz zaten beyinigizi komple; bende lafım zaten sana degil diyecem...

isteyen herkesin yapabileceği bir eylem. ve bunu sesli de yapabilmeli. aksi takdirde düşünceler yayılmaz, düşünceler yayılmazsa eleştirilmez, eleştirilmeyen düşünceler de gelişmez. "hz. muhammed’i eleştirmek kimin haddine." demek yanlıştır. bir müslüman eleştirebileceği gibi bir ateist de eleştirir. ateist veya deist olan biri zaten hz. muhammed’in allah’ın peygamberi olduğuna inanmaz, bu durumda "kimse allah’ın elçisini eleştiremez." yargısını ırgalamazlar. ama şu durum oldukça yanlıştır: kimi insanlar, dindarları oradan buradan duyduklarına inanıyorlar, araştırmıyorlar diye eleştiriyor. evet, hz. muhammed’le ilgili anlatılan pek çok olumlu şeyin de kanıtı yok gördüğüm kadarıyla, zamanla ağızdan ağıza dolaşmış, belki bir zaman sonra kitaplara geçmiş ama yine de sağlam kanıtları olmayan şeyler. zaten nasıl bir kanıtı olabilir ki her yaptığının o dönemde. bu durumda hz. muhammed hakkında anlatılan olumlu şeyler gibi olumsuz şeylerin de kesinliği yoktur. bu durumda kesin yargılar getirmek yanlış olacaktır. böyle durumlarda hz. muhammed’i eleştirenler de söylentilerden yola çıkıyordur. bir de kimi zaman ateistler, deistler de çok dogmatik olabiliyor. dinsizliğin dogmatizmi. eğer eleştiriyorlarsa onlar da objektif olmalılar. aksi takdirde dindar yobazlardan bir farkları kalmaz.
elbette eleştiriyle hakaret arasındaki ince çizgiyi kaçırmamak gerekir ama hz. muhammed’i eleştirmek de inananlara saygısızlık demek değildir. insanlar düşüncelerini paylaşmalı, tartışmalıdır ki insanlık ve toplum gelişme kaydetsin. aksi takdirde olduğumuz yerde kalırız ve başkaları bizi ezip geçer.

hz. muhammed peygamberdir. peygamberler de insanlara mutlak doğruları, yaratıcının gücünü ve kollayıcılığını anlatırlar. bunlar ve beraberindekiler de doğası gereği dogmatik olup, hem ateist hem de deistler için tartışılması anlamsızdır.

eleştiriyle aynı cümlede kulanılması bile üzücü. ben haddimi bilirim.

(bkz: bok yeme otur oturdugun yerde)

herkes istediği herkesi eleştirebilir, bu düşünme yetisinin varlığını kanıtlar, öte yandan ot gelip ot gitmek, bazı tabularla yaşamak pek akilane değildir. eleştirinin pozitif de olabileceğini de unutmamak lazım.

en az islamı eleştirmek kadar doğaldır.hatta ki,hz muhammed araştırın soruşturun,kendi mantığınızla islamı,doğru yolu bulun demiştir.körü körüne,sırf ailesi ona aşıladı diye müslüman olan kimseler,kafirlerden çok da ileride sayılmazlar kanaatimce.

islami kabul etmis insanlar bu dinin dogmalarina da kayitsiz sartsiz teslim olmus demektir.islam teslimiyettir.bu baglamda hz.muhammed (s.a.v)’in elestrilmesi’ islam’in elestrilmesine denktir muslim icin yersizliktir iman zayifligidir..kur’an elestirmeyi emreder..kavimlerindeki sapkinliklara ses cikarmayan muslumanlar kavimleriyle birlikte helak olmuslardir..peygamber efendimiz nihilist bakis acisina "dilsiz seytan" yorumunu yapmistir..elestrilere verilecek en guzel cevap kelamullahtir..eger kulumuza indirdigimizden bir suphe icindeyseniz, haydi onun benzeri bir sure de siz getirin. eger iddianizda samimi iseniz allah’dan baska sahitlerinizi de cagirin!” (2/bakara, 23). “… eger dogru soyluyorsaniz allah’dan baska cagirabildiklerinizi cagirin da siz de onun gibi uydurulmus on sure getirin!” (11/hud, 13).

müslümanım diyenlerin yapmaması gereken bir şeydir gerçekçi olmak gerekir dünyanın sebebi insanı nasıl eleştirebilir ona iman etmişler kimi entryler dinin afyonluğundan değil buradan yola çıkıyorlar.

öncelikle neden ulvi konuların eleştiriye kapalı olması gerekliliğini anlamakta zorlanıyorum.

hz muhammed’in bizlerden tek farkı islamı yayması ve tanri tarafından seçilmesidir.

nitekim hz muhammed’de kanlı canlı bir insandır.illaki onunda hataları olmuştur.

sırf islamı yaydı muslumanlığın temelini attı diye kıyak yapılmasına karşıyım.

eleştiri olumlu da olsa olumsuzda olsa eleştirmek insana özgü bir davranıstır ve kesinlikle yadırganmamalıdır.

örnek verecek olursam hz muhammed ne ise benim için mustafa kemal atatürk odur zira günümüz türkiye cumhuriyetinin temellerini atmış ve türk halkının gelişimi için ilke ve inkilaplar düzenlemiştir.vecizelerinden bahsetmiyorum bile.

e şimdi dönüp baktığımızda atatürk ve hz muhammed arasında pek farklılık yok gibi görünmektedir.ikisi de insan ikisi de bir guruhun geleceği için çalışmış, savaşmıştır.

mustafa kemal atatürk’ün bile rahatlıkla ele$tirilebildiği günümüz toplumunda neden hz muhammed’i de ele$tirmeyelim ki ?

sözlükteki bir çok dini başlıkta yaşadığımız olay gene gerçekleşmiş ve bu başlığa bile atatürk ile kıyaslamaya girilmiş.

atatürkü, hz muhammed ile aynı kefeye koymak hangi akla hizmettir ? elma ile armut kıyaslanır mı?

demekki neymiş bu tür bilgiçlerimiz atatürkü çok seviyormuş tabiki sevecekler, seveceğizde. fakat böyle her başlığa ulu önderi katarak ne yapmak istediğini anlamış değiliz bu tür yazarlarımızın. provokasyon mu yoksa sözlükteki sol görüşlü yazarların sempatisini mi kazanmak ? kardeşim madem atatürkü çok seviyorsun neden onun izinden gitmiyorsun? atatürk türk öğün çalış güven dememişmiydi? ne bok işin var internetin başında git çalış bişeler üret vatana millete hayrın olsun.

peygamberlerin sıfatları vardır, hatalardan arındırılmıştır. fakat insanoğlunun böyle bir sıfatı yoktur. eğer olsaydı şuan dünyada 5 milyar küsür yaşayan peygamber olurdu.

bok yeme de otur oturduğun yerde dedirtesi bir başlıktır.

bu başlık altında okuduğum bazı yazılar, kaş yapayım derken göz çıkarma eylemine uyar tarzdadırlar. her insan bir şeyleri savunabilir, bunu yazıya da dökebilir. ama bunu insaf sınırları içinde ve birilerini rencide etmeden yapmalıdır.
eleştirmenin doğal bir hak olduğu savunulabilir, fakat eleştirirken kimi, neden eleştirdiğimizi iyi bilmeliyiz. yoksa haddimiz olmayarak peygamberimizi de atatürk’ü de eleştirmeye kalkarız ki bu ancak bilinçsizlikten ileri gelebilir. bu konularda bilinci olan insanların kaplerinde yer sorunu olmadığını, peygamberimizi de, atatürk’ü de kalplerinde bir yerlere koyduklarını ve onları sevdiklerini biliyorum.

bu dünyada yapılabilecek en büyük 2. yanlış

kufretmek gibi gelir sevenlerine.