sensation

yeni elime geçmiş olan erdoğan alkan çevirisi de şöyledir:

mavi yaz akşamlarında, özgür, gezeceğim,
ayaklarımın altında nemli, serin kırlar;
başakları devşirip otları ezeceğim,
yıkayıp arıtacak çıplak başımı rüzgâr.

ne bir söz, ne düşünce, yalnız bitmeyen bir düş
ve yüreğimde sevgi; büyük, sonsuz, umutlu,
çekip gideceğim, çingene gibi, başıboş
doğada, -bir kadınla birlikte gibi mutlu.

orhan veli’nin çevirisi:

mavi yaz akşamları, patikalarda, dalgın,
gideceğim sürtüne sürtüne buğdaylara.
ayaklarımda ıslaklığı küçük otların
yıkasın, bırakacağım başımı rüzgara.

ne bir şey düşünecek, ne bir laf edeceğim;
ama sonsuz bir sevgi dolduracak içimi;
göçebeler gibi uzağa gideceğim;
mes’ut, sanki yanımda bir kadın varmış gibi.

oğuz arıkanlı’nın çevirisi:

gezineceğim mavi yaz akşamları patikalarda,
ezerek cılız otları, benekli buğdaylar arasından
dalgın, serinliğini hissedeceğim ayaklarımda!
açık başımı terkedeceğim yıkanmağa rüzgara!
konuşmayacağım, asla düşünmeyeceğim
fakat hudutsuz bir aşk kaplıyacak benliğimi;
ve ben bir çingene gibi, uzağa, çok uzağa gideceğim
tabiatın koynunda bir kadınla yaşar gibi.

faruk sur’un çevirisi:

ekili tarlalardan, mavi bir yaz akşamı
ince otlar üstünden, yollara düşeceğim.
dalmışım, bir serinlik alacak tabanımı
havalansın saçlarım yele koyvereceğim.

düşünmeyeceğim hiç, tek söz etmeyeceğim.
beni yüceltecektir bitmek tükenmez sevi
başıboş uzaklarda, eriyip gideceğim
doğayla mutluyum ben, sanki kadınla gibi.


dipnot: rimbaud çevirisinin yalnız dil değil, anlam ve yapı güçlüğü de vardır ne yazık ki. bu sebeple önce onu anlamak, duyumsamak, ardından çevirmek gereklidir. fransızların bile henüz çözemediği (ve tabii çözemeyeceği) anlam güçlüğü, tüm dünyada tartışmalara yol açmıştır ve bunun sonucunda birçok rimbaud yorumcuları türemiştir. işte bu nedenle bir şiir, belirgin farklara sahip üç ayrı şekilde çevrilmiştir.

türkçe’ye duyum, his ve sansasyon olarak üç farklı şekilde çevrilmiş rimbaud şiiridir.
orijinali şöyle:

par les soirs bleus d’été, j’irai dans les sentiers,
picoté par les blés, fouler l’herbe menue :
rêveur, j’en sentirai la fraîcheur à mes pieds.
je laisserai le vent baigner ma tête nue.

je ne parlerai pas, je ne penserai rien,
mais l’amour infini me montera dans l’âme ;
et j’irai loin, bien loin, comme un bohémien,
par la nature, heureux- comme avec une femme.

fr, duyum, his.