rabita

rabıta, zikirden önce veya günün uygun zamanlarında müridin (tarikat eğitimi gören kimsenin) şeyhini (mürşidini) hatırlamasıdır. uzun tartışmalara konu olan râbıta bir ibadet değildir, tasavvufta bir eğitim tekniğidir. amacının dışına çıkarılır ve şirke vardırılırsa çok sakıncalı olur, amacının içinde kalırsa (yani şeyhi hatırda tutarak ondan meşru ölçüler içinde istifade etmeye; ilminden, ahlakından, güzel hallerinden yararlanmaya, onu özümsemeye yönelik bir teknik olursa) sakıncası olmayabilir.

http://www.hayrettinkaraman.net/sc/00156.htm

ilgi, ilişki.

birbirine geçmeli tahtadan bir döşeme türü.

tarikatlarda müridin şeyhi aracılığıyla kalbini allah’a bağlaması.

bir tasavvuf terimi. tasavvufta belirli tarikatlarda bulunan bir uygulamaya verilen isimdir. etimolojik açıdan râbıta sözcüğü rabt kökünden türemiştir ve “birleştirmek” ve “bağlamak” anlamlarına sahiptir. tasavvufta ise müridin, konsantre olup şeyhini aklında canlandırarak şeyhinden yardım istemesi, feyz alması anlamına gelir. bazı çağdaş araştırmacılar tarafından doğu dinlerindeki yoga ve benzeri uygulamalarla karşılaştırıldığı olmuştur.

aynı zamanda uğur mumcu’nun okunası kitabı.kitap okunmaya başlandığı andan itibaren mumcu’nun şu an içerisinde olduğumuz durumu nasıl iyi tahlil ettiğini ,daha doğrusu iktidarın iç yüzünün nerelere dayandığını bir bir anlatan kitap.

dunyanın en guzel dosemesi olup hava alan canli olması ile de unludur.

uğur mumcu’nun bir kitabı. yeşil sermayenin kaynaklarının anlatıldığı bir eserdir.

kerestelerin kalınlık ayarıni yapan makina.

(bkz: zabita)

bağlayan şey, bağ.