rabita

ankakusu
rabıta, zikirden önce veya günün uygun zamanlarında müridin (tarikat eğitimi gören kimsenin) şeyhini (mürşidini) hatırlamasıdır. uzun tartışmalara konu olan râbıta bir ibadet değildir, tasavvufta bir eğitim tekniğidir. amacının dışına çıkarılır ve şirke vardırılırsa çok sakıncalı olur, amacının içinde kalırsa (yani şeyhi hatırda tutarak ondan meşru ölçüler içinde istifade etmeye; ilminden, ahlakından, güzel hallerinden yararlanmaya, onu özümsemeye yönelik bir teknik olursa) sakıncası olmayabilir.

http://www.hayrettinkaraman.net/sc/00156.htm
angelus
bir tasavvuf terimi. tasavvufta belirli tarikatlarda bulunan bir uygulamaya verilen isimdir. etimolojik açıdan râbıta sözcüğü rabt kökünden türemiştir ve “birleştirmek” ve “bağlamak” anlamlarına sahiptir. tasavvufta ise müridin, konsantre olup şeyhini aklında canlandırarak şeyhinden yardım istemesi, feyz alması anlamına gelir. bazı çağdaş araştırmacılar tarafından doğu dinlerindeki yoga ve benzeri uygulamalarla karşılaştırıldığı olmuştur.
mouscronoise
aynı zamanda uğur mumcu’nun okunası kitabı.kitap okunmaya başlandığı andan itibaren mumcu’nun şu an içerisinde olduğumuz durumu nasıl iyi tahlil ettiğini ,daha doğrusu iktidarın iç yüzünün nerelere dayandığını bir bir anlatan kitap.

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol