bir tasavvuf terimi. tasavvufta belirli tarikatlarda bulunan bir uygulamaya verilen isimdir. etimolojik açıdan râbıta sözcüğü rabt kökünden türemiştir ve “birleştirmek” ve “bağlamak” anlamlarına sahiptir. tasavvufta ise müridin, konsantre olup şeyhini aklında canlandırarak şeyhinden yardım istemesi, feyz alması anlamına gelir. bazı çağdaş araştırmacılar tarafından doğu dinlerindeki yoga ve benzeri uygulamalarla karşılaştırıldığı olmuştur.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?