ben küçükken çok salaktım

nohut taneleri ile oynarken nohutlari burnuna kacirabilen bir cocuk olan insanlarin soylemesi muhtemel cumle. (bkz: kendimden biliyorum)

kucuklugunde annesinin mucevheratimsi ganimetlerini balkondan asagiya atan ve oynarken firladi gitti cinsinden yuzsuz bir savunmaya gecen bir bebenin katilacagi su goturmez gercek.

tek basima ilk defa bakkala gidip bakkala aldigim seyin parasini verdikten sonra para ustu olarak bir suru bozuk para almanin hevesiyle eve hemen kosup cok sevinmem ve anneme:"anne bak ben bir tane para verdim,bakkal amca bana bir suru para verdi."demem heralde cocukken birazcik sorun vardi dedirttiyor bana.

tamam ben de kucukken cok salaktim..patlayan lastik toplari gomer sonra da basinda ellerimi kaldirip uc kulhu bir elham okurdum...hatta okumayi bilmez uc kere kulhu,bir kere de elham der,eve gidip topum patladii! diye aglardim! ooh...

halamin bana "horozun otuyor mu senin ?" demesi uzerine "hala ya bizim koydeki horoz oldu bilmiyorsun sanki sende" dememle ispatladigim olay.

(bkz: hepiniz aynisiniz).

abimin "hadi paralarimizi birlestirelim" cagrisina uymam.insan bir kere de akillanir.

kucukkene renkli gozlu oldugum icin dunyayi renkli gordugumu dusunurdum,anneme bir keresinde ’anne sen ne renk goruyosun?’ diye sormustum.
simdi ben küçükken neydim?

annem calistigi icin kendi kendime kahvalti ederdim. annemin hazirladigi tost , sut ve peyniri yemek zorundaydim ama is peynir kismina gelince cok sikilir yemek istemezdim o zaman yerde yedigimiz icin peyniri bi guzel tepsinin altina saklardim annem yemedin mi yine dediginde bunu nasil basardi diye anneme hayran kalirdim.

- ben kucukken cok salaktim aybars
- nasil yani simdi salak degilmisin?
- ne ?
- neyse ya onemli degil guzelim ben seni gecmisinle yargilamiyorum. onemli olan bu andir benim icin hadi soyun.

kucuktuk anneannemlerin koyunde her evden para verirlerdi bozuk para bende uc dort yaslarindayim bana derlerdi aman ha biz bilmeyiz para butunleyelim dedikleri zaman bozuk param yok de.peki derdim hanim teyzeler sorardi bozukluk var mi? ben basimi one eger yok derdim.lan nasil yok ceplerin yirtilacak kimi kandiriyorsun.

ben kucukken cok salaktim , kucukken nerde orumcek gorsem elimi uzatirdim isirmasi icin.isirdigi zaman orumcek adam olucagimi zannederdim.

buyuyunce akillandigini mi saniyorsun?

arkadasimla oldurdugumuz karincaya cenaze toreni yapip bahceye gommustuk..bi de mezar tasi yapmistik tahta bi cubuktan ustune karincanin ismini,dogum tarihini de kafadan atarak yazmistik.ertesi gun mezarlik ziyaretine gittigimizde tabi yerinde yeller esiyordu.

(bkz: ben kucukken cok nihilisttim)

bu cumleyi oda arkadasim kursa yoneltecegim sorudegisen ne? olurdu sanirim.

29 ekim kutlamalarinda yakilan mesaleler cok ilgimi cekmisti eve gelip cam kul tablasinin icine kolonya dokup yakmistim karsisina gecip hayran hayran izlerken farkettim ki masa eriyo.hatta masanin icine etmisim.bu olaydan sonra atesle oynamamayi,oynarsam da kulaklarimin ne kadar esneyebildigini ogrenmistim.

’’ben kucukken cok salaktim hiyarin tekiydim,ayrica dallamaydim cisimi bile tutamazdim ama ne yaptim cok calistim azmettim boyle zeki,kulturlu,cisini tutmayi ogrenen,itibar sahibi biri oldum’’ demek suretiyle azimle sican tasi deler deyiminin örneklendirilmis acyklamasydyr.

90’li yillarda cocuk olanlar bilirler, o zamanlar boyle pikachu yoktu biz de camdan a$agi atlamiyorduk, baba ne derse o olurdu evlerin cogunda. hafta sonu piknige gidilirdi cumbur cemaat, baba maa$i yeni aldiysa mangala tavuk yerine kirmizi et misafir edilirdi. neyse siradan bir hafta sonuna siradan bir piknikle renk katacagiz aklimizca.

toplandik konu kom$u bindik arabaya, araba da fiyakali: dogan slx.(sahi bir arabaya nasil sigiyoduk sekiz ki$i) serdik kilimlerimizi, babamin keyfi gicir ilk defa top oynuyor bizimle, anneme caktirmadan icmi$ anla$ilan. ben de usul usul ke$fi aleme cikiyorum, ye$illerin icinde hareket eden ba$ka bir ye$ile takiliyor gozum :kaplumbaga! ko$up cocuklara haber vereyim diyorum, $eytan rahat birakmiyor kendin yakala agiré diyor. kaplumbaga gidiyor ben takip ediyorum, koydum kafaya bir kere "yakalicam. ispanak yedircem, adini ismail koycaam. bincem sirtina vurcam kirbaci vurcam kirbaci. neyse bizim potansiyel ismail az gidiyor uz gidiyor nihayet ufak bir dereden kar$i yakaya geciyor, ben kaliyorum bu yanda. dereye bakiyorum, bacaklarima bakiyorum, atlamakla atlamamak arasinda secim yapmaya cali$iyorum. ismail bu arada yol almaya devam ediyor. hay babanin sinine diyip bir hamle yapiyorum beklenen oluyor, ayagim kayiyor kendimi derede buluyorum. bas artik cigligi "anneeee boguluyoom yeti$$", ayaga kalksam su dizime gelmez yirtiyorum ortaligi. ulan sacima kadar bok koktuguma mi yanayim, butun ustumun islandigina mi, ismail’in birakip beni gittigine mi, annemden yedigim dayaga mi?

kaplumbagaymi$ anasini satayim, git kelebegin pe$inden ko$ riza koyarsin adini..

demem o ki:
(bkz: ben kucukken cok salaktim) ha bir de
(bkz: ben kucukken cok dayak yedim)

kucukken cok salaktim,en sevdigim arkadasimla bir gun dedesi banyoda yikanirken onu gozetlemeye karar verdik,tam bir hafta boyunca plan kurduk, derken buyuk gun geldi,ikimiz "anahtar deliginden once kim bakacak" diye kavgaya tutusunca dede duyup birden kapiyi acti,neden bagristigimizi sordu,verdigim cevap gayet durustceydi:"yaaa huseyin dede,ben baksam n’olur ki,o zaten burda,ne zaman istese bakabilir..."salaktim,salak...