scalet

çirkin ve asosyal bayanların kurşun kalemle imtihanlarıdır.:)))))

samir ılgarlı'nın yeni mahnisidir. hatta bu şarkıya güzel de bir video çekilmiştir. ilk seyrettiğimde haykırarak güldüm. bu kadar uyarmı bir video bir şarkıya. kaça kaça, uça uça gelen kişi içerir.

cem uzan hakkında kısa bir bilgi vereyim. ülkenin ilk özel televizyonu star tv nin kurucusudur. sonra imar bankası dönemiyle kara para aklamıştır. ülkemize cep telefonlarının girmesiyle birlikte, motorola ile işbirliği yaparak, telsimi kurmuştur. şehir efsanesi sanılan motorola şirketini batırma hikayesi dillere destandır. mezarlıkta adamlarını dolaştırarak ölmüş kişiler üzerinden sahte faturalarla cep telefonu sattığını gösterip motorolayı kendine borçlu çıkarmış ve şirketin batmasında ön ayak olmuştur. babası ve kardeşi enerji sektörüne girdiklerinde herkes onlara gülüyorlardı. şimdi bütün büyük şirketler enerji sektörüne girmişlerdir. ticari zekası üst düzeydedir. özellikle dolandırıcılıkta. çok büyük bir galatasaray taraftarıdır. zamanında galatasaray uefa şampiyonluğuna yürürken maddi olarak çok katkısı olmuştur. jardel'i kendi cebinden para vererek getirtmiştir.
başbakan olsa ne olur du? kesin ülkede titan zincirleri alır başını giderdi.

hukuken azerbaycan'a ait dağlık karabağ ve çevresindeki 7 azerbaycan ilini kapsayan topraklar üzerinde işgal sonrası kurulmuş fiilen bağımsız olan bir ülkedir. çoğunlukla ermenilerin yaşadığı bölgede, sovyetler birliği'nin dağılmasından sonra yükselen etnik gerilim, ermenistan'ın desteklediği ermeni militanlarla azerbaycan arasında çatışmaların çıkmasına neden oldu. ermeni güçlerinin bölgeye girişiyle birlikte azerbaycanlılara yönelik başlattıkları katliamlar halkı göçe zorlamıştır. 10 aralık 1991'de azerbaycanlıların boykot ettiği ve yalnız ermenilerin katıldığı halkoylaması sonucuna göre bağımsızlık kararı alındı ve 6 ocak 1992'de de bağımsızlık resmen ilan edildi. fakat ermenistan dahil, hiçbir ülke veya uluslararası kuruluş dağlık karabağ'ın bağımsızlığını tanımadı.
işte bu yüzden maalesef şu an azerbaycan ve ermenistan şu an bu karabağ yüzünden savaşmaktadırlar. ama hukuksal olarak azerbaycan'a bağlı bir yerdir.

ben siyavuşpaşa kasrı için dilekçe vermiştim. restorasyon çalışması için uygulama projesi hazırlayarak. ama haliyle umursanmadı. bahçelievlerde bulunan bir semttir.

bu ensar vakfıyla alakalı olan bir sürtüşmenin sonucudur. ensar vakfı yüzünden gerilen türkcell -halk ilişkileri sonucunda insanların aslında olanları bilmemesi gerekliliğinden doğan bir güç gösterisine dönüştü olay. haklarında kampanya başlatılan ilk yer de twitter oldu. türkcell hemen gardını alıp hükümetin yaptığını yaparak, haklarında yazılan çirkin söylemleri yasaklatmak yoluna gittiler.

you are the sweetest thing i've ever seen.

odaya girdiğimde ruknettin entry eksiliyordu.

amerika'da yaşarken 97 kiloya kadar çıkmıştım. boy 190 cm ama yine de kötü görünüyordum. gece gündüz, pizza, hamburger ve chicken nuggets yemekten sürekli kola içmekten dolayı şişmiştim. bu gidiş iyi değil diyerek spora başladım. 1.5 yıl gibi bir sürede 83 kg ye düştüm. kendimi iyi hissetmeme neden oldu zayıflamak. cidden yürürken, koşarken ya da başka bir aktivitedeyken rahat bir şekilde yapabilmek güzel bir duygu. o yüzden herşeyden önce dengeli beslenmek, hiç yoksa gunde bir kere yürümek, öğün saatlerini hep aynı tutmak ve organik beslenmek zayıflamanın temel şartı.

(bkz: hmmmmmtmmcnm)) kendisinin okuduğu okulla alakalı yazdığı başlıklar ve konulara psikolojik bakış açısından dolayı iyi bir yazardır.

(bkz: rapunzelkibritsatar) özellikle başından geçen olaylar hakkında kendisi tarafından uyarlanmış yorumlarını beğenerek ve ilgiyle okuyorum.

(bkz: antiformalistrayok) genelde yazıları güzel. ve okumaya başladığında bir sonraki cümlesini merak ettirerek okutuyor. ve dikkate alarak okuyorum yazılarını.


(bkz: gunesiminyerininezamanampulaldı) hükümeti eleştiren, ama dur durak vermeden eleştiren bir yazar arkadaşımız.
(bkz: herkonudafikrimvar) öteki dünyadan güzel haberler vermektedir.
(bkz: pipolarbozuk) yazılarında kendini şiddetle oturtulmuş düzene savruk bir şekilde isyankar duygular içerisinde olmasından dolayı severek okurum. kendini cidden bazı konularda iyi geliştirmiştir.
(bkz: criminalwhiterabbit) yazılarında sübliminal mesaj veren bir yazar arkadaşımızdır bana göre. yazıları güzel ve okunur.
(bkz: ruknettin) meme, kadın cinsellik ve bu tip konularda yüksek ihtisas yapmış arkadaşımızdır.
(bkz: bigcoder) gündemi takip eden bir yazar arkadaşımızdır.

ayşe arman'ın yazısı belki de en güzel yazısı olmuş. ama kendi sonunu hazırlamıştır. zira kendilerinden olmayanı istemeyen yandaş medya tarafından kınanacak ve yakın zaman da yurt dışına kaçacaktır. en son tibet taraflarındaydı ve tweetlerinde yaşanacak yer falan diyordu. muhtemelen oraya yerleşecektir.

ucu bucağı olmayan caddedir. ama dere nerede?

sarhoşken kesinlikle hele dışarıda eğleniyorsam, birisinin beni arabayla eve bırakıp, üzerimi değiştirip, kahvemi yapıp içirip, yatağıma yatırmasını düşünürüm.

bende ilk ve son iş görüşmemden bir anektot anlatayım. şu an türkiye'de çok iyi bir giyim markası iç mimar arıyormuş. cv yolladım, çağırdılar. tabii olmazsa olmaz lobide bekletilme olayı var 40 dakika kadar sürdü. neyse ilk önce insan kaynaklarından bir bayan çağırdı beni.
bize kendinizden bahsedermisiniz dedi. bahsettim. daha önce hiç mağaza dekorasyonu işi yaptınız mı dedi. kadına ben portföyümü sıraladıkça ağzı açıldı. sonra bilmem ne müdürü bilmem ne bey geldi. aynı sohbetler onunla da oldu. bakın dedi. patronumuz işinize burnunuzu sokabilir,size bağırabilir dedi. bende gururlu ve mağrur bir tavırla onun patron olması işime zırt pırt anlamadığı halde burnunu sokma hakkı vermez dedim. ama dedi adil bey dedi çok seviyor dekorasyon işini dedi. ilkokul mezunu olmasına rağmen kendi evini dekore etti dedi. benim devreler bu cümleye attı ve gayet ukala bir tonla bizim bu okulları boşa okumadığımızı ancak mobilyalarda bir kombin yapabileceğini, ışığı falan istese de ayarlayamayacağını bahsettim. meğer adamın oğlu da görüşmedeymiş. biz sizi arayacağız dediler. iki gün geçti aradan ve aradılar. bilmem kim sizinle tanışmak istiyormuş gelir misiniz dediler. bense eğer işe alacaklarsa kesinse geleceğimi yoksa tanışmak için gelmeyeceğimi söyledim. çocukmuyum yok onunla tanış, yok bununla tanış, yok adil bey azarlar, bağırır. hayvan pazarından at mı alıyorsunuz yoksa iç mimar mı dedim tersledim. o yüzden bu yukarıda arkadaşın ruh halini anlayabiliyorum. allahtan kendi ofisimi açtım. yoksa bunların elinde oyuncak olacaktım. iş görüşmesi kadar rezil bir şey yok.

(bkz: ruknettin)

dün sabah kahvaltımı yaptım. hazırlanıp ofise gitmek için çıktım. bilen bilir sabah istanbul trafiği çok rezildir. tam beşiktaş tarafından nispetiye tarafına dönecektim ki, belediye otobüsü benim bulunduğum koltuğun olduğu kapıdan zrank diye vurdu. vurdu demek yanlış olur. tepeme çıktı. bu otobüs şoförlerini eğitmek gerekiyor diye bas bas bağırmıştım. sonunda başıma da geldi.zar zor sıkıştığım yerden çıkardılar. önden çarpma olmadığı için, hava yastığımda açılmadı:(
sonuç:
4 kırık kaburga, incinmiş bir kol ve bacak, patlamış bir dudak ve kafa.
florance nightingale hastanesindeki tüm ilgilenen doktor ve hemşirelere buradan saygılarımı iletirim.

şahsen ben ölümden korkmuyorum. sonuçta bu da bir hak. insan doğal olarak doğar, büyür, yaşar ve ölür. sadece ölüm şeklini bilemeyiz. ama sonuçta öleceğiz. bunun kaçarı yok. ne zaman zincirlikuyu'nun önünden arabayla geçsem;
''her canlı ölümü tadacaktır'' sözünü beynime kazıyorum. kıyametten korkuyor muyum? evet korkuyorum. sevdiklerim ve kaybettiğim insanlarla karşılaşacağım. belki istemeden kalbini kırdıklarımla karşılaşacağım. o yüzden tek dileğim doğru bir ölüm ve sevdiklerimin cenazemde yalnız bırakmaması.

bir kalbe bir kişi girer. birisini alabilmek için önce diğerini silmek gerekir. bir kişilik koltuğa iki kişiyi sığdırmaya çalışırsan ikisi de kalkar koltuktan. benim için yalan sadakatsizlik ve arkadan iş çeviren insanın silinmesi nefes alıp vermek kadar kolaydır.

herşeyin doğalını seven birisi olarak hiç haz etmediğim bir şeydir. amerika ve ingiltere'de abartısız 35 yaş ve üstü her kadında bu bir saplantı haline gelmiş. haklılar mı? bilemiyorum. vücuduna bakmak güzel bir şey ama bu kadar da abartmak kötü sanki.

üniversite yıllarında başıma gelen bir anımı paylaşmak istiyorum. arabam bozuk olduğu için ankara'dan istanbul'a gitmem gerekiyordu. acilen gideceğim için bir firmadan bilet aldım. otobüste her koltuğun arkasında ekran olmadığı için sadece orta ve şoför yanında tv vardı. şoför muavine film koyda seyretsinler diye seslendi. muavin ilk önce bir cd koydu serdar ortaç mp3leri çıktı. sonra değiştirdi.
sıkı durun bomba geliyor:)
adam cd yi bir taktı, bildiğin 7 erkek 2 kadını araya almışlar, gang bangin dibine vuruyorlar. ben kahkahayı patlattım tabi. erkeklerin hepsi gülmeye başladı ve bayanlar hem çocuklarının gözlerini kapatırken hemde aaaaa ooooo diye sesler çıkarmaya başladılar. muavin bir telaş yaptı. kapatamadı tv yi. şoförün tek ayağını gaz pedalından çekip muavine attığı tekme ve küfür efsaneydi. kesintisiz istanbul'a gidene kadar kahkaha atarak gittim. muavin beni her görüşünde abi gülme ya diye sitem etti:)))