floydian

fethiye´deki bir diğer doğa harikası yer. doğal bir lagun var ve açıkta ne kadar dalga olursa olsun sahil dümdüz duruyor. fethşye´nin çoğu denizi gibi çok temiz, mavi bayraklı. bu arada hız tekneleriyle parasailing ve diğer aktiviteler yapılabiliyor. babadağ´dan atlayan yamaç paraşütçüleri de ölüdeniz sahiline iniyor. bu yamaç paraşütçülerinden de her yıl 4-5 tanesi çeşitli nedenlerden hakkın rahmetine kavuşuyormuş söylemedi demeyin.

bir anekdot: bu yamaç paraşütü yaptıran kişiler fethiye belediyesine bağlı değiller, özel çalışıyorlar. zamanında fethiye belediyesi bunlardan aylık ücretler talep etmiş ve olumlu yanıt alamayınca da bütün sahil şeridine kaktüs ekmiş. tabi sonra paralar verilmiş, kaktüsler sökülmüş, alan memnun veren memnun bir şekilde herkes yoluna devam etmiş.

fethiye´de bir mekan. hala öğrencilikle debelenen bünyenin indirim yüzü gördüğü nadir mekanlardan. içeride önce yüksekte sabitlenmiş tahta bir yoldan yürüyerek asıl yere geliniyor. burada yemek yenilebilecek yerler var. bundan sonrası ise sandalet, mayo şort, isteğe göre bir t-shirt ve dombili olmayan bir arkadaş gerektiriyor. önce soğuk ve hızlı ve akan bir dereden karşıya geçiliyor ki siz geçene kadar bacaklarınız uyuşmuş oluyor, tabi boyunuza göre başka yerleriniz de uyuşabilir zira suyun yüksekliği bele kadar yükselebiliyor. bundan sonra da 19 km´lik bir parkur başlıyor ki cennet cehennem arası gidip geliyorsunuz. acayip bulanık bir suyun içinde kayaların arasında yürüyorsunuz, tırmanıyorsunuz, atlıyorsunuz yani eforun bini bir para. buralarda da su bazen ayak bileğinizi geçmiyor bazen de boynunuza kadar batıyorsunuz. nitekim tek kişinin cesaret edemediği yerlerden yardımlaşma ve gazlama metodlarıyla yaklaşık 2 km ilerlenmiştir, sonunda yok artık bundan sonrası da yemez denilip aynı yol geri dönülmüştür. kimi yerlerde düşülmüş, kimi yerlerde uçuklanmıştır fakat tadından yenmez bir mekan, bir doğa harikasıdır çünkü çoğu yerde çapı 7-8 metre olan kayalar yukardan yuvarlanmış ve vadide sıkışarak yukarıda bir yerde takılı kalmış vaziyettedir. herkes gidip görmelidir.

not: 1. çamurlu duvarlara itina ile floydian ve zappatista yazılmıştır.
2. oralarda bir çamurlar var şifalı olduğu şüpheli ama millet orasına burasına sürüyor, ben anlam veremedim.

(bkz: israil)

(bkz: bb king)

sözlüğümüzün kadife sesli dj´i.

(bkz: hacmen yuzde bes)

"ben de dj´lik yapıcam ulan allahsız" şeklindeki ricalarımı kırmayip beni de yayına alan bilgiç. yardımları için de teşekkür ederim.

(bkz: 112)

(bkz: her satanist yiyen kediyi müslüman sanmak)

bir arkadaşlık sitesi.

http://www.findikkiran.com/

(bkz: flatcast)

(bkz: aqualung)

(bkz: ciplaklar kampindaki erkeklerin erekte olmamasi)
(bkz: ereksiyon olmak)

kuşadası sınırları içinde bulunan ortadoğu ve balkanların en büyük aquaparkı.

(bkz: adaland)

sözlük için büyük bir gelişme olan fasilite. aynı zamanda insanların sözlüğü boşlamasına ve hep kebap yapmasına neden olan ve bu başlığı entry arttırmak amacıyla foruma döndürebileceği başlık.

hi hat´ten usulca gelen ritmik sesler... anlıyoruz ki "in the flesh" girecek ve rüyamız gerçek olacak. önümdeki adamın roger waters olduğuna hala inanamıyorum, sahne yanındaki ekranlara bakıyorum gerçekten o. hi hat devam ederken duyuluyor roger waters´ın sesi "are you ready?" diyor, hazır mısınız? biz senelerdir hazırız bu konsere roger asıl sen hazır mısın? diye sormak geliyor insanın içinden üstada. sonra "eine" diyor roger waters ve bütüninsanlar hep birden devam ediyor saymaya zwei, drei ve artık bir rüyanın gerçeğe dönüştüğü an. tüm sahnenin kıvılcımlara boğulmasıyla türkiye de ilk defa bir pink floyd elemanı arkasında çekiç figürleriyle in the flesh´i çalıyor. herkes çığlık çığlığa şarkıyı söylüyor, daha iyisi olamaz.

küçük bir çocuk gibi mother şarkısını söylüyor herkes, ve set the controls for the heart of the sun şarkısıyla psychedelic müziğin ne demek olduğunu anlıyor.

konsere ara verildiğinde herkes biliyor ki esas rüya bundan sonra başlıyor, boğazda dark side of the moon dinlemek. ateş çemberi tabir edilen ışıklı çember sahnedeki yerini alıyor ve yuvarlağın ortasına ay resmi yansıtılıyor. albümün başındaki kalp atışları sırasında lambaları yanıp sönen bir uydu yaklaşıyor ekrana doğru. bütün albüm bir çırpıda bitiyor, herkes ezberden söylüyor şarkıları. tabi unutulmayacak bir çok an: time şarkısının başındaki bateri solosu, time´ın gitar solosu, ian ritchie´nin money´deki saksafon solosu, the great gig in the sky şarkısındaki hanım vokalistin akıllara durgunluk veren sesi, herkesin yine bu hanımla beraber şarkıyı söylemeye çalışması... ve bu bölüm de yine kalp atışları ve uzaklaşan uyduyla beraber bitti.

sahneyi boşaltan grup elemanları hemen bis için geri döndüler ve bir helikopter sesi duyulmaya başlandı. you..yes you...stand still laddy.. gercekten de bir benzerini bir daha izleyemeyeceğimiz bir konser izliyorduk ve bu hayatımız en güzel günlerinden biriydi. hemen akabinde artık herkesin bildiği another brick in the wall çalınmaya başlandı. son şarkı roger waters´ın tabiriyle "david ve benim bir araya geldiğimizde neler yapabileceğimizi gösteren son örnek" dediği comfortably numb şarkısıydı ve yine hep bir ağızdan söylendi. belki söylemeyip sadece roger waters´tan dinlemek daha iyi olacaktı ama o an insan hiçbir şey düşünemeyip söylemeye başlıyor şarkıları.

bir rüyanın sonu... sadece 10 dakika ara verilerek 2.5 saat süren bir konser ve yeni yetmelere bu performansıyla taş çıkartan 60 yaşındaki dahi müzisyen.

ne kadar hayta tabir edilsem de okumaktan büyük keyif aldığım fakülte. mezunlarına mecburi bişiler dayatılan ve almasına zorlanan fakülte. nobel alan doktorları da tacizci doktorları da mezun eden fakülte.

yazdıklarını okumaktan büyük keyif aldığım, düzgünmuhabbet edebilme şerefine beraber geçirdiğimiz 6 sene sonundaki 1 ayda erişebildiğim sırtı dövmeli arkadaşım, doğum günün kutlu olsun...

(bkz: gemide)