confessions

death in babylon

- Yazar -

  1. toplam entry 1553
  2. takipçi 1
  3. puan 23609

ümit yaşar oğuzcan

death in babylon
22 agustos 1926 tarihinde tarsus (icel)’ta dogdu, 4 kasim 1984 tarihinde istanbul’da oldu. eskisehir ticaret lisesi’nden mezun oldu (1945). osmanli bankasi ve turkiye is bankasi’nda calisti, 1977 yilinda emekli oldu. istanbul’da kendi adini tasiyan bir sanat galerisi kurdu.

yasadigi donemin en populer sairlerinden biriydi. ask, ozlem ve ayrilik gibi duygusal konularda yazdigi siirleriyle tanindi.

a

death in babylon
umit yasar oguzcan siiri:


senin aydinligin yetisir bana
gunesi istemiyorum
yildizlari istemiyorum
acma perdeleri
ben bu karanligi seviyorum
bu yalnizligi bu geceleri

karanliklar benim icin yaratildi a
aydinliklar senin icin
sen olmasan b’ler c’ler d’ler olmazdi
ben olmazdim
bu mavi gokyuzu
bu yesil denizler olmazdi

z’ye kadar yurudum bir aksam
alli morlu agaclar gordum
akca pakca kadinlar gordum
yine seni unutamadim a

senin aydinligin yetisir bana
yum gozlerini uc kadar say
butun b’leri c’leri a
butun aklari kara yapacagim

sahibini arayan mektuplar

death in babylon
umit yasar oguzcan siiri:


gozlerine baktigim zaman susmanin bir sebebi olmali.
bana kendini anlat. korkularini, dileklerini soyle
bana. asktan ne bekliyorsun? dostluk mu? al, istedigin
kadar... yuregimi apacik onune seriyorum iste! orada
sevdigin, istegin ne varsa al, senin olsun. sana
arzularimin otesinden sesleniyorum.

aydinlik! sen en guzel aydinlik! bizi birakma.
kalplerimizde girmedigin kose kalmasin. cek, kurtar
bizi insan yaratililisimizin korkunc
karanligindan. icimizde, ta derinlerde kukreyen o vahsi
hayvani sustur. dusuncelerimizi tirmalayan o kanli
penceden kurtar bizi. unutulmuslarin dunyasinda biz
unutmak istemiyoruz.

haydi sevdigim sen de ac yuregini. dostlugun o olumsuz
isigi dolsun icine. saclarimi oksadigin zaman, annemin
eli sanmaliyim ellerini. dudakalrindan yalniz askin
hazzini degil, dostlugun doyulmaz ickisini de
icmeliyim. bana once insanligimi ogret, bana
unutmamayi ogret. seni hic unutmak istemiyorum.
bilinmeyen ickilerin en zevk dolu sarhoslugunda
yasayalim seninle. kurtulalim bu korkulardan, bu
caresizliklerden.

beni hic unutmayacaksan sev, usanmayacaksan sev.
birlikte yasadigimiz her dakika omrumuzun bir yilina
bedel olmali. o dakikalari hatiralarin sonsuz
mezarligina gomeceksek hic yasamayalim.

once zamandan kurtulmaliyiz oyleyse. birbirini
yenilemeli saatlerimiz. yarin bu gunu aratmamali.
yercekiminden kurtulurcasina asmaliyiz zamani seninle.
o dost zamani, o dostca zamanlari.

bana "gel" dedigin an; mesafeler de anlamini
kaybetmeli. yollari dakikalarla, gunleri kilometrelerle
olcmemeliyiz. beraberligimiz, butunlugumuz hic
bitmemeli. o hic sonmeyen dostluk atesinin cevresinde
hep boyle elele, dizdize olalim. ne yagmur sondurmeli
o atesi ne ruzgar. yureklerimiz hep boyle isil isil
olmali alevlerinde.

hadi sevdigim, sen de ac yuregini. bana kendinden
bahset. hep ben ol, durmadan ben ol istiyorum.
dudaklarim kurudu bak! bir yudum su ver guzellignin
pinarindan. aciktim dersem iyiliginle doyur beni.
usuyorsam; yalniz dostlugunun atesinde isinsin
ellerim.

benim olma demiyorum. ama once ben ol. inan, ben hep
sen olacagim, bastanbasa sen oldugum icin.

askta kaybettiklerimizi dostlukla tamamlayalim. gel,
aydinlik, bizi bekliyor..

acılar denizi

death in babylon
umit yasar oguzcan siiri:


ben acilar denizinde bogulmusum
isitmem vapur duduklerini, marti cigliklarini
dalgalar her gun bir baska kiyiya atar beni
duyarim yosunlarin benim icin agladiklarini

oluyum coktan, bir baksana gozlerime
gor, icindeki o kanli cam kiriklarini
bu ne karanlik, bu ne zindan gece boyle
butun gemiler sondurmus isiklarini

ben acilar denizi olmusum, yaklasma
sularim tuzlu, sularim zehir zemberek
baksana;herkes icime dokmus artiklarini

bu karanlik bitse artik, bir ay dogsa
bir deli ruzgar ciksa; alip goturse
yillarin icimde biraktiklarini...

dostlar beni hatırlasın

death in babylon
asik veysel siiri:


ben giderim adim kalir
dostlar beni hatirlasin.
dugun olur bayram gelir
dostlar beni hatirlasin

can kafeste durmaz ucar
dunya bir han, konan gocer
ay dolanir yillar gecer
dostlar beni hatirlasin

can bedenden ayrilacak
tutmez baca yanmaz ocak
selam olsun kucak kucak
dostlar beni hatirlasin

ne gelsemdi, ne giderdim
gunden gune artti derdim
garip kalir yerim yurdum
dostlar beni hatirlasin

acar solar turlu cicek
kimler gulmus kim gulecek
murat yalan olum gercek
dostlar beni hatirlasin

gun ikindi aksam olur
gor ki basa neler gelir
veysel gider adi kalir
dostlar beni hatirlasin
47 /

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol