zeki mürenin harikalar yarattıgı sarkıdır...
(bkz: veda busesi)
inanışlar küçük yaslardan itibaren ya cok tapılası ya da tamamen yanlış bulunası düşüncelerdir.
bir ideolojiye 17 yasındayken inanmak ve onu kabaca savunmak bir anlamda bir düşünce ugruna olmanın tadını verir cocuga!
şimdi sizler ahkam mı keseceksiniz?
bu cocuklardan cok mu sey biliyoruz diyeceksiniz?
goethe küçük bir cocukla büyük bir insan arasında hayatın içinde hayata karsı hiç bir farkın olmadıgını söyler,bu kişilerin alsında birbirlerinden cok farklıda olmadıgını anlatır!
sizlerin komünizm bilgisinin canı ceheneme!
bir güzellik sadece büyümemiş bir insanda vardır su halde gercek bilgide ondadır! ögrenecek cok seyimiz olmalı!
ve yeterince ögreticisinden bir sey ögrenmemiş yani bir anlamda eksik olan bünye aslında en güzelidir ve en mutlusu...
bir ideolojiye 17 yasındayken inanmak ve onu kabaca savunmak bir anlamda bir düşünce ugruna olmanın tadını verir cocuga!
şimdi sizler ahkam mı keseceksiniz?
bu cocuklardan cok mu sey biliyoruz diyeceksiniz?
goethe küçük bir cocukla büyük bir insan arasında hayatın içinde hayata karsı hiç bir farkın olmadıgını söyler,bu kişilerin alsında birbirlerinden cok farklıda olmadıgını anlatır!
sizlerin komünizm bilgisinin canı ceheneme!
bir güzellik sadece büyümemiş bir insanda vardır su halde gercek bilgide ondadır! ögrenecek cok seyimiz olmalı!
ve yeterince ögreticisinden bir sey ögrenmemiş yani bir anlamda eksik olan bünye aslında en güzelidir ve en mutlusu...
ertesi günün iğrencliği bir an kişiyi kemirir,çünkü o yapacagı ve yapamayacakları ya da baskasına göre hedefleri ve basarıları ve en kötü olanı;yenilgileriyle asla kalkmak istemediği günündedir.
sabah bir agırlıktır ki tüm kemiklerde bir bir gezinir o artık tembelliği çekici kılıyordur.
kişi kalktıgı an artık günü tamamen bos gecirmeye adar,o andan sonra kotarcagı sadece bir kac sıkıcı hadisedir,şimdi bir an sunu düşünür pazar sabahı kalkan kişi:
-ulan tüm günümü bu pc basındamı gecirsem dısarı mı cıksam? napsam .mına koyum!
o anında koca bir hiçlik yatıcaktır o artık,bos zamanı kardan sayıyordur.düşlediği yavas yavas suna döner:ulan deniz kenarında yatıp bir uyku cekip,sonra yüzmek vardı...
gercek bir günden,hayaller sarar bedeni,şimdi gerceği-gerceğini,özünden ötürü olanlar ve olması gerekenler,onun en büyük tutkusu olan bosunalıklar arasında tercihi en iyi ihtimalle uyuyarak gecirmek olacaktır...
sabah bir agırlıktır ki tüm kemiklerde bir bir gezinir o artık tembelliği çekici kılıyordur.
kişi kalktıgı an artık günü tamamen bos gecirmeye adar,o andan sonra kotarcagı sadece bir kac sıkıcı hadisedir,şimdi bir an sunu düşünür pazar sabahı kalkan kişi:
-ulan tüm günümü bu pc basındamı gecirsem dısarı mı cıksam? napsam .mına koyum!
o anında koca bir hiçlik yatıcaktır o artık,bos zamanı kardan sayıyordur.düşlediği yavas yavas suna döner:ulan deniz kenarında yatıp bir uyku cekip,sonra yüzmek vardı...
gercek bir günden,hayaller sarar bedeni,şimdi gerceği-gerceğini,özünden ötürü olanlar ve olması gerekenler,onun en büyük tutkusu olan bosunalıklar arasında tercihi en iyi ihtimalle uyuyarak gecirmek olacaktır...
hosgeldin yeni ikinci nesil bilgiç...umarım ismindeki farklı nüansı sözlerinde de yansıtırsın
(bkz: montaigne)
şiirlerde en büyük eksik kan
bizler inanmayanın inanır gibi yaptıklarını okuyoruz!
şair oysa yazdıgında aynı zamanda yanar ve ölür işte bu şiirler onun en büyük anlatıcılarıdır
şiir okumak ve begenmek cok zor,o kadar sıkıcı ki bu benzemeye calısmak ve bu ögretmekten yoksun ve bir dolu bogucu aktarım bazen begenmek için sadece tebessüm ettirmesini beklemek zorunda bırakıyor!...
işte türkiyedeki şiir....
bizler inanmayanın inanır gibi yaptıklarını okuyoruz!
şair oysa yazdıgında aynı zamanda yanar ve ölür işte bu şiirler onun en büyük anlatıcılarıdır
şiir okumak ve begenmek cok zor,o kadar sıkıcı ki bu benzemeye calısmak ve bu ögretmekten yoksun ve bir dolu bogucu aktarım bazen begenmek için sadece tebessüm ettirmesini beklemek zorunda bırakıyor!...
işte türkiyedeki şiir....
(bkz: eğitim)
zamanımızın bir sorunu...
evet bu yazıyı yazıp yazmama konsunda düşündüm ama eğitimi sadece sistem olarak bakmak ve öyle eleştirmek ondan kendini soyutlamak gibi...
büyük eğiticilere ihtiyacımız var saf bilgi veren bir kurumun ögreteni asla bir egitimci değildir!
bizler bu insanları dinlerken bir kitabı anımsıyor ve onda dinlemeye dair duydugumuz seyler tam tamına sürekli duyacagımız beylik sözlerse bir sorunun;yetişme sorununun acılarını cekiyoruz demektir...
sunu demişti bir yazar
’’bir ögretici her sene aynı seyi anlatıyorsa o artık ögretmiyor tekrar ediyor demektir!..’’
ögretmenler sunu unuttu egitilmeyi!
hepsi karsılarındakileri birer topluma sokucakları sıradanlar olarak tasavvur edip en minumum seylerle geciştirmekteler..
halbuki nietzsche sunu demişti:
-bir eğitimci beni kurallarında dısında eğitmeli
zamanımızın ögretenleri sadece birer bellekci mumyaları beklemekte;cektirdikleri uykusuz geceler ve acılarda bu yönde!
ben okulumu sevmiyorum!ögretmenlerim birer sıkıntı kaynagı! ben her gün o sıraya oturmadan önce bin defa kendimle çelişkiye düşüyorum ve onu dinlerken hiç bilmediğim bir ormana girmiş gibi değilde her yanı görebildiğim ufak calılar görüyorum!
beni sınama sekli benim onun sınamasına tepki olarak sadece bir tembele dönmeme neden!
sunu der büyük bir ikiyüzlülükle:
-ben sizi satan dostunuzum!
her daim yardım edeceklerini anlatan hocalar karsımızdakiler;ama ben kendi kuralları içinde sıkışmış yönetim sekilleri görüyorum!
evet bu yazıyı yazıp yazmama konsunda düşündüm ama eğitimi sadece sistem olarak bakmak ve öyle eleştirmek ondan kendini soyutlamak gibi...
büyük eğiticilere ihtiyacımız var saf bilgi veren bir kurumun ögreteni asla bir egitimci değildir!
bizler bu insanları dinlerken bir kitabı anımsıyor ve onda dinlemeye dair duydugumuz seyler tam tamına sürekli duyacagımız beylik sözlerse bir sorunun;yetişme sorununun acılarını cekiyoruz demektir...
sunu demişti bir yazar
’’bir ögretici her sene aynı seyi anlatıyorsa o artık ögretmiyor tekrar ediyor demektir!..’’
ögretmenler sunu unuttu egitilmeyi!
hepsi karsılarındakileri birer topluma sokucakları sıradanlar olarak tasavvur edip en minumum seylerle geciştirmekteler..
halbuki nietzsche sunu demişti:
-bir eğitimci beni kurallarında dısında eğitmeli
zamanımızın ögretenleri sadece birer bellekci mumyaları beklemekte;cektirdikleri uykusuz geceler ve acılarda bu yönde!
ben okulumu sevmiyorum!ögretmenlerim birer sıkıntı kaynagı! ben her gün o sıraya oturmadan önce bin defa kendimle çelişkiye düşüyorum ve onu dinlerken hiç bilmediğim bir ormana girmiş gibi değilde her yanı görebildiğim ufak calılar görüyorum!
beni sınama sekli benim onun sınamasına tepki olarak sadece bir tembele dönmeme neden!
sunu der büyük bir ikiyüzlülükle:
-ben sizi satan dostunuzum!
her daim yardım edeceklerini anlatan hocalar karsımızdakiler;ama ben kendi kuralları içinde sıkışmış yönetim sekilleri görüyorum!
22 mayıs pazartesi,yani bugün itibariyle basılmış olup,24 mayıs carsamba marmara üniversitesi bahçelievler kampüsünde verilmesi düşünülen kokteylle okula tanıtılıp,dagıtılması planlanan dergi
iyiki dogdun ithil,daha nice mutlu,sevimli yıllara...
devam edip etmediğini merak ettiğim dergi,eger ki devam etmemesine en büyük neden aktif yazar ve yazının olmaması ise bunu bilgi sözlük ailesi olarak çözebileceğimize eminim...
(bkz: cocugun ismini satilmis koymak )
(bkz: satilmis)
archangel, dark angel
lend me thy light
through death’s veil
’til we have heaven in sight
cradle of filthin duaya benzer sarkısı
lend me thy light
through death’s veil
’til we have heaven in sight
cradle of filthin duaya benzer sarkısı
bu nicki görünce cradle of filthin satanic mantra adlı sarkı geldi aklıma (aslında sarkı değilde ilahi biçiminde şiiri demeliyim...)
hosgelmiştir yeni 2.nesil bilgiç...
hosgelmiştir yeni 2.nesil bilgiç...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?