robert smith

koca bedenin iceririnde, huzun ve nese dolu cocuktur kendisi.

garip sacli ve makyajli,siradi$i sesli cure vokali,severek dinleriz.

(bkz: robert plant)

1959 ingiltere dogumlu müzisyen.

"bir varoluşçu olmaktansa futbolcu olmayı yeğlerim" diyen adam.

rock n coke da seyirciyle anlaşabilmek için birazcık türkçe öğrenmeye çalışmış sevimli kişiliktir kendileri.

hem imaj hem müzik anlayışı anlamında siouxsie sioux’dan fena etkilenmiş cure solistidir. ilk albümleri three imaginary boys yayınlandığında cure, bansheesin alt grubu olarak turneye çıkar ve bansheesin gitaristi turnenin ortasında ayrılınca robert smith geçici olarak gitaristlik yapmaya başlar. hatta bir kaç yıl daha belli aralıklarla bu işe
devam etmiş önce kendi grubuyla sonra bansheesle çalmıştır.

daha sonraları bansheesin basçısı ile bir dönem kendi gruplarını askıya alarak the glove’ı kurmuşlardır.

robertın bansheesde gitaristlik yaptığı zamanlardan bir video izlemek için;

http://www.youtube.com/watch?v=3hk_u5qruoc

sempatikliği doğuştan gelen sanatçı kişilik.

arıza, arıza olduğu hüzünlü, hüzünlü olduğu kadar mutlu, mutlu olduğu kadar başarılı, başarılı olduğu kadar farklı, harika insan. türkiye konserinde sahnede şarkıyı söylerken kendini tutamayıp ağlayacak kadar da içtendir kendisi.

the cure’un siyah göz makyajı yapan, kırmızı ruj süren garip saçlı vokali. gençlik yıllarında yaptığı besteler gayet hareketli ve neşe doluyken yaşlandıkça daha bir hüzünlü, karanlık besteler yapmaya başladı. gayet iyi bir aile babasıymış kendisi. bir kızı varmış galiba. hep kafamda şu canlanır. okul yıllarında kızına babasının ne iş yaptığını soruyorlar ve "rock şarkıcısı. hani şu siyah göz makyajı yapıp, kırmızı ruj süren beyaz yüzlü kabarık saçlı adam var ya, işte o benim babam." ilginç olsa gerek.