nihayet

son, sonunda anlaminda kullanilan kelime ... (bkz: ennihayet)

bu son kar olacak görüp göreceğim
kim bilir ne kadar göreceğim gelecek
şöyle lapa lapa bir karın sondurmasında
kar da nelerini seyretmeyi bir şeytan dürbününden
yanımda güler bastonunu da almış
tutmuş kolumdan yediyor beni yaşamaya
datça’ya ki kar yüzünden gidemiyoruz
o yüzden de kara ve bizim karıya kızıyorum ya
kar yağıyor üstümüze
acayip bir ışık rüzgara dalmış da içinden çıkamıyor
aşağıdan yukarı bir tipi aşağı-yukarı
ayaklarım kayıyor çocukken kızak kayarkenki gibi
şimdi kayıyorum bir başka ömre
makamı bunun “karca” makamı
devrilince devrini göreceğim nihayet
.

can yücel

soz muzik sezen aksu

uyandim bembeyaz bir sabahti
son yillardaki en sert ayazdi
sicaciktin taze kahve tadindahavalandi kalbim kuş kanadında

oysa umut ne kadar azdı
gündelikti, anlıktı, birazdı
okşarken inatçı saçlarını
hissetiğim kara kısta sarı yazdı

nihayet, nihayet, nihayet

diyar diyar gezdim geldim
safiyeti sezdim geldim
kendi ateşine yanan pervaneydim
yalanımdan bezdim geldim

uzandım, örttüm bağrını usulca
öptüm olgun erik gibi ağzını
yürekten bir dua kondurdum alnına
hadi dedim hadi, yürü kalbime...

(bkz: nihavent)

sezen aksu’nun en guzel sarkilarindan biri; sozlerde abarti yok.

bitmesi beklenen bir iş olduğunda veya gelmesi geciken biri gelmesi halinde "ancak oldu/ancak gelebildin" manasında kullanılan ünlem.

heleşükür.

(bkz: the end)

(bkz: at the end)

çeşitli nidalarla keyiflenen durumdur