ne zaman kendin için bir şeyler yapacaksın

hayatını ba$ka ki$ilerin isteklerine odaklamı$ ve o yol üzerinde yürümekte iken birinin çıkıp kendi adına bir $eyler yapabilmesi adına kar$ı tarafı silkeleme cümlecigidir.

çogu zaman insanlar kendi adına bir $eyler yapmaktan çok uzaktırlar. ya babalarının istedigi üniversiteye girerler, ya da annelerinin istedikleri insanlarla evlenirler.

ya da yeni nesil belki biraz bencille$mi$tir. bilmem.

henuz 18’ini yeni bitirmistin, enerji ve umutla dolu hayata baslamaya hazirdin... ne oldu? istemedigin bir okula girdin. insanlari mutlu etmek, saygi kazanmak, sevilmek icin... sevmedigin bir bölümde senelerini harcadin... ayaklarini suruye suruye gittin derslere... calismak istemedin ama yine de zorladin kendini... guc bela bitirdin sonunda... ne ailen, ne de arkadaslarin gormedi yaptigin fedakarligi... alkislamadilar seni, omuzlarinin uzerine cikarmadilar, madalya takmadilar... enerjin coktan tukenmeye basladi bile... kimse bilmez nasil kendini feda ettigini... ruhunu teslim ettigini... gencligini tükettigini... simdi is bulman gerek... para kazanman, araba alman, ev alman gerek... istemedigin bir ise girdin... boyle olması gerekiyor diye... sirf cevrendekiler bekliyor diye... insanlari mutlu etmek, saygi kazanmak, sevilmek icin... sabahin korunde gidiyorsun ise... sevmedigin insanlar ile gununu harciyorsun... heyecan duymadigin islerle zamanini geciriyorsun... yarinin gelmesinden nefret ediyorsun... sevildigini hissettin mi peki? ya saygi? bitti mi insanlarin istekleri? ozgur musun artik? hayir hala ozgur degilsin... simdi evlenmen gerek... oyle ya yasin geciyor, evde mi kaldin ne? ariyorsun etrafinda uygun birisini, artik evlenmeliyim diyorsun... acaba gercekten istiyor musun? sana uygun birisini buldun iste, boyu boyuna, meslegi meslegine, parasi parana gore... peki ya kalbin? dügününden bir gece once sessizce itiraf ettin kendine, ya dogru kisi degilse? belli ki hazir degildin bu evlilige... evlenmek icin evlendin... insanlari mutlu etmek, saygi kazanmak, sevilmek icin...mutlu oldun mu peki? kalbin heyecanla doldu mu? aksam eve kosarak dondun mu? sevildigini hissettin mi? sevistin mi tüm varliginla? daha evleneli bir sene dolmadi, insanlar cocuk demeye basladilar... istedin mi gercekten bir cocuk sahibi olmayi? hazir misin bir canliyi yetistirmeye? soyle bana ne verebilirsin bu kucuk insana? hayati kendi gozlerinle hic yasadin mi? ne istedigini biliyor musun? ya istemedigini? hic risk adlin mi? sen hic kendin icin bir sey yaptin mi? cocugun bir gun sorarsa ozgurluk nedir? ne cevap vereceksin? sen hic ozgurlugu yasadin mi? evliliginde problemler yasiyorsun... sevmedigin bir insanla cehennemi paylasiyorsun... bosanmak fikri kafana gelip gelip gidiyor... cesaret edemiyorsun... insanlar ne der diyorsun... gene kendi duygularinin uzerine bir duvar orup baska insanlar icin evliliginde kaliyorsun.... fedakarligini goren biri var mi? yasadigin izdirabi senin gibi yasayan? korkularin seni hapsetmis, her gecen gun etrafina bir duvar daha oruyorsun. sevilmeme korkusu, yalniz kalma korkusu, basarisiz olma korkusu, sayginligini yitirme korkusu ve daha neler neler... hayatinda hic korkmadigin bir gun oldu mu? cesaretle atildin mi hic, ya bilmedigin bir dunyaya girdin mi? sevilmemeyi goze aldin mi hic? gulunc duruma dustun mu? agladin mi doyasiya, insanlara aldirmadan? aci cektin mi hic, hani olecegini dusunecek kadar... ve iyilesmeyi basarabildin mi hic? yas erdi kemale diyorsun, bu saatten sonra benden ne koy olur ne klavuz. umutların tukenmis, hayallerin yikilmis... koca bir omur baska insanlarin kontrolu altinda gecip gitmis. alismissin artik bu duzene, artik istesemde cikamam diyorsun... ve gene kendin icin bir seyler yapmaktan vazgeciyorsun... ne olurdu istedigin okula gitseydin... kim ne derse desin, ressam olsaydin... muzisyen, arkeolog, sanatci, sporcu olsaydin... hayattaki buyuk adimları ancak hazir oldugunda sen istedigin icin atsaydin... ne olurdu biraz risk alsaydin? biraz kendine guvenseydin? biraz kendine inansaydin? ne olurdu seni cepecevre saran zincirleri kirip, onunde ki duvarları asip, kendin olabilmeyi basarsaydin? kim ne diyebilirdi sana? gene kimse madalya takmazdi, gene kimse alkislamazdi, gene kimse seni omuzlarinin uzerine cikarmazdi... ama sen kendine saygi duyardin! haydi su anda su dakika bir daha bak hayatina... bu sefer kendin icin bir seyler yap... birak insanlar sevmesin seni, birak senin mutsuzlugundan mutlu olmayiversinler, birak takdir etmesinler, onaylamasinlar, birak dedikodunu yapsinlar, itiraz etsinler... hayatinda bir kere olsun bu riski al! istedigin meslegi yap... zevk al urettigin isten... ucarak git isine... keyif al birlikte calistigin insanlardan... yasamini kendin sec ve mutlu ol sectigin bu yasamdan... istedigin insan ile istedigin zamanda evlen... ister 20’inde ol, ister 50’inde... senden baska kim bilir dogru insanin kim oldugunu ve dogru zamanin ne zaman oldugunu? dinleme baskalarini... evlenmek icin hicbir zaman gec sayilmaz... ve hatta istiyorsan asla evlenme... bu yasam senin ve izdirabini da, mutlulugunu da yasayan tek sensin... istedigin zaman cocuk yap... kendini hazir hissettiginde, yasama bir canli getirmek istediginde ve o cocuga verecek bir seylerin oldugunda... ve hatta istemezsen hic cocuk yapma... istiyorsan baska bir sehre tasin, baska bir ulkeye, baska bir kitaya... mecbur degilsin bu sehre tikilip kalmaya... istiyorsan yeniden okula basla, yeni bir meslek, yeni bir hayat, yeni ben diyerek kendin icin yasa...
simdi soruyorum sana...
ne zaman kendin icin bir şeyler yapacaksin?

can dundar