bir yıldırım türker şiiridir.
incitmeden hüzünle 
okşuyorum anıları 
nasıl da gençtim 
kaygısız ve şehvetli 
gece kaçamakları 
gizli buluşmalardan 
vaktim yoktu sanki 
saymaya aşkları 
yıllar sonra şimdi 
anlıyorum o çocuğu 
bir yaz akşamı 
kucağımda ağlayan 
okşayıp altın saçlarını 
gülüvermiştim 
meğer gülüp geçmişim 
aşkın yanından 
sonradan vurur dehşeti 
yiten şeylerin 
bedeli işlediğin her cinayetin 
bakarsın kalmamış sana 
ağlayacak kucak 
meğer gülüp geçmişin 
aşkın yanından 
şimdi o kederli akşam 
çökerken üstüme 
hayatım akıp 
gidiyor ellerimden 
bir yaz akşamı 
o çocuğun saçları gibi...
                    meğer gülüp geçmişim
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
