bir yıldırım türker şiiridir.
incitmeden hüzünle
okşuyorum anıları
nasıl da gençtim
kaygısız ve şehvetli
gece kaçamakları
gizli buluşmalardan
vaktim yoktu sanki
saymaya aşkları
yıllar sonra şimdi
anlıyorum o çocuğu
bir yaz akşamı
kucağımda ağlayan
okşayıp altın saçlarını
gülüvermiştim
meğer gülüp geçmişim
aşkın yanından
sonradan vurur dehşeti
yiten şeylerin
bedeli işlediğin her cinayetin
bakarsın kalmamış sana
ağlayacak kucak
meğer gülüp geçmişin
aşkın yanından
şimdi o kederli akşam
çökerken üstüme
hayatım akıp
gidiyor ellerimden
bir yaz akşamı
o çocuğun saçları gibi...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?