marmara üniversitesi

şehidine sahip çıkan tek üniversite !
fakülte kapılarında , cafe kenarlarında "şehidine sahip çık" temalı büyükçe bir kağıt asılı durur.

bunu yapsa yapsa marmara üniversitesi yapar diyordum yine haklı çıktım. lan! bu neyin mantığı? nasıl bir kanıtsama ki içinde bulunduğunuz zihniyet?
"şehidine sahip çık" ne? askerine sahip çık ki şehit olmasın, yoksa şehit olmuş olana sahip çıkanımız çok , bilinçlenmeyi ; sokaklarda bağırarak vatan kurtarıldığını zanneden vatan sever insanlarımız ile dolu türkiye

tanım : 1883 yılında kurulmuş köklü bir üniversite.

bys sistemi sanırım en yavaş üniversite

sevilen iyi bir üniversitedir. zira bunların bir göztepe kampüsü vardır ki oranında bir fen-edebiyat fakültesi vardır ki kıçınızın donmasını engellicek herhangi bir şey yapılmamaktadır. cumartesi günü burada halk bankası sınav yapmıştır. sabah oturumuna giren bir kişi olaraktan 3 saatlik sınav boyunca popocağızımı bir kere olsun ısıtamadım. zaten makro/mikro/muhasebe falan fişman derken bir ton olmuş olan kafaya birde basur olma korkusu eklenince fiyasko ile sonuçlanabilir. ne olurdu da böyle önemli bir günde kıyılsaydı parayada acık daha sıcak olaydı burası. ama lafa gelince mangalda kömür bırakmıyorsunuz. bende istiyordum o kömürlerden o gün! evet.

(bkz: nursen mazici)

şimdiye kadar geçtiğim 6 tane dersi geçmedi olarak işleyen, sınav haftalarında fellik fellik hoca aratan, bulduklarına derdini anlatamadığın, anlatıklarının mırın kırın ettiği, mırın kırın etmeyenlerin ben bilmem beyim bilir, git ona sor dediği, girdiğime gireceğime sık sık lanet ettiğim, ama üniversiteye giremeyenleri düşününce halime şükrettiğim, teknolojisiyle bana hala 60ları hatırlatan okulum.

o kadar kampüse, o kadar öğrenciye rağmen muhtemelen istanbul daki en kötü sosyal imkanlara sahip üniversitedir.
öğretim görevlileri ayrıca gıcıktır.
profesörleri yeditepe, okan, maltepe gibi üniversitelerde paralı veletlere kutu kutu pense oynatırken buradaki öğrenciler asistanlardan alan derslerini öğrenmek zorunda kalırlar.
bütün bunlara rağmen kimi bölümleri acayip yüksek puanla öğrenci alır.e bi ismi var, onu sömürür...

tırt ötesi şenlikleriyle beni ünifest olayından sogutan üniversitem

ileride yüksek lisansımı yapmayı düşündüğüm üniversite(m).

ben böle öğrenci işlerine dedirten bütün gün memurların king oynadığı ve kazak ördüğü tek üniversitede yine seviyorum be okulumu nedemişler marmaralı olmak sadece bir okulun öğrencileri olmak değil seçkin bir sınıfın üyeleri olmak demektir.

öğrenci işlerinde örgü ören ve sarma saran teyzelerin bulunduğu üniversitedir.

türkiye’nin tek sermaye piyasası olan , şuan hazırlık bölümünde okuduğum lise gibi gereksiz yoklama alınan ve öğrenci işlerinin ne halta yaradığını anlamadığım üniversitem.

göztepe kampüsü evime 10 dakikalık mesafede olan üniversite.

bu sene ki bahar senliklerine tarkanın geleceği soylentisi yayılmıs okul

kampüse alkol sokmanın kampüste alkol kullanmanın yasak oldugu fakat her konser sonrası yerler de kanyak siselerinin dolu oldugu okul

büyük hayallerle gelip bütün kurulan o güzelim hayallerin hepsini marmara kafede milleti keserek kesilerek terk ettiğim okulum.göztepe gibi büyük bir kampüste olmama rağmen ya bu okul ne zaman sosyallesecek demekten kendimi alıkoyamıyorum

türkiyenin en iyi iibfg sahip olan ve benimde öğrencisi olduğum ilk ekonometri bölümünü açan türkiyenin sayılı üniversitelerinden biri.

öğrenci işlerinin ne iş yaptığını anlayamadığım ordaki görevlilerin biz öğrencilerin cinnet geçirmesine sebep olan saçma sapan üniversite...
bütün çalışanları ve öğretim görevlileriyle tamamen yıkılmasını yok olmasını istediğim malesef hayal edipte kazandığım gidipte pişman olduğum okul (:

düşünün bi..

günlerden cuma. saat 12 30’da sınavınız var. bütünleme. öyle ki, finalden kesin yüz alacağım diyerek çıktığınız bir ders. doksan alsanız şaşacaksınız. ama siz otuzla kalmışsınız. ve bu sınava günlerce çalışmışsınız. sınav 12 30’da. yani size verdikleri kağıtta öyle yazıyor, orada asılan listede de öyle yazıyor. gidiyorsunuz okula. ve sınava girecek olan diğer kişilerle birlikte kapı önünde bekle, bekle... saat 13’e yaklaşmaya başlayınca hocayı aramaya koyuluyorsunuz. 1 saatlik bir arayıştan sonra sınavın 17 30’a alındığını öğreniyorsunuz.. peki nerede yazıyor bu, sizi haberdar etmişler mi? hayır.. o saate kadar bekleyip alt üst olmuş sinirlerinizle giriyorsunuz sınava. neyse. çıkıyorsunuz. pazartesi günü bütünlemesi olan bir ders var ve hala final sonuçları açıklanmamış, öğrenmeniz gerek çünkü hafta sonu notları öğrenebileceğiniz tek yer olan kütüphane kapalı. çünkü notları internete vermekten bile acizler. neyse efendim. o dersin hocasını aramaya başlıyorsunuz. uzun uğraşlar sonucu hocayı buluyorsunuz. size diyor ki sınavları okudum ve öğrenci işlerine verdim, onların da bilgisayarlara girmiş olması gerek. ama yok. yok işte! öğrenci işlerine gidiyorsunuz. size diyorlar ki sınav kağıtları su an fakülte sekreterinde madem cok önemli ona sorun bi. fakülte sekreterine gidiyorsunuz, size diyor ki bana notlar geldi, ama daha yeni geldi ben daha hiç bişey yapamadım. ama yarın gelirseniz belki burda olurum belki notlara bakmış olurum belki öğrenebilirsiniz. ulan allahın salağı anlamıyo musun pazartesi bütünleme var diyorum dediğin şeye bak.. sonra başka bir dersin sonuçlarını öğreniyorsunuz. çan eğrisi sistemi var bu dersin finalinde. siz 20 sorudan 8 net yapmışsınız 40 puan almışsınız, ve vizeniz yüksek olmasına rağmen kalmışsınız, bir başkası 20 sorudan 5 net yapmış 60 puan almış ve notu yetmemesine rağmen geçmiş??? sonra iki dersinize birden giren bir öğretim görevlisi var ki, adamın psikolojik sorunlarının olduğu açık bi şekilde ortada. benim dersimden 9 sene kalanlar var diyen biri.. bu arada onun dersi de zaten onlarca dersimizin arasındaki en, en kıytırık ders. sonra finalinden 49 bilmem kaç küsür puanla kaldığınız bir dersin vizesinde hoca öyle sorular soruyor ki, resmen apışıp alıyorsunuz.. öğretim görevlilerinden tutun da profesörlere kadar kimsenin zerre sikinde değilsiniz, millet bütünlemeye bırakıp para kazanma derdinde. sizin uğraşınız emeğiniz hiçe sayılıyor. sizin haftalarca çalışıp girdiğiniz, eksiksiz bir puan beklerken 30 alıp kaldığınız sınavdan, hiç çalışmadan giren, 20 puan anca alırım diyen insanlar 95 alıp geçiyor. anlamıyorsunuz, anlayamıyorsunuz... saya saya bitiremiyorsunuz… elinizden gelen tek şey pişman olmak geldiğiniz için böyle bir yere. binlerce kez…
işte yıllardır hayalini kurduğum marmara üniversitesi.

(bkz: marmara universitesi iletisim fakultesi)

göztepe kampüsünde (bkz: altıgen) adlı pek tikky bi cafesi bulunan garip okulum