kuran incil ve tevratın sümerdeki kökeni

homo sapiens adlı 'akıllı insanlar' ilk olarak 300.000 yıl önce ortaya çıktı. homo sapiens'in homo erectus, neandertaller veya diğer insanlardan ayıran özelliği beyinlerinin daha büyük olması ve ilkel de olsa analitik düşünce kabiliyetleri olmasıydı. diğer insan türlerini tarih sahnesinden silen homo sapiens yüz binlerce yıl boyunca avcı toplayıcı olarak hareket halinde dağınık şekilde yaşadı. bu süre zarfında insan iq'su şu anda orta veya ileri düzey geri zekalı olarak adlandırabileceğimiz düşük iq seviyelerindeydi. bu nedenle felsefe,din,bilim gibi şeylerle uğraşmaları mümkün değildi. mö : 10.000'lı yıllara kadar yani 290.000 yıl boyunca insanlar bu şekilde vahşi doğada yaşadı. mö. 10.000'lerde tarım devrimiyle beraber yerleşik hayata ve köylere geçildi. yerleşik hayata tam olarak geçmek de 5.000 yıl kadar sürdü. mö. 5000'li yıllarda besin değerlerinin artması ve insan beyninin fonksiyonlarının artmasıyla beraber ilk defa din ve felsefe'ye kafa yoran insanlar ortaya çıktı. bu da tarihte ilk defa felsefeye kafa yoran sümer medeniyetinde gerçekleşti. o zamana kadar en zeki insan bile en fazla dağın,ağacın,gökyüzünün ruhu olduğu gibi şeylere inanmıştı. sümer medeniyetiyle beraber doğa üstü olayları açıklama ihtiyacı başlamış oldu. bu noktada devreye hikaye anlatıcılar,büyücüler,ilkel rahipler,ilkel tapınaklar devreye girmeye başladı. bu yol ile halkı daha rahat yönetebileceğini keşfeden krallar durumu sahiplendi ve sanal tanrılarının elçileri olarak kendilerini lanse etmeye başladılar. halklarını siyasi olarak bir arada tutmak ve istediklerini elde etmek için mükemmel bir araç keşfetmişlerdi. kısa sürede bu kolay ve inanılmaz para getiren sektör büyüdü sektörün iş adamları ortaya çıktı (sümer rahipleri). en iyi efsaneyi anlatan rahip kral ve halk tarafından en çok sevilen rahip oluyordu. bu durum binlerce yıl bu şekilde devam etti. şu anda körü körüne inanılan nuh'un gemisinden tut da denizin yarılması,ayın bölünmesi,oruç,namaz,kurban gibi binlerce mucize ve ibadet sümerler döneminde yazılmıştır. daha sonra gelen medeniyetler her zaman bu efsaneleri kendilerine göre yonttu ve geliştirdi. ancak efsanelerin başlangıcı her zaman sabit kaldı. sümer baş tanrısı anu binlerce yıl isim değiştirdi, yahudi tanrısı yehova, hristiyan tanrısı god ve en son da islam'ın tanrısı allah adını aldı. ancak temel hikayeler hep ama hep aynı kaldı.

bu durum bana hep islamın tezini destekler nitelikte gelmiştir,çoğunluk aksini ısrarla iddia etse de.kutsal kitapta bir olay anlatılıyor.bakıyoruz sümere anlatılanları doğrulayan olayların yaşanmış olduğunu görüyoruz.bu,bir bilenin yazdığına yorulmaz mı?

üstelik yer yer "bakın o öyle değil,doğrusu şöyle idi,yaşanan aslında buydu" minvalinde ifadeler görüyoruz kitapta.sizce bir hikaye derleyicisi,duyduğu hikayeye kendi hayal gücüne göre itiraz eder mi?

Herşeyin bir hikayeden esinlenip günümüze kadar gelmesi özellikle de bu hikayenin çok sistematik bir biçimde aktarılarak gelmiş olması bana pek olası gelmiyor. Ama kitabın konusu çok ilginç ve yazar da öyle alaladele bir kimse değil. Alınıp okunabilir.

bir muazzez ilmiye çığ kitabı. ibrahimi dinlerin sümer hikayeleriyle oluştuğunu yani cennet tasviri, ilk insanların yaratılışı gibi temellerin ortak yada benzer olduğunu söyleyerek dinlerin yalan olduğu iddia edilir. ama kuranda tüm ırklara peygamber gönderildiği yazılıdır. bu bakımdan bir tutarsızlık görülmez ama kutsal kitaplara inanmıyorsanız bunların bir masal derlemesi olduğunu da iddia edilebilirsiniz.

tanım: teizm-ateizm savaşını ateizm lehine bitirmek için yazılmış ama bitirmek yerine bir cephe daha açan kitaptır