istiklal caddesinde müzik yapmak da yasak

ahmet misbah bey twitter’da nedenini de açıkladı.

müdahale yerinde ve zamanında olmazsa aklına gelen orkestra kurar.

kendisini ayakta alkışlıyorum, olur mu canım öyle her önüne gelen orkestra kurar mı? önce gidecek tam teşekküllü hastaneden heyet raporu alacak, sonra savcılıktan temiz kağıdı getirecek 5 nüsha, muhtarlıktan ikametgah da alması lazım. sonra sayın belediye meclisimiz onaylarsa orkestra kurabilecekler.

bu adamlar 17.yy kafasında yaşıyorlar sanırım, arkadaş gittiğim ülkelerin şehirlerin hepsinde vardı sokak çalgıcıları, seattle’dan paris’e kadar her tarafta bunlara müsade varken, türkiye’nin en kozmopolit noktasında buna izin yok. bir yeri geri kafalılar yönetirse neler olabileceğini görüyoruz diyebilir insanlar.

(bkz: beyoğlu yasakları el kitabı)

duyduğuma göre aylin aslim ve cetesi duruma el atacaklarmış.

buda ahmet misbah demircan a crossing the bridge filminden güzel bir cevap.
http://tinyurl.com/44ygdh6

not: sarkıyı soyleyenleri sokağı tanıynalar hemen tanıyacaktır.

(bkz: oh be)

başından başlayıp sonuna dek yürümekten zevk alan bir insan olarak; belediyenin yerinde bir karar aldığı düşüncesindeyim. herkesçe bilinen şu ses kirliliğinin insanların beynini caddenin sonundan başına yürüyene dek sktiğini bizatihi deneyimlemişimdir.

her kafadan bir ses, yüksek basta dinletilmeye çalışılan antik dandik müzikler bir yandan yeni çıkan şarkılar bir yandan canlı müzik adamın boğazını sıkıyor gibiydi.

tamamen sessizleştirilmesi mantıksızca olur, ancak şimdilik bu karardan memnunum.

yeter lan.

edit: oha bu ne lan, ipini koparan eksiyi basmış. demokratik ülkedeyiz, değiştirmicem kalsın böyle entry.

beyoğlu belediyesinin ve zabıtaların aklına esdikçe uyguladıkları yasaklardan biri denilebilir.

dilenciliğin farklı bir modelini uygulayıp ne ve neyi çaldıkları belli olmayan, gürültü kirliliği yaratan kişiler için desteklediğim bir uygulama aslında.ama gerçekten çok güzel çalanlar ve söyleyenlerde var.umarım onları bir kenara ayıracak bir formül üretirler.

beyoğlu belediye başkanının hayalini gerçeğe dönüştürme fikrinden sonra, talan edilen sokakların ardından şimdi de onay kartı olmayan sokak müzisyenlerinin enstrümanlarına el konuluyor.

yani; beyoğlu sokakları dilsizleştirilip, sağırlaştırılıyor. her adımda farklı tınılarla başka dünyaların arasında yol aldığımız istiklal caddesi ölüyor, öldürülüyor.

http://tinyurl.com/3bgbrm3

(bkz: güneş bile yasak)

grup alatav, çoğu kişinin kızılderili sandığı orta/güney amerikalı gruplar bu uygulamanın dışında tutulurlar umarım. bunlar dışında güzel müzik yapan kişi ve gruplar da var ama harbiden gürültü kirliliği olulturanlar da var. kurunun yanında yaş da yanmayacaksa destekleyeceğim uygulamadır. ne var ki vur deyince öldüren bir milletiz, sokaklardaki işgali bitireyim derken beyoğlu’nun can damarlarını kesmek gibi.

siyasiyabend’den bunun için bi şarkı bekliyorum.

turistler istanbul gecelerinde tüm parasını erittikten sonra, ertesi günü bira para kazanabilmek için kendi kültüründeki hünerlerini sergiler istiklal’de.

e bu adamlara ne dicez şimdi? yasak! sanatsal herhangi bir faaliyet kesinlikle yasak! onay kartın var mı? kartın yoksa sktr mi dicez?

sanatçılar, aydınlar ve bilim insanları bir toplumu ileriye götürecek kişilerdir. onların kuralsızlığı, bohemliği ve düzenden bağımsız hareketliliği sonucunda gelen özgürlükleri sayesinde ortaya kendilerini %100 verebildikleri ürünler çıkabilecektir. “ay sustururlar, ay sesim kesilir, aman kafam kesilir” endişeleri olmadan özgürce yürüyebilmelidir her nefer. ve sanat değil midir ki tıpkı kaldırım taşlarının arasından çıkmış çiçekler gibi isyanla ve aykırılıkla sokakların arasından doğmuş bir kavram? nasıl olur da kendi içinden çıkmış bir ürünü tekrar sokakta sanatını icra etmesi için devlet iznine bağlayabilirsin? sokak zaten sanata ait. devlete değil. devletin tek yükümlülüğü her sokakta güvenliği sağlamak. ötesi değil. eğer ki bir sokak sanatçısı başka bir bireyin malına, canına veya güvenliğine karşı bir suç işler, işte o zaman meşru bir şekilde o kişiyi oradan men edebilirsin. ki bu noktada kişi sanatçı değil suçlu olarak değerlendirilir.

bugün yazdığım yasaklar ülkesine hoşgeldiniz yazımdan bir kesit.

devamı için:http://tinyurl.com/3jhchur