eskiden

(bkz: bizim zamanımızda)

onceki zaman icin kullanilir.
*
bazen,
1 dk oncesi icin bile!

ozdemir asaf’in dunya kacti gozume adli siir kitabindan.

ne guzel insanlar vardi eskiden.
cocuklugumuz kaplamislardi.
bize masal anlatirlardi
cinlerden, perilerden.
buyukanneler, buyukbabalar vardi.
o zaman hepsi uzakti olumden.
hem sevdirir hem korkuturlardi.
aci hikayeleri bile tatli baslardi.
demek bunun icin gittiler hikayelerden.
ne guzel insanlar vardo eskiden.

ne guzel sarkilar vardi eskiden.
gencligimizi donatirlardi.
hep iyi seyler hatirlatirlardi
gecip gitmis devirlerden.
sevgi ve umid yaratirlardi.
o zaman her sey uzakti olumden.
yanik sarkilar bile neseli baslardi.
ister istemez saadet tasirdi
gamsiz gunlerimizden.
ne guzel zamanlar vardi eskiden.

ne guzel sarkilar vardi eskiden.
hayal icinde yasarlardi.
guldurur aglatirlardi
duymadan biz, dusunmeden.
her an bir asir kadardi.
o zaman herkes uzakti olumden.
candan sevdiklerimiz vardi.
hepsi baska guzeldi, bizi tanimazlardi.
butun yollarimiz gecerdi gul bahcelerinden.
ne guzel zamanlar vardi eskiden.

(bkz: bir zamanlar)
(bkz: evvel zaman icinde)

okuyani alip cocukluguna goturen bir siir:


cember cevrilir,

su musluktan icilir,

agaclara tirmanilirdi.

bebekler bezden, silahlar tahtadan,

resimler komur karasindan yapilirdi.

kizlara ninelerinin, erkeklere dedelerinin

isimleri konulur

saatli maarif okunurdu

komsuda pisen, bize de duser

bizde pisen komsuya duserdi

geceler ayaz, sokaklar karanlik,

yildizlar parlak olurdu

tursu, salca, manti evde yapilir

karpuz kuyuda sogutulurdu

erik agacinin cicegi pencere camimiza yaslanir

guz yapraklari bahcemize duserdi

kardan adam yapilir, evlerde soba yakilir

kis gecelerinde masal anlatilirdi

merdiven cikilir, aidat odenmez, yonetici secilmezdi

evler badanali, sokaklar lambasiz

mahalleler bekcili olurdu

ajans radyodan dinlenir

cizgili roman okunur

defterlere kenar susu yapilirdi

hayat, arkasi yarin gibiydi

kesintisizdi

her gun yasanacak bir sey vardi

herkes kendi dusunu kurar

kendi hayatini oynardi

simdi

hayat tek perdelik bir oyun

stand-up bir yalnizlik gibi

simdi

herkes

yogun

yorgun

ve

tek basina


(bkz: can dundar)