eskiden

ozdemir asaf’in dunya kacti gozume adli siir kitabindan.

ne guzel insanlar vardi eskiden.
cocuklugumuz kaplamislardi.
bize masal anlatirlardi
cinlerden, perilerden.
buyukanneler, buyukbabalar vardi.
o zaman hepsi uzakti olumden.
hem sevdirir hem korkuturlardi.
aci hikayeleri bile tatli baslardi.
demek bunun icin gittiler hikayelerden.
ne guzel insanlar vardo eskiden.

ne guzel sarkilar vardi eskiden.
gencligimizi donatirlardi.
hep iyi seyler hatirlatirlardi
gecip gitmis devirlerden.
sevgi ve umid yaratirlardi.
o zaman her sey uzakti olumden.
yanik sarkilar bile neseli baslardi.
ister istemez saadet tasirdi
gamsiz gunlerimizden.
ne guzel zamanlar vardi eskiden.

ne guzel sarkilar vardi eskiden.
hayal icinde yasarlardi.
guldurur aglatirlardi
duymadan biz, dusunmeden.
her an bir asir kadardi.
o zaman herkes uzakti olumden.
candan sevdiklerimiz vardi.
hepsi baska guzeldi, bizi tanimazlardi.
butun yollarimiz gecerdi gul bahcelerinden.
ne guzel zamanlar vardi eskiden.