entropi

evrendeki en acı verici kuraldır. toplumlar yozlaşmaya, insanlar yaşlanmaya, eşyalar eskimeye mahkumdur. belki bazen sabit kalabilir ama asla geri dönemezsiniz.
ds/dt asla sıfırdan küçük olmaz. yapılan bir hata bedeli ödenip düzeltilemez sadece başka bir şekilde varlığını sürdürmeye devam eder.

entropi; sonunda her şeyi yenip galip çıkacak olandır. bunu hatırlamak insan acziyetini sonuna kadar hissetmeme neden oluyor.

tüm sistem ele alındığında düzensizlik miktarının sürekli arttığını anladım ben bu ilkeden. popüler bilim kitaplarını ancak okuyacak kadar fen ve matematik biliyorum. işin bilimsel ispat kısmını bilmiyorum ama ilkenin sözle açıklanışı hayatın akışına uygun görünüyor. ne olursa olsun geri çevrilemez olması da biraz korkutucu. ilkel insanların yıldırımdan korkmasına benzer bir huzursuzluk yaratıyor bende. belki de sadece eksik bilgi yüzündendir.
isaac asimov'un "son soru" isimli bir kısa hikayesi vardı. düzensizliğin düzene dönüştürülmesinin yolunu bulmakla ilgiliydi. bu konu bana bir de o hikayeyi hatırlatıyor her sefer.

büyüme potansiyeline sahip biyolojik sistemler entropiye aykırı hareket ederler. canlının ölümüne kadar sistemleri birarada kalmaya, çoğu hücreleri bölünmeye ve yaralanan dokuları onarılmaya çalışılır.

entropi, bir sistemdeki düzensizliğin ölçüsüdür. rudolf clausius tarafından ortaya atılan termodinamik özelliktir.aynı zamanda proses sonucunda işe dönüştürülemeyen enerji olarak da düşünülebilir. entropiyi termonun ikinci yasası şu şekilde özetler: herhangi bir proses sonunda kapalı bir sistemin entropisi ya artar ya da değişmez. bu değişip değişmeme konusu da prosesin tersinir olup olmamasıyla alakalıdır.
şu şekilde bakıldığında, evrenin entropisi sürekli olarak artmaktadır, benzer şekilde de evrende işe dönüştürülebilir enerji sürekli azalmaktadır. böyle gide gide nereye gelinir henüz bilmiyorum.

(bkz: olumsuz entropi)

bu sene derslerden anladığım kadarıyla bir maddenin her hangi bir işlem sonrasında entropisi azalsa dahi sistemdeki toplam entropi sürekli artmaktaymış. bu durumda evrende sürekli bir düzensizlik artışı var.

ludwig boltzmann tarafından tanımlanmıstır.duzen ıcındeki bir sistemin/nesnenin artık herne ise onu bir arada tutan enerjinin geri donulemez bir sekılde azalması ile ortaya cıkan kuvvet.kanıt:sevdicek ile muthıs yıllarınız oldu cok ıyı vakit gecirdiniz ama bir gun sizi aldattıgını gordunuz(eyvah eyvah)daha sonra basladınız tartısmaya bagırmaya falan ama askınız agır bastı hadi bi daha dediniz basladınız ama olmadı.işte bu yeniden baslayalım suresi iliskinin duzensizligi(entropisi/kaos/yıkım)olur.aldatması ise geri kazanamı mumkun olmayan , iş için kullanılamayan enerjidir(ha ne yaparsa yapsın seviyorum diyen baska).enerji sahibi sistem (askınız)ne kadar buyuk olur ise yıkım(cöküs/kaos/ve/veya intikamınız)okadar buyuk olur.

bir muhendislik konusu olmasina ragmen sosyal bilimciler tarafindan da kullanilan termodinamik yasasidir. evrendeki duzen icerisinde, ayni anda suregelen, duzensizliklerin saptanmasinda arac olarak kullanilir. ozetle; toplumlarin yipranma, bozulma, yozlasma tandanslarinin karakterine tahliller yapilirken de yararlanilir.

mekanik yapıların zamanla değişmemesi,kendini yenileyememesi,demode olması ve zamana yenik düşmesidir.

kaos,rastlantı

<bkz negentropi>

düzensizliğin ölçümü de denilebilir. termodinamiğin ikinci yasasına dayanır.buna göre kırlımış bir cismin entropisi bütün bir cisme göre daha fazladır.dağılan cismi biraraya getirmek için sarfedilmesi gereken enerji cismin kırlması sırasında açığa çıkan enerjiye eşittir.burdan da termodinamiğin birinci yasasıyla bir bağlantı kurmaktayız.zaman bir kordinat olarak kabul edilirse ve şu anda bizim ileriye gittiğimiz kabul edilirse geri gidildiğinde de aynı şeylerin geçerliliğini koruduğu ve simetrik olduğu görülmekte.

evrendeki her duzenin duzensizlige yoneldigini anlatan, termodinamigin ikinci yasasi.