doksanlarda çocuk olmak

0 /
komple teorisyen
televizyondaki bayrağın dalgalanışını seyrederek yayının başlamasını beklemek,okulda dersin bitmesini beklemek,arkadaşlarınızın evinin önündesokağa çıkmalarını beklemek,baharın gelmesini beklemek,gelincede kırlara çıkıp piknik yapmak kelebek peşinde koşmaktır en önemlisi büyümeyi bekleyip büyüyüncede o günleri özlemektir.
lenix
ben 90’larda çocuk olduğum için (86 doğumluyum) bu mevzunun birebir müsebbibi hissediyorum kendimi.

valla 90’larda çocuk olmak benim için susam sokağı’nı izlemek, burak kut’un benimle oynama şarkısında oynamak, internet nedir, bilgisayar nedir bilmeden, günü saklambaç, birdirbir, seksek gibi oyunlarla yemek, misket toplamak demekti.
haa birde taso olayı vardı. hani cipslerin içinden çıkan yuvarlak şeyler. bende onlardan bayaa vardı mesela (bayaa derken 100’e yakın).

üstlerinde pokemon karakterkeri olurdu (pokemon mevzuuda 90’larda çıkmıştır, deli gibi izlerdim ayıptır söylemesi). gerçi bu biraz 90’lar sonlarına tekabül ediyor ama yinede 90’lar sayılır bence.
sarkilarbircigligasiginmaksasimdi
zannımca, seksenlerde çocuk olmaktan kötü, iki binlerde çocuk olmaktan iyidir. bir nevi hayatın ortasında geçmiş bir çocukluktur. hem sokakta hem ataride (gerçek - sanal alem) büyümüş olmaktır. gerçeği de yalanı da öğrenerek büyümektir.
0 /

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol