çocuk sevmemek

bebekleri ve cocuklari sevmiyorum. hic hemde. bunu bilen kim varsa da kendi cocugu olsun, yegeni olsun, didisinin didisi olsun illa o cocuklarin fotografini gonderiyo veya yaninizdaysa kucaginiza mucaginiza veriyo vallahi nezaketen 'ya evet ne kadar tatliymis' diyorum.
cocuk gorunce deliren arkadaslarim var vallahi herkes boyle olmak zorunda degil, sevmeyebiliyoruz da lutfen artik anlayin :(
edit: kuzenlerime de baktim, buyuk kuzenlerimin cocuklarina da baktim. yani o kadar abarttiginiz bir sey yok, sevmezsiniz bu kadar basittir.

Sebep nedir?

Sayısı bir hayli arttı çocuk sevmeyenlerin ki bir çocukla birebir keyifli zaman geçirmemiş bir insan neden sevsin çocuk. dışarıda genellikle çocukların ağlamaları, çığlık sesleri bak abla/abi kızıyor tarzı muhabbetlerle karşılaşırken nasıl sevilebilir çocuk. Eğer ki sabah kalktığınızda ışıl ışıl bakan gözlerini, size attığı şirin mirin kahkahaları, sizi gülümsetebilmek için yapabileceklerini , akıl almaz hayal dünyalarını daha yakından görebilseydi bu insanlar belki farklı olurdu herşey.

hiçbir çocuğa daha emeğiniz gecmediği içindir.. onlarin yüreklerinin ne kadar büyük olduğunu gördüğünüzde, siz de seviyorsunuz zaten.. yüreğinizi daraltmayin..