hiç mi değişmez bir insan? şeklen değil bahsettiğim bu değişmeyiş ha... ruhen, insânen, seslen.
(tam otuz üç sene önce, bir abant gezimiz sırasında babam kasetini koymuştu vosvosun kasetçalarına, yol boyunca dinler kalmıştık; "tepsi tepsi fındıklar" şarkısı meşhur o zamanlar, o abanta giden yolun üzerinde kütük depoları var hani, tam orada çalıveriyordu kar yağışı eşliğinde. biz, kız kardeşimle vosvosun arka cam önündeki küçük bagaj içinde)
sesi de hâlâ aynı, neşesi de hâlâ yüzünde bedia akartürkün. bunca zaman geçmiş aradan, bir nota kaçır be kadın! "yok, olmaz!" diyor inadına o yıllara.
uzun ömürler versin yaşam sana.
bedia akartürk
cocuklugumuzdan bu yana dinledigimiz ender halk muzigi sanatcilarindan biri.
gayri dayanamam ben bu hasrete turkusunu muthis yorumlamis olan sanatci.
bugun televizyon makinasinda da gayet net $ekilde anla$ilmi$tir ki hala benim diyen turkucuyu cebinin astarinin di$ik arasindan cikartirda yoklugunun farkina bile varmaz.
ulan seneler ne yuzyillar ne, bu kadini hicbir $ey etkilemiyor, sesini zaman bile yenemiyor.cocuklugumda ki bedia akarturk ile bugunku bedia akarturk arasindaki tek farkin eskiye nazaran cok daha iyi oldugunu $u dakikalarda haciyatmaz isimli programda bir kere daha anliyorum, anliyorun, anladim evet.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?