yunus emre’ye
kac mevsim bekleyim daha kapinda,
ayagimda zincir, boynumda kement?
beni de, pistigin bela kabinda,
kaynata kaynata buhara kalbet.
bekletme yunus’um, bozuldu baglar,
dusuyor yapraklar, geciyor caglar;
veriyor, ayrilik dolu semalar,
icime bayiltan, aci bir lezzet.
ruzgara bir koku ver ki, hirkandan;
geleyim, izine dogru arkandan;
birakmam, tutmusum artik yakandan,
medet ey sairim, yunus’um medet!
necip fazil kisakurek
yunus emre ye
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?