yeni nesilin bilmediği şeyler

ali rıza binboğa, jülide gülizar, can akbel ve güne bakış programı, sıfır anadol sahibi olmak, fahri korutürk, bafra-birinci-gelincik-yeni harman şeklinde bir çok madde sayılabilir ama, bunlar birebir yaşayıp görmedikleri olur ancak.
yeni nesilin bilmek isteyip de bilemeyeceği şey kalmadı teorik olarak. eski veya yeni nesil farkı gözetmeksizin, neyi bilmediğimizi bilsek yeter..

mahalle de araba lastiği sürmek, tellerden araba yapmak, bilyeli(rulman) araba yapmak.
Kendi eğlence alanımızı kendimi yaratırdık.

Cep telefonu olmadan veya konum atılmadan kimin nerede olduğunu bilmek veya o kişiye ulaşabilmek.

Yaşadığı bölgeyi mahalleyi tanımak.

sevdiği veya hoşlandığı birisine mektup yazmak.

Fotoğraf makinesi ele geçtiği zaman hep birlikte fotoğraf çekilmek.

Bayram harçlığını, bayram yerlerinde harcamak ve eğlenmek.

Bu bölge de çok elektrikler kesildiğinden geceleri lüks yakmak ve aile büyüklerinin sohbetini dinlemek.

rüzgarlı günler de evin damına çıkıp kırlangıç antene tekrardan yön verip yayını bulmak.



Artık bilgiler eskiden olduğu deneme yanılma yönteminden ziyade hazır şekilde sunuluyor yeni nesile. İstediklerinden ziyade verilenle yaşayan, sınırları olan bir yaşayış. Şu akıllı telefonu al çocuğum onun içinde twit, snap falan at mutlu ol he iki de selfie çek mutlaka.
küçük dünyaların da küçük cihazlar içerisinde yaşamaları kadar kötü bir şey yok.

(bkz: tiktak)oynamak

24 ve 36'lik fotograf makinesi filmleri..

(bkz: toplu saklambaç ) oynamak

paylaşmak

Taksim de biranın 1 lira olması.

Hayri bar diye bir mekan vardı taksim de, birayı bugunun parası ile 25 kurusa satardı hatta. O zamanlar tabi 45 ligin içinde farelerin gezdiği, mekanda uyuyabilmek için milletin iki bira içtiği zamanlar. Hey gidi.

anadolu'dan istanbul'a ilk ayak basılan yerin haydarpaşa olması

müzik kasetleri..