yedi kocalı hürmüz

independence
izledim begendim. hani cok $a$ali cok a$mi$ bir film olmasindan sebeple begenmedim hayir, cok renkli olmasi sebebi ile begendim. her ev ayri bir renk, kapilar yamuk pencereler ic bukeysi. yani normal bir mahalle degil, hayallerdeki bir mahalle misali. renk kombinasyonlarini cidden begendim, pencerelerin ve kapilarin ic bukeysinden hallice olmasini da begendim ama kekeme esprisinin tum film icerisinde hatri sayilir bir zaman dilimi kaplamasini begenmedim. espri bir kere yapilinca guzeldir, ikincide ucuncude tadi kacar, asidi kacar, saf $eker olur icilmez yenmez. nurgul ye$ilcay’in ba$ta gogusleri olmak uzere vucudunun tum kivrimlarini yeniden begendim, kaldi ki kendisi de ben yeniden begeneyim diye acmi$ sacmi$ sanirim.

eglencelik bir filmdi, muzikleri cok keyifliydi, gorselligi cok keyifliydi. fazla beklentim yoktu, hatta izlesem mi izlemesem mi du$uncesi ile izledim, harcadigim zamana acimadim ama bu zaman diliminde daha keyif verici neler yapabilirdim acaba diye du$unmedim de degil.

ha bitirmeden bir de, gulse birsel’in burnu cok goze batiyordu. ya o kadar paran var arkada$im, gorsel sanatlarda bulunan bir insansin artik, yaptir $u burnunu.
bu başlıktaki tüm girileri gör

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol