yesil

spermler arasında yapıldığı varsayılan diyalog türü.

-hücuuuummm!!!
-millet dön ger dön geriii!!!
*noluyo yaaa?!
-dönün laaaann bok çukuruna battıkkkk!!!

ah be atam
sen değil misin “muhtaç olduğunuz kudret damarlarınızdaki asil kanda mevcuttur” diyen
gel de gör şimdi o damarlarda alkol ve uyuşturucudan başka bir şey dolaşmayan gençliğini…
“ne mutlu türküm diyene” ne güzel de demişsin… türk olana dememişsin türküm diyene demişsin… var mıdır atam gurur duyduğumuz türk kültüründe sokak köşelerinde içip içip sızmak sonra millete sataşmak polise kafa tutmak…
“vatan bir bütündür bölünmez”.senin ve silah arkadaşların sayesinde topraklarında ahkâm kestiğimiz ülkeyi bölmeye çalışan nankörleri hainleri gel de gör.
“öğretmenler yeni nesil sizin eseriniz olacaktır” ah atam ah gel de gör iki kuruş para için pırıl pırıl çocukların hayatlarını hiçe sayan, senin okullarında eğitim vermek yerine kendi ceplerine para girecek diye geleceğin gençlerini hiç güçleri yeter mi diye düşünmeden özel derslerine zor koşan meslektaşlarını öğretmelerini gel de gör. işte biz onların eseriyiz ve işte sana böyle sahip çıkmaya çalışıyoruz… senin okullarında yetişip sana düşman olarak…
sanki sen din düşmanıymışsın gibi tam da kendilerine yakışır bir şekilde yani sinsi sinsi insanların beyinlerine tamamen yalan haince olan bu düşünceyi yerleştirmeye çalışan dini sömürüleriyle insanları yönetmeye çalışan en komiği de bunu senin savunucunmuş maskesiyle yapmaya çalışan politikacı meslektaşlarını gör…
bunların dışında daha neler neler…
gelme atam gelme!!! ne gel ne de görüp de o güzel gözlerin maruz kalsın bunlara… seni geri istemek yerine, senin izinde bir millet olmak zor geldi bizlere… ama sen zaten biliyordun böle olacağını da temellerini böylesine sağlam bir cumhuriyet, bir vatan bıraktın bizlere ve her şeye rağmen de yıkılmayacak, bölünmeyecek, seni unutmayacak bu vatanın, rahat uyu sen yerinde…

-gözünün yağını yiyim
-kafam bi dünya
-pilot olduuummm
-haydii ortamlara akalım
-yürrrrüüüü ense traşını görelim
-kopmaya gidiyoruz
-aşkımı dağlara yazarım
-köpeğin olsun
-yüz bin baloncuk yuttum.

kelime : susi
+ hani olum varya ya gozleri cekik kim onlar
- caponn !
+ hah !. ne yer bunlar abi
- iiiih, neydi la... tsunami..

alev alev yanıyorum buzlarım çözlüyor aşka
karnım düşüyor tutamıyorum.
doğrusu= gardım düşüyor tutamıyorum.

entrylerinden gördüğüm kadarıyla sözlüğün seviyesini bayağı aşağılara çekeceğini düşündüğüm çömez...

(bkz: sol frame in namusuyla oynamak)

insanlığın iftihar tablosu efendimiz hz muhammed (sav) ın doğduğu içinde bulunduğumuz haftadır. topyekun insanlığın doğumu sayılır. o’nun yeryüzünü şereflendirmesi kainat kapsamında yaratılmış herşey adına en büyük olay ve aynı zamanda insanlığında yeniden doğuşudur.
fakat malesef hz isa nın doğumu kadar coşkuyla kutlanmamaktadır. zaten noel gibi kutlanacaksa kutlanmasındır. kutlayanlar hz mumammed şuurunu bilir ve buna göre elden gelen en layıkane -ki layık olunamaz hiç bir şekilde- biçimde kutlanır. bütün müslüman din aleminin bu nurlu haftasını kutlarım.

bu zamana kadar hakkında hiç bir kötü olaya, kötülüğüne rastlanmamış, "şunu da yanlış yaptı" denilememiş asırlara önderlik etmiş, en coşkulu gülmesi tebbessüm olmuş, her zaman tatlı dille insanlara hitap etmiş, gözünden yaş hiç eksik olmamış,şaka yaparken bile yalana bulaşmamış, mevlana gibi onca güzel insanın idolu olmuş, bu dünyanın yüzü suyu hürmetine yaratıldığı allah ın "habibim" dediği insandır.gelmişin geçmişin geleceğin bütün kainatın peygamberidir.melek peygamber olabilecekken rabbine mütevazi olmayı bilip kul peygamber olmayı seçmiştir. hak peybamberdir.insanlığın nurudur. o kupkuru çöllerin küfrü marifet bilen cinayeti itibardan sayan daha nice rezaleti yapmakta birbiriyle yarışan halkını şimdilerin peşinden gittiği cennet insanlarına çeviren hüzün peygamberidir.

kimi ne ilgilendirir hiç anlayamadığım başlıktır.kesin biri birine laf sokuyor ve eğer amaç buysa sözlüğe yansıtmak ne alçaltıcı bir durum olsa gerek.
(bkz: arz talep meselesi)

sağır sultan a göresi: sustu haykıran şehir dolmuşlar havalandı.
doğrusu: sustu haykıran şehir son kuşlar havalandı.

allah (cc) boş iş yapmaktan münezzehtir. boş iş yapmak insana göredir.

sürekli ayar vermek.hatta psikopata bağlıyıp kendine de ayar vererek.

kaybedince verdiği acıdan sonra kıymetini aladığımız bir nimettir.değer neyse kaybedildiğinde o kadar eş değerde üzülürüz ya işte kaybedildiğinde ölümden beter,yaşadığından birşey anlayamadığın saniyelerin sonsuzluğa kadar uzadığını hissettiren, ama sende iken de keşke keşke birkaç ömrüm olsada hatta sonsuzlukta da benimle olsa, benim olsa dedirten hiç sıkılmayacağın, defalarca yaşamak isteyeceğin, başka hiç bir kavramın, hissin olgunun yerini dolduramayacağı allah ın en büyük lutfudur ademoğluna.

bazı insanlar vardır hayvanlardan aşağıdır, bazı insanlar vardır meleklerden üstündür.işte hayvanlardan aşağı insan modelidir bu kişiler..sonuç ta hayvan hayvandır öle yaratılmıştır ama insan insan olmanın güzelliğini böyle maymun iştahlı davranıp aşk kavramından bir haber yaşayarak,hayvan olmaya çalışarak nankörlük ediyorsa hayvan dan daha aşağı değil de nedir...

bk öyle geçer dedirten başlık.

bu aralar içim coşar olmuş aşka. fark ettim ki kurtulmuşum şarkıların spontane aşk sözlerinden... dönmüyor artık vira beynimde..ne zaman birine güzel bir şey söyleyecek olsam bir şarkı sözü hediye etmekten, benden olmayanı başkasına vermekten kurtulmuşum artık…sadece sana akan,sana taşan,sen hisleri yansıtmak ister olmuşum ki ne uzun zaman olmuş bendeki senimi anmayalı.döndüm ben sevgili.ta nerelerden dolandım geldim sana bir bilsen…ne güzellerden, ne asillerden, ne erdemi sağ cebinde leblebi diye taşıyanlardan döndüm…ama bak döndüm…sen ki güzele güzel dedirten, sen ki asaletin önünde diz çöktüğü, sen ki varoluşuma erdem kavramını aşılayansın…
peki tamam yalan söylüyorum…bu masallardan çıkma aşk sözcükleri bize ait değil, biz değiliz,biz olamayız, olmayız! sana dokunmadan yani yani sonsuzluğa bir kere değmeden nasıl ait oluruz ki masallara…sonsuzluk demişken ben inanmazdım sonsuzluk diye bir kavram olduğuna ta ki aynadaki aksimin sen olduğunu fark edinceye…ama biliyor musun ayna da hep farklı görünür yansımalar…sen değilsindir hiçbir zaman tam anlamıyla yansımadaki görüntü…çünkü bakmak girer devreye görmek girer,etki girer,his girer,arayış girer,bekleyiş girer…o an ki ruh kompozisyonun neyse gördüğün kompozisyonda o olacaktır. buda senin baktığın ve senin kalbinle gördün şeydir ki gerçek görüntün o değildir.o sadece iyi tanıdığın ezberlediğin her an aşina olduğun bedenindir. işte o benim.o uzansan da hiçbir zaman dokunamayacağın bu yüzden sonsuzlukta bıraktığın ama karşında sıcacık duran,senin bakışınla şekillenip sana bakan ve sana tıpkı aynınmışsın gibi benzeyen aynadaki aksin,beni yansıtır...

"aldınız mı memur bey" diye iğrenç bir espriyi buraya yazmama sebep olan başlık.

rabbin kelamı kur’an-ı kerim de de yazdığı gibi dinimizin temelidir.temelsiz hiçbir şeyin ayakta kalmayacağı gibi yaşamını bu temele bağlamayanın da imanı sağlam ve devamlı olamaz,haram ve harama giden yollara yönelmesi an meselesidir.
namaz ve ibadet sadece cennet için yapılırsa sonuçları hiç farkında olmadan şirke varabilir ki bu rabbin affetmeyeceği diğeri kul hakkı olmak üzere iki günahtan biridir.
namaza rabbin ihityacı yoktur bizim ihtiyacımız vardır.nasıl ki biriyle konuşmak için ya telefon ederiz yada karşımızda olması gerekir, namaz da rabbin huzuruna geçmek secdeye varıp ona en yakın anı en azdından günde 5 kere yaşayabilme şansıdır. zaten o herşeyi gören herşeyi bilendir.ve en önemliside bize lutfettiği bu kadar nimetten sonra şükürünü eda etmek için insana gösterdiği tek yoldur.
sadece tek bir gözümüz bile bize verilen yegane bir nimetken yarattığı onca evren,saymakla bitmeyecek onca nimet için,onun sonsuz merhameti için, sonsuz affı için, sonsuz lutufları için namaz kılmamızı istemesi o nun ne kadar azim olduğunu gösterir.
namazı sadece bir spor olarak görmek; sevginin gerçek anlamını kavrayamayan kişinin formalite icabı sevgi gösterisi yapmasından öteye gidemez.ama bize şah damarımızdan bile yakın olan allah dan hiç birşey gizli kalmaz.

(bkz: bazen aşk gider)

bazen aşk gider ve anılarda gider peşinden... siz hiç o yüreğinize sığdıramadığınız aşkınızı bir başka sevda için ağlarken gördünüz mü?.. ben gördüm!.. kör oldu gözlerim onunla sevdasına ağlamaktan... bir alev topu gibi onun için çığlık çığlık yanarken siz hiç aşkınızın önünde diz çöküp "bu kadar çok seviyorsan bırakma onu, sana kıyamam ne olur git" diye yalvardınız mı?.. onu bir başkasının kollarında düşünürken siz hiç geceler boyu aklınızı kaçırmamak için kendi kendinize bağırdınız mı: "unut onu, unut onu, unut onu ya da öl!..." içinizdeki o durmak bilmeyen yangının acısını dindirsin diye kanatıncaya kadar bileklerinizi ısırdınız mı?... göz yaşları içinde yastığınıza gömülüp her tanrı’ya sığınmak istediğinizde artık başka bir yüreğe sevdalı olan aşkınızı ondan geri istemekten utanıp dua etmekten vazgeçtiğiniz oldu mu hiç?.. siz hiç yana yana sevdiğiniz bir sevgilinin yoluna gençliğinizi serip güle güle başka bir aşka uğurladınız mı?..