walide sultan

bu ukteyi sevdim, kim sokaga attiysa belki, dogrulugundan suphe etmistir aciklayamamistir ama bu varsayim kesinlikle dogrudur.
batiya gidildikce insanlar ’problemleri daha bir cozulmus dunyada’ tipki bir cocuk umursamazligiyla yasamaktadirlar. cozmek zorunda olduklari problemler azaldikca da kafalarini calistirmaya zeka isletmeye gerek duymazlar...
oysa biz, turkler hemen her konuda kendi cozumlerimizi, kendimiz uretmek zorunda oldugumuz icin, islek bir zekaya da kavusmus oluyoruz.
batida cogunlukla insanlara ustuste iki soru sordugunuz da konunun uzmani bile olsalar dumura ugramaktadirlar, birine bile cevap verememekte, beyin datalari cokmekte ve ardindan hemen,’siz turk musunuz ’seklinde sormaktadirlar.
mubalaga etmiyorum ve ben bununla ovunuyorum. gogsumu gere gere ’evet oyleyim’ diyorum. biz turklere iki ya da daha cok soruyu ustuste sorabilme imkani vardir. karsiliginda da sorularin cevabini kivrak zekayla alabilme imkanlari oldugunu goren bu insanlar, sadece ustuste birden cok soru sorabilme yetenegimize degil, bu kadar soruyu akilda tutup cevaplandirabilme yetenegimize de inanin saygi duymaktadirlar.

basliktan anlasildigi kadariyla; yuvasini cesitli nedenlerin bilancosuyla terkeden kadinin, bir daha o yuvaya donmeyecegi sorunsali islenmektedir.
bir kadin eger geride sadece koca, es, sevgili gibi tekrar kolayca bulabilecegi bir hedeyi birakip gitmis se asla geri donmez. geri donmek, yuvada kalan cocuklarla ilgilidir cogu zaman. onlarin ona hala ihtiyaclari oldugunu dusunur ve bu olayi onlarin hatirina yeniden herseyi goze alarak gerceklestirir.(bkz: kimse tatli ekmegini birakip gitmez) halk sozumuzde oldugu gibi.
boyle aci bir gercek hikaye hatirliyorum;
genc bir cift bosaniyorlar ve bunlarin heniz uc aylik ikiz kiz bebekleri vardir. mahkeme sonucunda hakim ikizlerin tekini anneye digerinin velayetini babaya birakir. anne diger bebegi ilk dogum gunlerine kadar goremez. ilk dogum gunlerinde bunlar bir araya gelir, anne bakar ki geride biraktigi yavru henuz yuruyememektedir ve diger gelisimleri de kendi yaninda ki bebek kadar ilerlememistir. anne bu anda hemen yuvaya geri donmeye karar verir. su anda bu aile birliktedir.

kisi, yasarken bastigi yeri kendine gore isimlendirebilir, hatta yeryuzunde henuz olmayan bir ulkenin vatandasi dahi sayabilir kendisini. kisinin, ne hayallerine ne de dusuncelerine sinir koymak, insanlik onuruna ve hosgoru erdemine yakismaz. ornegin bu satirlarin yazari su anda yasadigi gurbet diyarindaki ulkeye ’ikinci vatan’ demektedir.
ancak eger o hayaldeki ulkenin sinirlari, baska bir ulkenin sinirlarinin icinde ciziliyorsa, bu konuda is, silahli mucadeleye kadar uzanmissa bu(!) tehlikelidir.
kisinin dusunce ve hayal guclerini bu kadar zorlamasi ve utopik olani gerceklestirme eylemine girmesi sonucunda da derler ki adama;

"dua et bir gun bastigin yerin icine cakilmayasin"

yazarin notu;hayal kuran kisiye en ’az su icmekte olan bir kisi’ kadar saygi gosterilmesi, rahatsiz edilmemesi, guzel bir insanlik erdemidir.

varsay ki karanliktasin...
onunu gormuyorsun,
isigi bulana dek,
yuruyeceksin...
bilsen ki hic kimse,
kalmamis etrafinda,
hayin karanlik gecelerdesin,
bir el daha var,
uzaklarda bir yerlerde...
dokunacaksin ona
yeniden ellerinde,
sicakligini,
hissedeceksin...

ac gogsunu ruzgarlara,
okyanuslar cagiracak seni,
bitmez hic bir sey,
bu dunyada...
her biten de, yeni bir
baslangic saklidir..

ben varsam,
bende var bu dunya...
benim yoklugumdan,
kime ne, dunyaya ne,
kim uzule kim sevine...
burdayim ulan!
yeniden varim,
yeniden herseye,
diyeceksin...

’cihada giden butun yollar mubahtir’, felsefesiyle hareket etmeyi, kutsal vazife olarak kabul etmis...
minareleri sungu, camileri kisla, yollari seccade, okullari medrese seklinde hayal eden ve bu hayallerine ulasmak icin her turlu vasitayi kullanan kara zihniyet, bu kez de hukukun ustunlugune cevirmistir silahini ve infaz uygulanmistir.
bundan sonrasinda, papazin oldurulmesi olayinda oldugu gibi, malum zihniyetin bu uyesinin meczupoldugu, akli dengesinin yerinde olmadigi gibi, hukukun ceza hafifletici unsurlarindan yararlanilacagi ortadadir. hukuka kursun yagdir sonra da, hukuka sigin...
en onemlisi de sanki; gitgide daha da kararan malum zihniyetin bir ferdi degilmiscesine, malum medya tarafindan; sadece meczup, kendi kendine azmis, sapmis bir kisi gibi gosterilmesidir bu canavarin.

ayakkabisini giymekte zorlanan yabanci birisine, ortamda cekecek bulunmuyorsa, kasik sapi ile bu isi yapabilecegini onermek. once; hadi ya, gibilerinden bakan insanin, sonra caresizce bunu denemek zorunda kalip, bunu oneren turk insanina, dahi gozuyle bakmasi.

there is a miror in the black arm.

"guzellik" goreceli bir kavramdir...herkese gore degisir ve kimse hangi surette yaratilacagini bilemez, bunu degistiremez(plastik cerrahi faktorunu saymiyoruz cunku dogal degil)...genetik faktoru var beslenme sartlari var tabiat ve iklim sartlari var.bunlarin hepsi etkendir kisinin dis gorunusunde...lakin kisi"ruh guzelligi" faktorunu gelistirebilir diye dusunuyorum...nasil olacagina gelince mesela mevlananin yedi ogudunu cok iyi ozumsemekle baslanabilir bu yolculuga...okumak lazim sonra korkmamak kitaplardan...bir yerlerden isiklari almak onlarla aydinlanmak ...karsinizdaki insani iyi anlamaya calismak onemsemek kuvvetlice..dunya insani olmak, bagnaz olmamayi basarmak...sabit fikirlilikten kurtulmak...cok zor seyler degildir bunlar...basarabilir her kisi...ve gorulecektir ki bu cabalar aydinlatacaktir ruhlari ve bu isik yansiyacaktir yuzlere "guzellik" olarak...ve basarilar diliyorum "guzel insan olma" yolculugunda herkese...

cocukken fakir degildik ama arabamiz yoktu..hep arabasi olan insanlara ozenirdim...bir zaman beyaz arabasi olan bir adam mahallere giriyor seker verip cocuklari kandirip goturuyor diye bir soylenti mi diyelim simdi haber mi artik neyse boyle birsey yayilmisti..ailelerimiz de bize tembihlemisti sakin salaklik yapip boyle bir cisme yaklasmayalim diye...oysa ben hep o beyaz arabayla gelecek adami bekledim durdum belki on yasima kadar...bilmiyorum belki evdeki huzursuz ortamdan kurtarabilir beni diye mi...bi de beyaz arabayla gezmek dusuncesi cazipti tabii..ama gelmedi iste...salak miymisim bilmiyorum kime anlattiysam -ay ne salak cocukmusun! tanri seni korumus derlerdi bana...

-"look at the your wave" anlam olarak ingilizce de herhangi bir karsiligi bulunmayan, kendisine ceza yazmaya calisan polis memuruna, gurbette yasayan bir yurdum insaninin onermesidir.
"dalgana bak" meali tasimasi amaclanmistir.

bu baslik biraz sorunludur daha henuz acmisken biz yazalim da dogrusu soyle olacak."her $erde bir hayir vardir"
lakin bunu boyle yazmaya klavye karakterim musade etmemektedir.
neyse biz yine yazalim... $er, kotuluk, ugursuzluk demektir. hayirise iyilik, dogruluk demektir.
bu guzel ve dunyaca taninmis ozlu soz, her kotulugun icinde bir iyilik gerceginin bulunacagini gosterir.
ayrica bunun karsi tezi de, havadan bile nem kapacak kadar hassas insanlar tarafindan, ileri suruldugune inandigim;
her iyilik, icinde muhakkak kotuluk barindirir cumlesinin de bunun ardindan soylenmesiyle olusur.

lakin bu satirlarin yazari bugune kadar hic bir iyiligin icin de kotuluk barindirdigina sahit olmamistir. kotuluk ararsan sayet bunu bulursun, bir sekiilde.ama iyilik, dogruluk, guzellik kismi yetmeli insana...demek ki aramayacaksin...
iste boyle, basa gelen kotu olaylar, yikmamali kisiyi... bunlar, birer iyi isaret olarak algilanmalidir. kisi, iyice bakabildigin de muhakkak iyiligi guzelligi farkedecektir...
mesela ben bugun yasadim bunu, ne oldu hic bir kotu sey olmadi
kaza oldu, gecti gitti, ben de bir hafta istirahat ederim iyi oldu yani...kaza esnasinda da sozluk mesaisinde oldugum icin butun bilgic arkadaslar, beni bir gazi gibi kutsadilar, allah razi olsun hepsinden...
sonra hic tanimadigim degisik milletlerden insanlar, bizzat kendi vatandaslarimiz arkadaslarimiz, duyan duymayan, gecmis olsun ziyaretine cesit cesit yiyecekler ellerinde olmak suretiyle geldiler evimize...
hatta kocam bile, yillar sonra aklina gelip bana iltifat etti ya da ben oyle algiladim, ama pesinden de, gene sozluge yoneldigimi gorunce-degil mutfak ev yansa sen akillanmayacaksin dedi. yani ne kadar guzel ve azimli bir insansin demek istedi herhalde...
gorulecegi uzere;
her $erde bir hayir vardir, hatta birden cok hayir bile vardir. yeter ki kisi boyle bakabilsin hayata....

yok ben dusundum. daha fazla beklemek anlamsiz geldi, hem benim yasimdan bakinca o kadar uzun gorunmuyor omur...bekledim soyle "nick lerin altina girilen entry "lerle ilgili spekulasyonlar durulsun biraz diye ama bu kadar bekleme suresi yeterli geldi sahsim adina...
azeriler ’kac yasindasin’ diye sormazlar birbirlerine, ’kac yesil gordun’ diye sorarlar...bu; kac bahar gordun, gecirdin... meali tasir...
bu nicki her gordugumde icimde baharlar aciyor benim de... diyorum kendime istikbal icin, ’umutsuz olma insan’ bak bu arkadas iyi bir ornek, o dusunuyor, ozumsuyor, ruhunuyla birlestirip meselenin ozunu mukemmelce ortaya koyuyor...
gunumuzde ’bilgilerin’ bir yerlerden alinip biryerlere monte edilmesi adeta ’cocuk oyuncagi’ haline gelmis durumda iken, olayin kisisel olarak yorumlanmasi cogunlukla gozardi ediliyor....bu arkadasimiz iste bunu yapiyor, hem biliyor hem ruhuyla yuregiyle bunun aciklamasini, degerlendirmesini yapabiliyor...
bir de, cok mutevazilik seziyorum yazilarindan okuyunca, sanki bunlari onun kadar herkes basarabilirmis gibi kendi kimligini ortaya koymadan sadece meseleyi irdeleyebiliyor...
cok zengin bir kisilik barindiriyor olmali bedeninde, kendisini kutluyor eger bir kitap yazma cabasi icinde olursa ki(belki de oyledir)lutfederse onsozunu ben yazmak istiyorum...bu da bir sozdur...saygilarimla hurmetlerimle...

ya$amayan bilmez. bu ulkede korkunc bir sabir olayi vardir. buraya gelmeden once burada ya$amak icin sabir testi yaptirmasi gerekirmi$, insanin demek ki.
burada da bekleme kuyruklari vardir. bankada, postanede, hastanede her yerde. ve hayata bu topraklar uzerinde ba$lanmami$sa veya cok genc ya$larda buraya gelinememi$se, kuyruktaki insanlarin yuzlerindeki mutlu ifadeye bakip "bunlar niye siritiyorlar" kuyrukta bekleyen, hem de mutlu gorunen insan mi olur? dersiniz.
mesela; bakkala gidersiniz, bir adet bir $ey alacaksiniz diyelim. icerde sizden ba$ka sadece bir mu$teri vardir alacaginizi alip siraya gecersiniz. aman tanrim, o mu$teri icin, sizin arkada beklediginiz onemli degildir, sira yani hak ondadir ya, o bunu sonuna kadar kullanacaktir. bakkalla bir muhabbete giri$ir, artik saglik durumlarindan ba$lar, di$ardaki hava durumuna kadar butun informeysinlar elde edildikten sonra ancak sira size gelir. hatta siz bu durum surerken-hadi be teyzecim kes artik, amma uzattin, bak ak$am oldu. gibi cumleleri ancak; icinizden kurma hakkina sahipsiniz. bunlari zikretmeniz durumunda, bakkalin cevirecegi bir telefon numarasi be$ dakika icinde olay mahalline ayni anda polis, ambulans ve itfaiye birimlerinin gelmesine sebep olur. cunku orada lafla taciz edilen bir vatanda$ vardir. olayin nasil sonuclanacagi bilinmemektedir. ama onlemlerin alinmasi gerekmektedir. bundan dolayi sabir denilen $eye dort elle sarilip ondan vazgecmemeye cali$irsiniz.
lakin igreti durur. her an arap kadrinin donu gibi du$me tehlikesi vardir uzerinizden. adeta huzur otesi bir sakinligin icinde zaman durdurulmu$ gibidir. tela$ yok, $ikayet yok, ak$am eve gelince actiginiz tv. de yanip sonen flash ve az sonra diye tekrarlanip alt yazisi gecen, haberler yok.
- hay anasini...gene ne oldu acep? dolar mi firlayacak? memlekette darbe mi olacak? iktidar mi du$ecek?
yoktur ki boyle tasalari bu insanlarin.. dolayisiyla telasin ve tasanin olmadigi yerde sabir kendiliginden vardir.
fakat bizim bunyeler, turk insani olarak boyle ali$madigindan, bize gore zor bir ya$am $eklidir kanada diyarindaki hayat.
bize surekli aktivasyon gereklidir. hep bir $eyleri merak etmeliyizdir. ogrenemesek de onemli degildir. sanki bizim, ille "diken uzerinde oturmak gibi" mazoist zevklerimiz(!) vardir. e, madem burdasin, ya$ana $u huzuru sen de. daha ne istiyorsun? dersin kendine. ama olmaz i$te
bu huzuru ya$amak icin bu saatten sonra ancak, beyin nakli gereklidir.

bir kafeterya, ya da cay bahcesinde cayin yanina ismarlanan, masaya servis edildiginde ise tosttan baska her turlu nesneye benzedigi gorulunce, sagindan, solundan saskinliklaegilinip bakilan nesnenin dile gelip;
-hey dunyali biz tostuz demesi olayidir.

mollier’in "cimri" adindaki yapitinda bas kahraman, cimrilerin cimrisi harpagon’a, ondan daha cimri bir insanla karsilasildiginda soylenebilecek gondermedir.

kumkapi’daki ’entellektuel zurnaci emin abi’mizden.

kisinin kendi ekolojik evrimini surdururken, oyle kendi halinde ve herhangi bir yerlerde, birilerinin cikip da, onun oldugu yer uzerinde yorum yaptigi durumlardir.
aslinda bu edebiyati yapan insanlar; kendilerinin yoneltmede bulunduklari insanlardan, daha cok dusunebildiklerini, bir anlamda harcandigini dusundukleri insandan, daha zeki olduklarini sanirlar. ve kisiye gore ustunluklerini bu tespitle ortaya koymaya calisirlar. ego tatmini de diyebiliriz buna.
lakin kisi, kendinden emin ise, ve eger yerine de hakimse, bulundugu yerden de bir sikayeti yoksa, bu degerlendirmeler onu kesinlikle etkilemeyecektir.
sadece, onlari, sinemalarda isik tutarak, yer gostericilik meslegiyle ugrasan insanlarmis gibi, algilayacaktir.
ve ustelik, onlara bahsis bile vermeyecektir.

astrologlara gore;
ikizler burcu kadiniyla evli olan bir erkek, sabah kendisini ugurlayan kadin yerine aksam eve dondugunde bambaska bir kadin bulabilirmis. bu erkek icin yorucu ve yipratici gibi gorunse de, yillarca ayni kadin ve ayni kisilikle karsilasmaktan rutin hale gelebilecek evlilik kurumu, ikizler burcu kadini sayesinde her daim yenilenen bir yuva mutluluguna kavusacakmis.
ikizler burcu kadini icin se, yillarca ayni erkekle, ayni yuvanin icinde bulunmak, asla problem degilmis, cunku o erkegini, istegi her kaliba sokup degerlendirebilecek kadar, hayal gucu ve zekasi gelismis kadinmis.

boyledir gurbet kuslari, bir bakarsin gitmisler bir bakarsin geri donmusler. ozgur ucarlar, kimse kanatlarindan yakalayamaz onlari...geri dondugun icin tesekkurler anka kusu...