salome

istanbul’u herkes sevmez, o hengameyi , her cesidinden yurdum insani ile devamli karsilasiyor olmayi, trafigini, buyuklugunu. ama mecbur gidilir iste dugun dernek olur, mac olur, konser veyahut festival olur, terkeden eski sevgili gidelim der, kedi degisiklik ister, kuzen cagirir, teyze sizlere omur olur, izmir’de sular kesilir, sofben bozulur, bir cizme begenirsiniz minik izmir’de bulunmaz siparis de edilmez, katar’a gitmeniz gerekir birsey olur iste gidersiniz istanbula ve yarim saat sonra daha taksideyken daha varamamisken gidilecek yere sorarsiniz kendi kendinize ; "neden geldim istanbul’a"

(bkz: bokunu cikartmanin bile bokunu cikartmak)

butun subjektif entryler objektif kisvesi verilerek yazilmakta zaten. simdi o entry artik sadece kisiyi ilgilen olmaktan cikip butun okuyuculara mi hitap eder ki.

ben de sahit olmadim sozlukte bok cikarma durumuna. evet.

hayatimin son 7 yilinin 2 yillik bir mecburi ayrilik disinda nerdeyse her gununu beraber gecirdigim bi polar teshisi ile 2 yil tedavi gormus sonra birden "ben iyilestim" diyerek elini ayagini yakisikli psikiyatristinden cekmis olan deli kadin. evet o bir deli. elinden bira sisesini ve sigarasini agzindan da kufuru eksik etmez."bir kadina kufretmek bu kadar mi yakisir" dememek elde degildir. bir turlu dikis tutturamadigi iliskileri ile taninir cevrede o sebeptendir ki erhan a bu denli duskun olmustur kendisi.o kadar duskundur ki sabahin dordunde sizmis olan sahsimi bir hisim uyandirip " kalk lan erhan geliyo git iceri yat" diyerek odasindan kovmustur bir de utanmadan oglen ayili pijamalarimi hice sayarak "hadi beni okula biraaakkk" diye inlemis onu kiramayacagimi bilerekten ve koca okula beni ve pijamalarimi gunu alay konusu olarak gururla sunmustur.

ps: evet cok kisisel oldu ama bu o baska turlu anlatilmaz.

her erhan bir ögretmendir.

(bkz: erhana asık olmak)

izmir’in en çirkin semti, ne yolları yol ne binaları bina ne de trafigi trafik.

(bkz: erhanlar olmez vatan bolunmez)

oscar wildedan bir alıntı." sehvet dısında her seye karsı koyabilirim" gibi bir anlamı var.

alkollu paper yazmaktan pek farki olmayan hadise.

haftalardir yollarini gozledigim hayat arkadasim. sonunda geldi hosgeldi beni yanlız birakmadi buralarda.

ortacagda yakiliyordu bu kadinlar.
(bkz: cadi bunlar cadi)

(bkz: cok da kucuk olmasin)

insan beyninin sag lobunda yer alan merkezdir bu. bazilarinda genis bir alan kaplar, bazilarinda pek pinti davranmistir tanri yer verirken, diger bazilarinda ise hic olmaz, aceleye gelmistir, o sirada telefon calmistir, daha yeni terkeden sevgili aramistir, firindaki kek yanmistir, kedi yemistir sinek zannedip her neyse iste unutulmustur yer ayirmak o merkeze.

(bkz: mantikli )

sezen aksu bu sarkiyi bir soylemis, sandim ki ben yazdim ve besteledim seslendirmesi icin de sezen hanima verdim.

bir gun ogle yemegine en yakın arkadasınızı alıp sehrin en güzel restaurantlarından birine gidersiniz keyifleri yerine getirmek adına. harika bir karsılama esliginde masanıza dogru yonelir ve onceden yemegi kafanıza koydugunuz korili tavugunuzun hayali ile oturuverirsiniz masaya. menüler gelir hic vakit kaybetmeden ve siz menuyu ıncelerken, birisinin varlıgını hissedersiniz tepenizde ve daha kafayı kaldırmadan o ses ’’hoşgeldin, nasılsın?’’ geliverir. iste orda karsınızda dikilmekte ayrıldıgınız gün ugruna 1 koca rulo tuvalet kagıdını 20 dakıkada harcadıgınız, unutmak için 4 yıl uğraştıgınız o 4 yıl icinde her görusunuzde onu yuzunuzun renginin verdıgı utancla ’yer yarılsa da ıcıne gırsem ve o kapansa ben cıkamasam’ dedıgınız, sonra ki butun sevgılılerınıze ’kotu’ davranma sebebiniz dıkılmıs hatrınızı sormakta.gozunuzun onunden film seridi gibi gecer yasananlar, ’’yasadıklarınız’’. ama gayet soguk kanlı yaklasırsınız zira artık baskası icin carpıyordur yureginiz hatta o restauranta gitme sebebiniz sevgiliniz tarafından terkedildiginiz için yasadıgınız mutsuzluk degıl midir! yemekler ısmarlanır, en iyi arkadasla sohbete baslanır ama o kara kara gözlerini uzerınıze dıkmıs rahat vermez, gözleri yetmezmis gibi bir de kendisi 5 dakıka da bir masanızda biter. ’anladık isleten sensın orayı da bir rahat versen de doysam’ demek gecer zıhnınızden de diliniz varmaz. hostur eskı sevgilinin ilgisi.yanaklarınız sıkıstırılır, goz hapsıne alınırsınız,gecmısten bahsedilir ve iste bingo sız tam masadan kalkacakken gelir emir kipimsı soru ’’ bı aksam ıcelım!’’ pekı dersınız ıcerız ’’soz mu’’ tabıı dersınız soz. ’’ pekı ozaman senı ararım, opıyım’’ dudagınızın kenarına kodurulan ıkı opucugun sersemlıgı ıle cıkarsınız restauranttan bıraz saskın bıraz heyecanlı, tam arkadasınıza donup ’’gorusucez yenıden’’ dıyecekken aklınıza gelıverır; ’’ hangi numaramdan arayacak ki beni 6 yıl geçti aradan’’... hayata sizden 11 sene once baslamıs sizi parmagında oynatan eski sevgili, hic degismemis...

birakip gidebilir. erkek serseridir, vicdansizdir, kotu niyetlidir, "it" tir, sorunludur vesaire vesaire. ama kiz nedir? kiz tek seydir "salak" kendine "erkek arkadas" secemeyecek kadar salak, bir serseriyi "bu benim sevgilim" diye alip yaninda gezdirecek onunla kalmayip onun yaninda icip sarhos olacak kadar salak, mustahaktir, bir dahaki sefere daha akilli davranacaktir.

hint asilli olmasina aldirmadan sevilebilecek ender insanlardan. mutsuzluktan kirilirken bile insanin icini ferahlatabilen bir ses ve yorum."don t miss you at all" gibi enfes bir parcayi seslendirmis olan sanatci.ve sozleri;

as i sit and watch the snow
fallin’ down
i don’t miss you at all
i hear children playin’ laughin’ so loud
i don’t think of your smile

so if you never come to me
you’ll stay a distant memory
out my window i see lights going dark
your dark eyes don’t haunt me

and then i wonder who i am
without the warm touch of your hand

and then i wonder who i am
without the warm touch of your hand
as i sit and watch the snow
fallin’ down

i don’t miss you at all
i don’t miss you at all
i don’t miss you at all