pipisik

(bkz: gazella gazella)

hatay dağ ceylanı olarak da bilinen ve hatay’da sayıları sadece 230 kadar olan bir ceylan türü. hataylıların kutsal diyerek pek dokunmadıkları ve yöredeki otlaklardan, ekinlerden beslenen bu hayvanların kardeşleri ürdün, suudi arabistan, umman, yemen, bae’de de yaşıyor ve toplam sayıları 2000’den biraz fazlaca.

meraklısına bir sürü link:

~http://www.tramem.org/memeliler/?fsx=2fsdl17@d&tur=da%c4%9f%20ceylan%c4%b1
~http://www.iucnredlist.org/details/8970/0
~http://maps.iucnredlist.org/map.html?id=8970
~http://video.cnnturk.com/video/arama/?t=17452

kadıköy’e gitmek için içerenköy’den sonra buna binmeyip de aynı hattı kullanan eşek yüküyle dolu 319’a tıkışanları anlamak mümkün değil. hem hattaki otobüsler cillop gibi hem yaz-kış klima ayarları muhteşem hem de evet, az kişi biniyor ve bu da benim hep acayibime gidiyor.

anadolu’da bir kadın ismi:

~http://vimeo.com/40513392#; [ömür dediğin/yumoş bakıray]

"bi babam vardı, nah bu kadar bi şey" (1 metre civarlarını eliyle gösterir)

70’li yıllarda bakırköy’de hüküm sürmüş bir çete.

bir diğeri için:

(bkz: yengeçler)

yeşilköy semtinin tarihteki yegane çetesi.

70’lerin başlarından 80’li yılların ortalarına kadar "egemenliklerini" yeşilköy’de sürdüren bu grup için; "o zaman gençliğinin aksine hiç siyasetle ilgilenmemiş, sporla alakası olmayan, köyün tanındık ailelerinin çocuklarından oluşan yedi-sekiz kişilik dejenere bir topluluktu" diyebiliriz.

civar semtlerin (özellikle bakırköy ve zeytinburnu’nun. bakırköy’ün o zamanlarki meşhur çetesi ringolar’la karşılaşmaları meşhurdu meselâ) gençleriyle yaptıkları kavgalarla ünlenen bu grubun bugün yaşayan çok az üyesi kaldı.

not: başta "tarihteki" dedim ama bunu "yakın tarihteki" diye de düzeltelim. gerçi yeşilköy tarihi hakkında yazılmış eski/yeni kaynaklarda bunu yanlışlayan bir bilgi yok ama belki çok eskiden var olmuş gruplar olabilir.

(bkz: çiçimama)

15 günde 1 kg bulguru bitiriyorlar (ikisi tabii). bir tutam sabah, bir buçuk tutam akşam, günde iki öğün veriyorum, arada serçeler de nasipleniyor. biraz geç koyayım bulguru, hemen pencerede gurgurlamaya başlıyor üçkağıtçılar. ayakta değilsem diğer pencereleri de dolaşıyor, yattığım odaya (ta arka oda orası) kadar gelip gene şikayetçi şikayetçi gurgurluyorlar.

pıt pıt pıt... öyle yiyorlar bulguru. pıt pıt pıt... hiç ses çıkarmadan. pıt pıt pıt... kibarca, birbirlerine sataşmadan. bitti miydi de o bilinmedik köşelerine çekiliyorlar sonra. artık akşama kadar ne konuşuyorlarsa aralarında, merak da etmiyor değilim hani.

güzel kuşlar kumrular. üç tane bulgur verdim diye, ben de lafını ediyorum burada.

(bkz: the indestructibles)

[yok edilemeyenler]

national geographic channel’da bir program. dünyada gerçekleşen hayatta kalma hikayelerini anlatıyor.

•http://natgeotv.com/uk/the-indestructibles

kağıttan yapılmış iki örnek:

•http://oi46.tinypic.com/34xmgzd.jpg

fransız kağıt ustası aktivist sanatçı. işleri ve ayrıntılar:

•http://www.mademoisellemaurice.com/en

(bkz: paper art)

[kaygılanacak ne var!]

timaş yayınları’ndan 2010 yılında çıkmış bir yıldız burkovik kitabı. kitabın arka kapağından:

"kaygıyla yaşamak her an kaygan bir zemin üzerinde yürümeye benzer. ancak kaygılar ne yapar eder hayatın her alanında, her yaşta hepimizi bir yerden yakalamayı başarır. kaygı mı gelir bizi bulur, biz mi kaygıyı üretiriz, bilemeyiz. ancak bilinen bir şey var ki, her kaygının mutlaka bir çözümü de vardır. ’kaygılanacak ne var!’ zihnimizde uğuldayıp duran kaygının sesini kesecek önerilerle dolu bir kitap.

kaygılara elveda, huzurlu ve kendimizle barışık bir hayata merhaba!"

•http://tinyurl.com/m5bj6xt (kitap kapağı)

eskinin en para getiren ve en az yapılan mesleğiydi. otel vestiyerliği, otel ayakkabı boyacılığı, otel hediyelik eşyacılığı, otel berberliği/kuaförlüğü ve bu, otel fotoğrafçılığı. zaten az olan lüks otellerde sadece bunlar dışarıdan (otel personeli olmayan) kişiler tarafından yapılır, bu işleri yapanlar da hatrı sayılır paralar kazanırlardı. şimdi de yapılıyor elbet ama el de yakıyor.

yaz kış düğünlerde, toplantılarda içerideki fotoğraf çekimlerinden bunlar sorumlu olurlar, konuklar haricinde kimseye fotoğraf çektirmezlerdi. karanlık odaları, geç kaldıklarında yatacak ayrı bir yerleri (ki hep geç kalırlardı işleri icabı) olurdu. dışarıya göre biraz pahalı olurdu tabii fotoğraflar ama şimdiki gibi bir ceket parası da almazlardı hani. sonra videolar-videocular çıktı, bu işler de başkalarına, toplantı sahiplerinin inisiyatifine kaldı. daha az iş yapmaya başladılar, ekmeklerini daha çok dışarıda aradılar, kayboldu bu meslek. şimdi? herkes fotoğrafçı.

ing. kağıt oyma sanatı. kurumuş yaprak üzerinde ince bir çalışma:

•http://24.media.tumblr.com/tumblr_lfcrg77dbi1qa94mro1_400.jpg

(bkz: book art)

paper art’ın bir alt uğraşı. eski ya da yeni kitaplarla veya defterlerle yapılan oyma (kitap oyma sanatı), boyama, yontma ve animasyon çalışmaları bu isimle anılıyor. türkiye’de pek yaygın olduğu söylenemez ama nefis bir uğraş olduğunu belirtmekte fayda var. envaiçeşit fikrin döndüğü bu yeni sanatta akla hayale gelmedik eserler çıkarmak da mümkün.

binlerce örnek barındıran bir site:

~http://fuckyeahbookarts.tumblr.com/

her türlü kağıtla her türlü plastik sanatı uygulama alanı. türkiye’de bu isimle pek yaygın olmasa da aslında senelerdir uygulanan kimi masum işler de bu sanatın alanına giriyor. örnekse kağıt oyma, kağıt katlama, -yerine göre- hat, vesaire.

tumblr’dan gelsin:

~http://www.tumblr.com/tagged/paperart
~http://www.tumblr.com/tagged/paper%20art

fazıl hüsnü dağlarca’dan:

sen
kızsın diye
gündüz olur

sen
kızlığını düşündün mü
gece derler
o ilk karanlığa

[0’1923 kitabından, 1998]

bir zamanlar iett’de çalışan ünlüler şöyle:

· necdet mahfi ayral
· sadi hoşses
· yaşar kemal
· tuncel kurtiz
· memduh ün

~http://www.iett.gov.tr/tr/main/pages/bunlari-biliyor-musunuz/72