confessions

nerobianco

- Yazar -

  1. toplam entry 4823
  2. takipçi 1
  3. puan 82909

pınar

nerobianco
sahne 1
perde açılır ve ışıklar yanar ...

e:ben buna hazır değilim bu şehir benim ait olduğum yer değil gitmek istiyorum.
k:selam ben pınar bilet mi bakıyorsun banada bakar mısın?
e: bana mı dedi evet bana dedi ama ne önemi var ben gitmek istiyorum buradan! tabi bakarım memnun oldum bu arada.

ışıklar söner...
ve anlatıcı başlar;

çok iyi çocuklar değil mi ? bence öyleler ama henüz birbirlerini tanımıyorlar muhtemelen sinir bile oldular birbirlerine ve muhtemelen çevrenin etkisidir yeni bir ortam ne de olsa!!arayı ben hızlı geçeyim size.sorunluydu bu çocuk gitmek istiyordu belki geride bıraktıklarından belki alışkanlıklarından kız daha bir problemliydi ama yansıtmıyordu belki özgür olmaktı onun bu duygularını bastıran... birbirleri hakkında sadece etraftaki insanların subjektif bakışlarını kapsayan belki hiç olmayan belki uydurulan belki kıskanılan bu nedenle öfkeyle söz edilen şeyler duyuyorlardı. erkek umursamıyordu kız alay ediyordu uzakan da olsa. dedim ya size çevre !!!

sahne 2
perde açılır...

k:kamera açsana canım sıkıldı herkese böyle yapıyorum aç hadi!!
e:bize gelsene film izleriz
k:bilmem ki ay bilemedim şimdi gelsem mi
e:hadi bekliyorum son metro bitmeden gel

ve erkek içinden düşünür;

sinyal mi verdi alakamız yoktu birbirimizle bizim!! neyse hoş birisi dozumu ayarlamalıyım ortada bir şey yok di mi ama?


ve kız içinden düşünür;

dedikleri kadar kötü değilmiş sıcak birisi gibi yok yok hemen kendimi ortaya atmamalıyım daha tanımıyorum bile di mi?

perde kapanır..
anlatıcı başlar;

dedim ya iyi çocuklar diye etraflarında okadar engel varken tanıştılar kız aldırmadı söylenilenlere önceden alay etse de tanımaya çalıştı erkek kontrolünü bildi iyi gidiyordu bazı şeyler. birbirlerini tanımaya çalışıyorlardı sadece selamlaşma sohbete dönüştü daha sonra birlikte birşeyler yapmaya kadar gitti kıştı soğuktu buz pateni bulundukları yerdeki eğlencelerden biriydi bunu iyi değerlendirdiler birbirlerinden hoşlandıklarını belli etmeme çabaları keyif vericiydi...

sahne 3
ışıklar yanar perde açılır..

e:bizde kalırsın değil mi film izleriz
k:tabi ne izlicez
e:izleriz işte sen gel
k:tamam geliyorum
e: oooooohh$$

perde kapanır
anlatıcı;
kız sabah olduğunda evine gider erkek peşinden gider kahvaltı ederler erkek ve kız duygularını gizleyemezler artık belli ettikçe birbirlerini yoklarlar erkek ilişir beline sarılır uyurlar huzurludurlar.
günler kovalar birbirini bir gece şöyle olur;

e: !
k:
e:ısrar ediyorum
k:sevgilim olacak mısın?
e:olurum!
k:emin misin?
e:seni seviyorum!!

ışıklar kapanır..
anlatıcı;
böyle başlamıştır hikayeleri aslında daha geniş daha uzun daha tatlılar ayları atlatırlar bu arada etraftaki insanlar onlardan uzaklaşır ve onların uzaklaştığını idda ederler.kötü niyetleri yoktur iki gencinde ama dışlanırlar dedikoduları yapılır arkalarından konuşulur yüzlerine gülünür bunu bilselerde susar bu gençler yapacak bir şey yoktur bir zamanlar dost bildikleri için yapabilecekleri fazla bir şey kalmamıştır..tanrı sadece bu gençleri nazarlardan korumalıdır çünkü çok iyimser ve birbirlerine bağlanmışlardır.

e:eöeöe amca bi sus be amma konuştun çok bahsettin benim pınarım o
k:yine abartıyorsun boğuyosun beni ne bu kıskançlık?
e:kıskanıyorum seviyorum çünkü elimde değil üzgünüm ..
k:üzgünüm deme yeter boğdun beni
e:
k: sen benim her şeyimsin kıyamam sana.

böyle milyonlarca ufak tartışmaları olur ama severler birbirlerini önemli olan budur inatçıdırlar kötü çevrenin onlardan beklediğini yapmayacakları için rahattırlar bitmeyecektir çünkü..

son sahne
perde açılır ışıklar çiftin üzerindedir;

e:burdan gitmek istemiyorum senden gitmek istemiyorum!!
k: seni seviyorum
reklamlar
pınaaarr yaşaaamm pınaarııımmmmmm.

sahne kararır ...
perde kapanmaz

194 /

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol