muque

ii. eğitim ve öğrenim hakkı ve ödevi

madde 42. – kimse, eğitim ve öğrenim hakkından yoksun bırakılamaz.

öğrenim hakkının kapsamı kanunla tespit edilir ve düzenlenir.

eğitim ve öğretim, atatürk ilkeleri ve inkılâpları doğrultusunda, çağdaş bilim ve eğitim esaslarına göre, devletin gözetim ve denetimi altında yapılır. bu esaslara aykırı eğitim ve öğretim yerleri açılamaz.

eğitim ve öğretim hürriyeti, anayasaya sadakat borcunu ortadan kaldırmaz.

ilköğretim, kız ve erkek bütün vatandaşlar için zorunludur ve devlet okullarında parasızdır.

(bkz: anayasa)

devlet okullarında zorla(!) talep edilen bağış türü.

eğitim almak için deve yüküyle para ödemek vakasıdır.çok zaman meydanlarda konu olmuş isyan gerekçesidir aynı zamanda."eğitim, sağlık ve insanca yaşama hakkı devletin garantisinde olmalıdır" fikri benimsenmiştir haklı olarak,yalnız bu fikri benimsemeyen tek taraf;bahsi geçen "devlet" olmuştur.hele hele herşeyin ötesinde;kişinin hayata ilk adımı olan yıllarını geçirdiği ilköğretim zamanlarında kendisinden "eğitime katkı payı" adı altında talep edilen hatta ve hatta talep edilmekle kalmayıp;sınıf geçirmem,karne vermem gibi direk yaptırımları snulan durumun hızlıca ortadan kalkması gerekmektedir.hem eğitilen bir toplum isteyip,hem işi bu derece yokuşa sürmek ancak bizim ülkemizde meydana gelir diye düşünmekteyim.isteyen ve yapabilen "eğitime katkı payı" adı altında bağışta bulunabilir.fakat bunu babaları bu parayı veremediler diye çocukları okuldan soğutarak yapan bir toplumun verdiği eğitime ben katkıda bulunmam arkadaş! eğitim atatürk’ün bize vaad ettiği gibi olmalı,hak edilen bu durum hak edildiği şekilde gerçekleşmelidir.

(bkz: paralı eğitim)

(bkz: matrix)

(bkz: bilgi sözlük airlines)
(bkz: benim yarim gelişinden bellidir)

yeni bilgiç adayımız,hoşgeliyor,kolay gelsin.

fıramboğazımın can parçası.miniminnacık bebeğimiz.

bilgilenmeyi beceremeyen kişilerin repliğidir.
(bkz: işte kapı işte sapı)

(bkz: sürekli dönüyorlar engel olamıyoruz)

korkunun elleri yüzümü kapatsa da
biliyorum korkumun yarısı ecel, yarısı umut
bu sevda benim, bu ölüm de
karışmayın sakın ha hiçbirimiz

bu ince sızılı yaşam benim...

(bkz: che)

gölgemde asılı duran bilemediğim sevdalar
düşlerime girmekte sessizce
kanatıyor göğüs kafesimin içinde içinde çırpınan yüreğimi
gençliğimi silemeyen yenginin hüznü
ne oldun ölüm serpiyorum seni
yalnızlıkta oyduğum, acıdan gerilmiş dağların yarıklarına

ateşe uçarken sıradan kanatlarımla...

"saçaklarda buz tutmuş yüz görüntülerini giyer de
buğulu camlardan tedirgin gözleri takarım ayakizlerime
bir şaşırtmaca bu, sonra gecenin keyfi kaçar
aramalar, çatışma, panik, yayılmacı ırmaklar; taşar deniz
ve gülücüğün paslanması, yanık kokusu plastiğin
eklenir gürültüye. siyahi, şiddetin korkulu kızı
ölmek alışkanlığı yeniden keşfedilir sanki
önce yontulur bir sürü dil, yalnızca birkaç kelime bırakılır
çentiklerde görünmez kan daha
gökyüzü, savaş renginin tonlarında, büzülür büzülür

bir kıyı, kıyıya çekilen taka, takada acı su
suya yansıyan ölü balık gözleri
motor sesi ve kaçış gölgemizdeki ölümden…"

(bkz: hayal kurmak çamaşır suyu içmek kadar zordur)

2 şubat 1970 ankara doğumlu, ağustos 1992’de ölümü seçen şair. 22 yaşında ölüme koşan, kaybolan şair.


"özürlü bellek, bir anda çağırınca yanına yitik aşkı, yengeç ayaklı saat kulesi dümen kırar: ateş çanları. söktü gözlerimden acıyı telaşlı sular, yadsıdı yalnızlık yalnızlığını. ah bir harita zavallığıma.

gül diye diken açıyorum dalda, bak külü ıslanıyor sevginin, ikinci kez yanmasın diye. son bir kez geçiyor düşümden yüzümü kıran gölgem, bildik ayrılıkların büyüdüğü. bir daha uykusuz kaldı yeryüzü.

evrende hangi eşyanın çığlığı gözlerime vuran?

sadece bir yıldız, yoksul çocukların uçurtması, anılarına çektikleri içimde hüznümü kanatan."

"bizim aklımız bel altına kaymayacak kadar yüksekte takılır" diyemeyen yazarlardır.

"their tears are filling up their glasses
no expression
no expression
hide my head i wanna drown my sorrow
no tomorrow
no tomorrow"

özelliği sözlerinde saklı bir eser.

(bkz: kime göre neye göre)