confessions

janberc

- Yazar -

  1. toplam entry 110
  2. takipçi 1
  3. puan 46901

adige

janberc
"çerkezler kendilerine adighe der.adighe sözcüğü babanın sulbundan gelen anlamında birleşik bir sözcüktür, ad-i-ghe sözcüklerinden oluşur. a’d,a’de, a’t, di, ti adighece baba, ghe erkek cinsel organları demektir. yani adigheler kendilerine (adem) babanın çocukları demektedirler" alintidir
binlerce yıldır kullanılan bir kelimedir.

munich

janberc
o yada bu ideolojileri ve politikaları bir tarafa bıraktığımızda mükemmel bir seyir zevki sunan 70lerin o tam anlatamadığım ama anladığım karmaşık politik havasını yansıtmayı mukemmel başaran, eric banan hoş bir film. ilk suikast özellikle favorimdir.

maskeli balo

janberc
sagopa kajmerin bir pesimistin gözyaşalrı albumundeki en iyi parçaların dan biri


nesine göre ki kıymetin değeri, yüreğin çömelir eğilir boynun, değeri biçilir kenara atılır, kıymetin de çıkarı varsa çıkarı yerinde dilenir, her duada tanrı bin nazarladı, ve bendim her nazarda pay kapandım zarlarım düşeşti, eşti madem bu matem bedeldi tanrı her dem, bu deprem çökertti onca yonca bunca yıkıcı darbe harbe motive etti gözümün önüne serdi derdi ferdi çıkarın önemi sardı vardı her temelde tek emel. yalancı dostu aldı karayel ardına, ve herkes maske takmış, suratı sarkmış, yüzünü asmış, kaç kurtul balonun kahramanı şeytan, bulamacın içindeki tüm rhymelar isyanda. ve değerin değeri kalmamış, ve her yarışta çıkarın adımı önde, adımı koyarım, adımı saklarım derinde. adımız hangi kelime, anamız nerede hangi cehennemde yanıyor? yanımız hep mi boştu? kanımız kardeş de oldu neyse.

yanıma aldım kendimi ve yürüdüm ince çizgisinde yolumun ortalıkta görünen herkesin adı yabancı, herkes kendi maskesiyle dolaşır oldu yanıbaşımda, tanımaz oldum yüzleri ve keşkelerle avunur oldum. düşlerimde gördüğüm yüzüm benim mi? düşünür oldum, onca maske gözümün içine bakıyor sorgularcasına, ve burası hep yabancı, hep yalancı doldu, çıkmak istiyorum artık dışarı, bırakın gideyim kendimi alıp.

yaratan beni dünya arenasına soktuğunda tektim, her nefesi soluduğumda hep yektim bu ücralarda ben beni mi kaybettim, ve düşman kelimesinin anlamını arkadaş sıfatını taşıyanlardan öğrendim. insan, insanlığın hocası durumunda eli maşalı. hergün başka derslerde karşımda bambaşka bir hoca abide, her sınavda farklı notlar almanın piskolojisine adım attığımda sanırım ilk okuldaydım, yani çocuktum, yola çıkmış yeni yolcuydum, ben bu yolda çok mola verdim, muhabbete daldım, yolumu uzattım. çok sima tanıdım, ima aldım yüzleri aklıma kazıdım, adı anıldığında işte dostum dedim, adım anıldığında tanımam dedi taktı maskesini yüzünü çevirdi ve sildi kalıcı tüm izleri, geri getiremediği zaman eskide kalan anı defterimi, her sayfada düştü maskesi. şimdilerde gözümün içine bakan herkes çıkar peşinde takma ifadeler ardına gizlenmiş tüm fesatlar, hesaplar egoist sevgilerinde saklı rüyalarının sayılarını maskelerde gizlenmiş tüm yüz hatları. bir zaman selamladı bu adamı ve adam unutmadı
yanıma aldım kendimi ve yürüdüm ince çizgisinde yolumun ortalıkta görünen herkesin adı yabancı, herkes kendi maskesiyle dolaşır oldu yanıbaşımda, tanımaz oldum yüzleri ve keşkelerle avunur oldum. düşlerimde gördüğüm yüzüm benim mi? düşünür oldum, onca maske gözümün içine bakıyor sorgularcasına, ve burası hep yabancı, hep yalancı doldu, çıkmak istiyorum artık dışarı, bırakın gideyim kendimi alıp.
5 /

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol