confessions

idiamin

- Yazar -

  1. toplam entry 1273
  2. takipçi 2
  3. puan 25502

duncan mac leod

idiamin
madem dogru bir seyler soyluyor neden saldırmıyoruz zihniyetine hedef olmus dosttur.

arkadasım sen bilmiyor musun ki bir torba komure oyunu satmalısın, satılan ulkeni alkıslarla ugurlamalısın, bunları basarı addetmelisin, hic bir seyi sorgulamadan medya patronlarının ak dedigine ak, kara dedigine kara demelisin, dusunmemelisin, emperyalizme kopek olmalısın...

hala ogrenememissin...

umarım omur boyu da ogrenemez boyle yasarsın...

ak partinin çokuşu

idiamin
elimizde kalan yaklasık 120 milyar dolarlık mulkumuz de ozellestirilsin de ondan sonra zaten istesek de bu cokus engellenemez; fakat bu 120 milyar dolarlık varlıgımız da birilerine peskes cekilmeden bu cokusu kimse saglayamaz.
hele bi 4-5 yıl daha gecsin, ozellestirmeler bitsin, dolar yine tavan yapsın, devaluasyon sart olsun, ondan sonra da bir krizle akp de tarihteki yerini alacaktır.

ama dedigim gibi, o zaman da elimizde kalan tek sey kriz olacaktır.

ankara

idiamin
hey gidi ankara hey
beni de benzettin ya kendine
astin suratimi, resmilestirdin beni
hey gidi ankara hey
beni de benzettin ya kendine
yüzümde bürokrat gülümsemesi
içimde politik çikmazlar
kaçinci askti tattigim aksamlarinda
kizilay’da yürüyemeden el ele ayrildigim
bir gecelik duygu esnemesinde
yalnizligimla kendimi evime attigim
tutamadigim mevsimlerini doya doya
kaybettigim kendimi herhangi bir sokagin
herhangi bir ayriminda...
geçerken ömrüm giris katlarinda, üsüdüm titredim.
otuz yasima girerken bir yaz aksaminda,
bekar evlerinin soluk aydinliginda kötü aliskanliklar edindim.
hiçbir kiza yalan söylemedim ankara.
ama bir ebruli aksamda, ezan seslerine karisti çigligim.
oyaliyormusum kendimi geçici heveslerde.
kar çiçekleri açiverdi yüregimde,
sen ask de buna, ben çikmaz sokak ankara.
delik olan cebime koyacaktim tüm hüzünlerimi
yine siirler çalip sairlerin soluk nefesli kitaplarindan,
sarkilar sarkilar düzecektim ona ve ankara,
hiç bir kıza yalan soylemedim ve ankara,
çelik renkli gecelerine dagittigim yildizlardan,
taç yapacaktim sari saçlarina.
gözlerindeki yesilden sürecektim antik yalnizligina.
ikimizin de paylasacagi birisi olacakti hayatimda.
anlarsin ya sen ankara, ben ve o.
üç kisilik bir dünya kuracaktik,
gözyaslarinin kahkahaya karistigi su dünyada.
duygu sevinecekti,
telefon edip zeynep’e evleniyormus diyecekti.
frekansini yakalamisken tam da mutlulugunun,
çankaya’dan bir rüzgar esti.
kiskandin ya bizi helal olsun sana
su ölümlü dünyada kendin gibi bir dünya görmeden,
bogacaksin öylemi, kalabalik kaldirimlarinda beni.
hüzne doyacagim öylemi, senin gibi gecekondularinda.
benim gibi bir bozkir çocugu,
meram aksamlarinda çiçeklerin nasil olgunlastigini bilirim ben.
çözmüsken sifresini tam da hayatin
korkma ankara korkma
yazilmamis bir siirin okundukça çogalan ilk kelimesinde,
akip giderken kaderimiz iki ayri yöne,
mutlaka bulusacak vuslat denizinde.
ankara korkma okudugu dualari anamin ikimizi de kurtaracak.
hiç ummadigin bir günde, söyle günes burcundayken sevinçlerin
sen bana alisacaksin ben de sana...
ankara....

gökhan özen

idiamin
bir ara bilgi universitesinde okumaya karar kılmıstı. okula korumasıyla gelirdi, kantinde korumasıyla otururdu.
tuhaf bir tipti, yemek alırken bizim arkadasa carpması ve ozur dilememesi sonucu bir arbede cıkmıstı, arkadasım bununla tartısırken biz de 4 kişi korumasına saldırmıstık.
dedigim gibi tuhaf bir tipti, okulu da bıraktı zaten bir donem okuduktan sonra.

ayhan akman

idiamin
bir kere arabasına binmek nasip olmustu, yol boyunca bir şeyler anlattı, hakkaten iyi bir insanmıs dedirtmisti bana bir fenerli olarak. ancak ozel hayatında da cok kufurlu konusuyordu, o aklımda kalmıs.
48 /

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol