goshenit

kuş uçsa, kervan geçse, kısacası tüyden nem kapan, pireyi deve yapan insan modelinin telaffuz ettiği sözcük öbeği.

çıkarılan derslerin , fark edilen kayıpların ardından yapılmaya çalışılan eylem. insanın kendini yenilemesi tabi ki güzel bir durum. kötü olan hayatı değiştirmeye çalışırken , hayatın seni değiştirip birden bambaşka olgulara sahip olmandır. kendini yenilemek evet güzel , peki ya yinelemek? çok boktan lan sözlük!

(bkz: sanırım depresyondayım)

detaylandırılması gereken başlık.

(bkz: keçi memesi)

burnu boktan kurtulmayan ülke.

trinity geldi, hoşgeldi.

gelenek - göreneklere dayanarak ailelerin dikte ettikleri ile modern çağın getirileri arasında kalmış araf kadınlarıdır.

nihat doğan yarmasının gerçek adıdır.

gerçek adının rıza doğan olduğu söylenen maymuncuk.

#966238

jedinin sakalının az olmasından dolayı dinlemediğim ve harfiyen uyguladığım eylemlerden sonra, daha da şiddetlenen üç gündür kurtulamadığım ağrı.

yeşili inekler yedi
hazineyi yamyamlar
memleketin içine
ediverdiler gari

ne şiş yansın ne kebap
diye diye olduk harap
kalmadı başka örecek çorap
yarab bizim başlara
akıl veriver gari

gerçekti hayal oldu.

(bkz: saki)

bir hüsnü arkan şarkısıdır. dinlerken şarkının içine girip hayata dışardan bakmanızı tavsiye ederim.

bana eski bir akşamın kadehinde sun bu defa
saki! çınlasın çın çın bahçemizde sevinç
bir gümüş incir düşsün, pat!
bir yeşil elma soysun anam
sonrası iyilik güzellik, saki
zaman bir yeşil dal gibi eğilirdi üstümüze
saki! koparıp getir şu cennet meyvesini
gidip uyandır arkadaşları
gelsinler yer aç masada
sonrası iyilik güzellik, saki
gitti gidiyor bu gemi, bu duman, bu martı kuşu
saki! bana mukayyet ol, dol boşalırsam dol
bir kayığa yatır, sal denize
başucuma bir testi koy
sonrası iyilik güzellik, saki
sonrası hep güzellik, saki

kızın dans performansı göz yaşartıcı.

(bkz: independence)

dün akşam soğuk birşeyler içmek için dolabı açtığımda şalgam suyuylar göz göze geldim ve hatıralar sardı dört bir yanımı.

(bkz: nude )

1946 dogumlu oyuncu. tiyatroya ilgisi çocukluğunda, oyun izleyerek doğar. 1966 yılında yeni komedi tiyatrosunda coriolanus oyunu ile ilk kez sahneye çıkar. bu tarihten sonra sehir tiyatrosunda çocuk oyunu ve yetişkin oyunlarında yer alır. bununla beraber, trt radyosunda canlı yayın ve seslendirme yapmaya başlar. tas devri gibi klasikleri seslendirdiği yıllarda dublaj yönetmenligi de yapar. sinema ve televizyon dünyasına girdikten sonra 1989 yılında sehir tiyatrosundan emekli olur ve bodrum’da yasamaya karar verir. en son kadıköy duru tiyatroda görülmüştür.

tiyatro:
1966 coriolanus
1967 esegin gölgesi
1967 kocadaglar agası
1971 koca sinan
1973 leylek sultan
1974 devlet baba
1974 pırtlatan bal
1974 dügün yada davul
1975 genç osman
1976 sırtımızdakiler
1978 bizler ve sizler
1979 tırpan
1981 ese ile köse
1981 3p oyunu
1982 figaro nun dügünü
1982 avanak
1982 scapen’in dolapları
1983 rumuz goncagül
1983 on 3ki öfkeli adam
1984 lüküs hayat
1984-1985 lüküs hayat
1984-1985 rumuz goncagül
1984-1985 büyük jüstinyen
1985 çulsuzlar
1986 buzlar çözülmeden
1988 biz asagıda 3mzası olanlar
1990 hortlaklar
1991 vladimir komarov
1992 moliere yada kara komplo
1993 palto

sinema ve televizyon:
1985 kırlangıç fırtanası / yönetmen: atilla candemir
1993 hastane / yönetmen: zeki alaysa
1994 senlik var / yönetmen: adem ayral
2000 yarı saka yarı ciddi / yönetmen: samim deger
2002 seytan bunun neresinde / yönetmen: levent kırca
2003 yuvam yıkılmasın / yönetmen: tamer ipek-nihat özcan
2004 tam pansiyon / yönetmen: ümmü burhan
2004 sansa bak / yönetmen: filiz kaynak
2004 ruhun duymaz / yönetmen: murat özbey
2004 öteki türkiye’de bir cumhurbaskanı / yönetmen: zeki alaysa
2006 ümit milli / yönetmen: murat düzgünoglu-erhan tursun-cem sürücü

(bkz: pablo picasso)
(bkz: duru tiyatro)

jeffery hatcher’ın yazdığı "bir picasso" (bana bir picasso gerek), iki karakter çevresinde gelişiyor. alman işgali altındaki fransa’da bir ispanyol ressam olarak yaşamını sürdüren, 60’larındaki picasso ve alman hükümetinin temsilcisi genç bir kadın. bir yandan tabloları aracılığı ile usta ressamın geçmişine yolculuk yaparken diğer yandan dengeli ve zekice yazılmış diyaloglarla sorgulamamız gereken noktalara yöneliyoruz; "sanat nedir?" , "sanatın doğası ve politikayla ilişkisi", "sanat susturulabilir mi?" ...

sanat- politika ilişkisi açısndan ülkemiz gerçekleriyle de örtüşen "bana bir picasso gerek" tüm bu soruları sordururken sanatın bir baskı ortamında bile yok edilemeyeceğini, tıpkı karanlık ortasındaki bir ışık gibi parlayacağını da ispatlıyor adeta.

"bana bir picasso gerek" 1941’de fransa’da geçiyor. zaman farklı ülke farklı ama konu çok tanıdık ve ne yazık ki; bir galeride sergilenen ünlü bir ressamın nü tablosunun bir bakanın gelişiyle üstünün kapatıldığı, heykellerin kırıldığı, tiyatro binalarının yıkılarak yerine ticaret merkezi yapılma projelerinin planlandığı ülkemiz içinde hala geçerli...


baskaları kendi yasam öykülerini yazar, bense resim yaparım... bitmis olsa da, olmasa da tablolarım günlügümün sayfalarıdır, böyle oldukları için değerlidirler. gelecek, tercih ettiği sayfaları seçecektir .
seçmek bana düşmez.”
“pablo picasso”


oyun yazarı: jeffrey hatcher
çeviri: şükran yücel
yöneten: arif akkaya
oynayanlar: sezai altekin, ayça bingöl

aldığı ödüller

ayça bingöl
2008 afife tiyatro ödülü - “en iyi kadın oyuncu”
2008 sadri alışık tiyatro ödülü - “en iyi kadın oyuncu”
2008 tiyatro tiyatro dergisi - “en iyi kadın oyuncu”

sezai altekin
2008 afife tiyatro ödülü - “en iyi erkek oyuncu”
2008 tiyatro tiyatro dergisi - “en iyi erkek oyuncu”
8. lions - “ömür boyu başarı usta oyuncu”

zuhal soy
8. lions - “en iyi sahne tasarımı” ödülü

şükran yücel
tiyatro tiyatro dergisi - “en iyi çeviri” ödülü