benduruyorumsebagitti

dün akşam tv’lerde yayınlanan ulusa sesleniş konuşmasının bir bölümüne denk geldim ve ülkedeki buzdolabı satışlarını grafik üzerinden anlatıyor, yüzünden gülücükler eksilmiyordu. sanırsın arçelik ya da vestel’in ceo’su.

konuşmasının bir bölümünde de suriye’ye çatmış yine. bir devlet halkını bombalamaz diyor hâlâ. bizim derdimiz insanlık ve kardeşlik, bu sebeple suriye’yi uyarıyoruz, demeye getiriyor ki, yersen. ırak’ta kahraman amerikan askerleri (ki bu sıfat aynen sayın cumhurbaşkanımız tarafından kullanılmıştır, ırak’taki amerikan askerleri için)nin katlettiği ıraklılar ne insandır ne de kardeş misal. bahreyn’e girip göstericileri tanklarıyla durduran suudi arabistan da pek demokratiktir ve de isyancı zıbıdı bahreynli muhalifler de, evet bildiniz, insan ya da kardeş değillerdir.

yine zatı şahaneleri, konuşmasının bir bölümünde, ırak’ta mezhep temelli ayrışmalara dikkat çekip, bunun tehlikeli sonuçlara varabileceğini söylüyordu. seçim meydanlarında biliyorsunuz kendisi alevi diye kemal kılıçdaroğlu’nu halkın derin geleneksel/sünni (inanç değil!) inanışlarına havale edip yuhalatan, kendileri değildi zinhar!
yine suriye ile ilgili olayları yorumlayıp, hükümetin batının politikalarının maşası olduğunu belirten kılıçdaroğlu’na acaba mezhepsel yakınlıktan dolayı mı suriye’yi savunuyorsunuz diyen hüseyin çelik de zatı şahanelerinin emir erlerinden biri değildi ve hükümetleri de bahreyn’deki şii isyancıları aslanlar gibi savunmuştu, azınlık sünni bahreyn hükümeti ve kankası suudi arabistan’a karşı.
evet bayım! sizin karakterinizi biliyoruz, bilmez miyiz... hiç unutur muyuz!?..

emekli milletvekillerinin maaşlarına yapılan zammı içeren düzenlemenin, cumhurbaşkanı tarafından iptal edilmesinin ardından: benim karakterimi bilen bilir. popülüzm yapmam demiştir ki; gülsem mi, ağlasam mı, sinirden patlasam mı hâlâ bilememekteyim.

iddia edilen suçları işlediğine zerre inanmadığım şahıs.

mesele şudur: soğan başı dahi olsan, ya eğeceksin o başı birilerinin önünde ya da ipliğin pazara çıkarılır; rezil rüsva edilirsin.

fuhuş suç mu? zina? değil. velev ki yapmış olsun; sana ne, bana ne?

ito başkanı murat yalçıntaş’ı hatırlayanınız var mı? geçen yıl bu vakitler tutuklanmıştı. yok rüşvet verilmiş bilmem ne bilmem ne... olay neydi peki? bu arkadaş bir parti kurmayı gönlünden geçirmekteymiş. ben nereden duydum derseniz "aaabilerden".

akıllı olmak lazım. fenerbahçe/aziz yıldırım’ı sevmeyiz; tuncay özkan’ı /balbay’ı sevmeyiz; cübbeli’yi sevmeyiz; aydın doğan’ı sevmeyiz... liste uzar gider. sevmediğimiz, gıcık olduğumuz birisi tu kaka edildiğinde alkışlamayalım artık böyle. mesele öyle rüşvet, fuhuş falan filan değil.

cübbeli’nin internette izlediğim "the cemaat" ve "bop" hakkında söylediklerini bir izleyin isterseniz.

12 haziran 2011 türkiye genel seçimleri sürecinde bedelli vaat eden kemal kılıçdaroğlu’na ben bu vebali alamam, parası olan var olmayan var. referanduma götürelim diyen dün dündür bugün bugün zihniyetinin temsilcisi başbakan yine yaptı yapacağını.

hasret bitti, kavuştuk yine kahramanımıza. bir de şu shameless başlasa artık...

acil şifa dileğim, yalnızca karaciğeri ya da vücudunun hangi noktasındaysa rahatsızlık, onunla sınırlı değil.

bop eş başkanlığından tutun, bölücülüğe açtığı kocaman kapı, fakir fukara/ garip gureba söylemlerine rağmen alabildiğine yağma, alabildiğine altta kalanın canı çıksın vesair politikasızlıkları ve önüne gelene laf çakma, ağzını açanı ötekileştirme söylemlerinedir aynı zamanda.

çok çok süper bir uygulama olmakla birlikte, görme engellilere özel olması şart mıdır ki? varsa meraklısı, açsın telefonu, dinlesin.

cübbeli ahmet hoca’nın deyimiyle: saman tv

hayallerine dokun mottosu ile sevimli reklamlara sahip yayın platformu. neye yarar hd tv sloganıyla, daha baskın bir mesaj veren d smart’ın, reklamda gerisinde kalmıştır yine de.

bir nesimi şaheseri...

ben melamet hırkasını
kendim giydim eynime
ar u namus şişesini
taşa çaldım kime ne

gah çıkarım gökyüzüne
seyrederim alemi
gah inerim yeryüzüne
seyreder alem beni

gah giderim medreseye
ders okurum hak için
gah giderim meyhaneye
dem çekerim kime ne

sofular haram demişler
bu aşkın şarabına
ben doldurur ben içerim
günah benim kime ne

ben yitirdim ben ararım
yar benimdir kime ne
gah giderim öz bağıma
gül dererim kime ne

sofular secd’ederler
mescidin mihrabına
benim ol dost eşiğidir
secdegahım kime ne

nesimi’ye sordular ki
yarin ilen hoş musun
hoş olayım olmayayım
o yar benim kime ne

o olmadan bilgisayar kullanmanın eziyet olduğu nesne. ekran dokunmatik de olsa mouse olmadan olmuyor.

bir örneği de patlamış mısır yerken, mısır tanelerini şuna buna benzetmektir.

recep tayyip erdoğan’ın dostum silvio diye hitap ettiği, uçan italya başbakanı. darısı, dostunun başına.

kaddafi’nin ahı tuttu yorumları da gecikmeyecektir.

tatil olmasaydı acaba, yine de bayram ederler miydi insanlar?
misal "gazze canımız ciğerimiz, kahrol israil al sana one minute" diye bir cumartesi sabahı caddede yürüyen insanları gördüğümde aklıma geldiği gibi. o gün cumartesi değil de pazartesi olsaydı?..

bayram olduğu için mi tatil, yoksa tatil olduğu için mi bayram "artık"?

tek kanallı tv’de olağanüstü hal bölgesinden haberlerle ruhumun sıkıştığı çocukluk dönemimde, nedense/nasılsa, kendi halinde, huzurlu, adeta masalsı bir hayatın sürdüğü il olarak aklımda tescillediğim kent.

hiç gitmedim, görmedim. yıllar yıllar sonra çok da samimi olmadığım bir arkadaşım oldu kütahyalı sadece.

bugün sol frame bakınca fark ettim ki, rasim ozan kütahyalı, bu kentin kalbimde ve zihnimdeki aziz imajına zarar veriyor. neyseki epeydir izlemiyorum, silinir gider umarım sesi kulaklarımdan.

bayıldığım, çok damar bir tespit. "kimden daha", diye de merak etmekteyim lakin.

kırmızı kırmızı yanıp duruyor. ara ara da "yönetimden haber var" diye spot çıkıyor. ilişmiyorum yansın varsın.

beni hâlâ kayseri’de biliyor herhalde, kayseri’ye özel reklamlar dönüyor bilgi sözlük ekranımda zira. google teklemeye mi başlıyor nedir?..

yunanistan’ın, uzun yıllara dayanan ekonomi politika(sızlık)larının başına patladığı, zavallı başbakanı. hiçbir siyasetçi onun yerinde olmak istemezdi kesin.

gece-gündüz, hastalıkta sağlıkta, iyi günde kötü günde, tek başına ya da kalabalıklar içinde... ben, sen, o, biz, siz, onlar...