yaşlılik penceresi

özdemir asaf şiiri,ilhan irem şarkısı.

kimi derin derin bir uykuda
kimide sonsuz bir yolculukta
yağmur ölgün ölgün damlamakta
gece bile sinmiş bir kenara, sokakta

ne düşünüyor dersin gece böyle, kara kara
neye ağlıyor dersin geceler, kara kara

sana mı? bana mı? yoksa ona mı?
yoksa eriyip geçip giden zamanlara mı?
yoksa birbirlerine sırt çeviren, insanlara mı?

biz geçeriz zaman geçer
dünya kalmaz yerinde
ölüm çiçektir dostum
taze kalmaz günlerce

ne ağlayan gece kalır
ne de derin uykular
yine kendi kendine
koşuşturur insanlar

----

yalnızlık penceresi

aralarından geçiyorum
hiç kimse elele değil
herkes kendine dönmüş diyorum
bir kaçının içine bakıyorum
hiç kimse kendisiyle barışık değil

herkese kendini anlatıyorum
kime kendini anlatsam şaşırıyor
kendimi kime anlatacağım, şaşırdım
hiç kimse ilkin kendisine alışık değil
hiç kimse ilkin kendisiyle barışık değil