yaşar kurt

medyaya karsı degısık bır propoganda seklı kullanarak sarkılarıyla genclerın gozunu acan ve cok sevdıgım sanatı para ıcın degıl zevk ıcın yapan ender kişi

canlı çıktığı barlarda,cafelerde kadına kıza oynadığı için yıkıldığım ve canlı performansından nefret ettiğim sanatçı.bir insan bu kadarmı pasif olur sahnede anlamadım.sahneden inince gitarını istedim veremem dedi.penayı ver bari dedim yine veremem dedi.gitarıda penayıda vermedi,bu aralar mali krizde sanırım.beni kapkaçcı yapacak en sonunda.

çarşamba akşamları kadıköy edebi bar’da çıkıyor.

(bkz: fırt emin)
(bkz: hırsızlar)
(bkz: haydi erkekler savasa)
(bkz: kukla)
(bkz: kamyonlar kavun taşır)
(bkz: tahta tekerlekler)
(bkz: hadi baba gene yap)

korku adlı parçası vicdani ret mevzusunun neden tercih edilebileceğine dair doneler taşır...

(bkz: askerde korku dinlemek)

çok güzel şarkılarının yanında ,bi o kadar da tırt şarkılara sahip ,şarkıları genelde basit ve birbirine benzeyen akorlara sahip dinlenesi uzun zamandır sesi soluğu çıkmayan şarkıcı.

<gbkz:http://www.yasarkurt.org/>;

çok sağlam bir müzisyendir.’oyuna gelme anne oyunu verme anne.’ dizelerinin sahibidir.ayrıca braveheart filminin soundtrackine tulumla yaptığı cover gerçekten insanda değişik duygular uyandırır.

albüm kapağında yazan şiiri şarkıları kadar güzeldir.


olmak
ya da olmuş gibi göstermek herşeyi
bir renkli gözlük camı gibi ince
siyahın en korkuncu kadar küstah
sanırım ayrılık kadar acıdır
tekrar görüşmek
yeniden ayrılacağını bilerek
ancak sayılabilecek kadar çok zaman var
konuşacak hiçbirşey kalmayıncaya kadar
güne düşmüş yarasalar gibi aptal
ve şaşkın bir halde bakışmak
olmasını istemek
keşke olsaydı demekten
başka çare kalmamış...

ruhumuzdur.iyi ve başarılı bir müzisyen,saygıya değer bir insandır.ruhum(fırt emin)’un hikayesini öğrenince hem şarkıya hem de kendisine olan sevgim daha da fazla artmıştır.ve bu sevgi hiç bitmeyecektir..

(bkz: ruhum)

arto tunçboyacıyan ile çıkarmış olduğu albümü dünlenmesi gereken sanatçı. ermenice şarkılarada yer verilmiş.

evinde güzel ve şirin bir şöminesi olan kişi dinleme fırsatı buldum ya o şömine önünde gitar çalarken onu soğuk bir aralık akşamında

sesiyle, müzigiyle ruhumu acıtan, kanatan adam...
ne zaman kendimi kötü, çaresiz, mutsuz hissetsem sarılırım bu adam...
kolay giden oldugu zaman, ardından çaresizce gitmek kolay derim...
ver bana düşlerimi derim ama vermez, ben gider yaşar’a sıgınırım.. ardında göz yaşlarını verir bana...
ruhum inicinir, apansız ruhuma giren adam olur.. özlerim gider sığınırım ona, sarılmaz ruhum ben şarkılara sarılırım... neyse ki sensiz yaşamaya alıştırdılar be ruhum derim, sadece özledim derim..
korku belirir ruhumda herkese, herşeye, hayata karşı.. küçük bi kız çocuk gibi
korkuyorum anne derim, alışamıyorum anne, büyümek istemiyorum derim, geri al beni içine...
öyle işte her şarkısında acıtan bir adam; hayatı, acıyı, gerçekleri acımasızca sunan bir adam..
yüreğiyle acılarımız sarıp sarmalayan sanatçı terimin içini doyasıya dolduran adam... sesiyle, müzigiyle