veda

zamanımızda kısaca şöyle denir vedalaşırken:bye

veda eder anneye babaya gidersiniz kocaman insan olunca, cocuklugunuz, okul caglariniz, herseyden nefret ettiginiz ergenlik doneminiz, kendinizi bulmaya basladiginizi sandiginiz universite yillari gecmistir onlarin yaninda hep. gidersiniz hatta biraz da sevinirsiniz, hani sevmezsiniz ya siz bu ulkeyi, hani bogar ya aile ile yasamak, gidersiniz. bir ucagin klostrofobikleri kese kagidina solumaya iten camindan kuculdukce kuculur ulke, sevinirsiniz, git yok ol igne basi ol, atom parcasi ol...gidersiniz gittiginizin ayina asik olursunuz 2 yil asik kalirsiniz ve sonra donme vakti gelir bir aksilik olur, bir karar verilir, bir zorunluluk, bir tercih bir sey olur iste donmeniz gerekir sevmediginiz ulkenize, sevdiginizi arkada birakip sevmediginize... iste anne babaya, ulkeye, sehre, arkadaslara veda etmeye benzemez o.asik oldugunuz, asik kaldiginiz, hayati kimsesiz onunla paylastiginiz, planlar yaptiginiz, nelere katlandiginiz neleri astiginiz beraber kalir ardinizda, yine gidersiniz, bu defa ucak camindan asagi birakirsiniz bir yaninizi belki bir daha hic geri almamak uzere...

insanın canını yakan, yanaklarını ıslatan ve hayatından hiç çıkmayacak olan birkaç dakikalık sarılmadır veda. bazen geri dönmez veda eden, bazen geri dönse de eski tadı olmaz...

ayse kulin romani.korsana karsi onlem almak icin romanin basiminda mavi murekkep kullanilmistir.

oldukça başarılı bulduğum ayşe kulin ablamızın yine harikalar yarattığı eseridir. osmanlı devletinin son demlerini nasıl geçirdiğini anlatır.

(bkz: esir şehirde bir konak)

(bkz: veda etmek)

(bkz: bekarliga veda partisi)

mavi mürekkepli hali berbat bi’şeydi. sonradan düzeltilmişti sanırım. kitap da oldukça lezizdi ama spoiler verip okuma zevkinize bir darbe de ben vurmak istemiyorum.

zulfu livaneli tarafindan yazilan ve yonetilen bir mustafa kemal ataturk filmi. mustafa kemal ataturk’u sinan tuzcu canlandiracakmi$. diger oyuncular serhat mustafa kilic, dolunay soysert, ozge ozpirincci, ezgi mola, burhan guven, kaan olcay ve bartunc akbaba. "olume meydan okuyan bir ku$agin hikayesi" mottosu ile yola cikan filmin ne zaman vizyona girecegi henuz herhangi bir yerde belirtilmemi$ ya da ben goremedim. filmin sitesi de cok guzel;

http://www.vedafilm.com/

filmin fragmanini sitesinden bulabilirsiniz.

veda edilen mevz-u bahis in son sefer olduğu sonradan öğreniliyorsa veda dır.
son olduğunu bilerek sarılmak,öpmek bir şekilde bir umut kırıntısı bırakır insanın içinde.
tüm bunlardan habersizken hepsinden yoksun kalmak hali...işte tam olarak budur veda.

26 $ubatta vizyonda olacakmi$.

filmin sitesini ziyaret ettiğinizde arka planda çalan müzik tanıdıktır. livaneli nin 1999 yapımlı london symphony orchestra plays livaneli albümününü açılış parçası olan 4.37 dakikalık movement no 1 olarak isimlendirilen parçadır.bu, daha önceki filmleri için bestelediği parçalardan biridir. mutluluk filminde de aynısını yapmıştır. çeşitli önceki bestelerini copy-paste! nasıl bestecilikse? inşallah bu film için yeni bişiler bestelemiştir dedirtiyor kendileri.

başroldeki oyuncunun ıhlamurların altından kalkıp gelmesi hiç hoşuma gitmedi. tabii böyle oturduğun yerden "neden atatürk e benzeyebilecek başka ve yüzü eskimemiş bir oyuncu seçilmedi başrol için?" diye ahkam kesmek kolay biliyorum. ama türk kanallarında oynayan yerli dizilerden zerrece hazzetmeyen, es kaza kanalları tararken bile hangi dizi nerde başladı hangisi nerde bitti farkedemeyen şahsım adına; dizilerden kopup gelmiş bir atatürk tiplemesi fagman itibariyle şık görünmüyor.

bekliyoruz, vizyona girsin, seyredelim. çemkirmeye ondan sonra devam ederiz.

sinan tuzcu iyi bir oyuncu ama ben nedense atatürk rolüne oturtamadım onu, makyajla bile kotarılmış görünmüyor. bu kadar göz önünde olan oyunculardan kurulu bir ekip seçince böyle bir durumun da ortaya çıkması kaçınılmaz oluyor sanki. izlemeden yaptığım bu yorumu izledikten sonra yalarım yutarım umarım.

zülfü livaneli’nin yüreğine ve duruşuna güvenerek, gönül rahatlığıyla arkama yaslanarak izleyeceğim filmdir.. şimdiye kadarki hiçbir türk filminin sahip olamadığı güzellikte bir fragmana sahip bence..

ve yarin vizyonda.

büyüşehirlede yaşayıp da filmi ilk günden görme şansına erişenler lütfen sonunu spoiler falan da olsa yazmayınız.

söyleyemem derdimi kimseye, dermân olmasın diye
inleyen şu kalbimin sesini ağyâr duymasın diyerek hayata veda edenlerin hikayesidir bu film...

peşi sıra vedalar birbirini kovalar,

önce selanik’e ,çocukluk anılarına ,beyaz kule’ye

sonra fikriye’ye

peşinden valideye ,

son olarak da pekçok kez ıskalamış olduğu hayata.....

:--------------------------------------ağlattın beni zalim----------------------------------------------------------:


sen ıhlamurlar altından kalk gel. tam kalbime mustafa kemal olarak saplan! olacak iş mi?

önce bi izleyelim sonra çemkirelim demiştim. filmin başından sonuna o kadar çok ağladım ki çemkirecek nefesim kalmadı.

bir bütün olarak baktığınızda bazı meşaz veriyorum meşaz replikleri hariç insanı alıp götüren, o delici mavi gözlere aşık olarak filmden ayrılmamı sağlayan, mustafa kemal’i türk parası üstündeki resim ve okulumun önündeki büst olmaktan çıkarıp; gözümde etten kandan bir şekle sokmayı başarabilen, keşke savaş sahnelerine zülfü livaneli yeniden müzikler besteleseydi dedirten, çanakkale şehitlerini gösterdikleri sahnede bu memleketin bir kuruşluk yerini bile bir zamanlar vermemek için kanımızı akıttığımız düşmanlarımıza satan her türlü vatan haini için beddua ettiren ve bu yazıları yazarken hala gözlerimin yanmasına sebep olan filmdir.

:--------------------------------------------ağlattın beni zalim------------------------------------------:

filmi izlerken insan kendine engel olamıyor,sinemada olduğunu unutup alkışlamaya başlıyor.

------------------------------spoiler------------------------------

devirdin dağ gibi adamı latife.ne dırdırcı kadınmışsın sen be.sana bundan sonra hanım diyenin!

------------------------------spoiler------------------------------

(bkz: bir fırtına tuttu bizi deryaya kardı)