vay başıma gelenler

(bkz: 12 mayis 2008 cin depremi)

(bkz: bardağı taşıran son damla)

zaman zaman ilginç olaylarla karşılaşırız.gerçekten şaşırtan.şahit oluruz.başımıza ne geleceğini nerden bilebiliriz ki değil mi?mesela kimse yukardan kafama biri düşebilir ben en iyisi şu taraftan geçiyim demez.bunu yol kenarında bir yerin yeniden yapılanması varsa ya da bir inşaatın yanından geçiyorsak diyebiliriz.e içimizden.eminim bunu dükkanının önünde bekleyen iki çalışan da düşünmemişti.kafalarına yüklü bir genç düşünce dank etmiştir artık.bundan sonra daha dikkatli olmalılar.evet bu doğru.beklerken iki kızımız altı ya da yedi metrelik bir yükseklikten,üstlerindeki (sanırım kuafördü),üzerlerine çullanan bir gencin altında kaldılar.tam yığılırken üçü birden yere ne yazıkki ben meşgul kafamı henüz onlara yöneltmiştim.zar ve de zor toparlanmaya çalışırlarken ki kızlarımızdan biri fena yaralandı genç ayağı kalkar kalmaz tabana kuvvet...peşinden de bir başka adam...olay sonrası görüntüler neme lazım...

(bir de buna şahit olup da kendisi düşmüş gibi çıldıran birinin de empati olayında hayli aşmış olğunu düşünüyorum.)

ateş düştüğü yeri yakar... adam düştüğü yeri yıkar.