uzaktan

ne zaman seni düşünsem;
bir keder basar içimi, kapkara...
aklıma o eski günlerimiz gelir,
ağlarım sensiz geçen dakikalara.

ne zaman seni düşünsem;
gözlerimden bir hüzün bulutu geçer.
beni mahkum etti sensizliğe.
bu nasıl bir ömür, bu nasıl kader?

ne zaman seni düşünsem;
demir atar içime özlem yüklü bir gemi.
rıhtımda seni arar gözlerim, bulamaz
yokluğun yine zindan eder her gecemi.

ne zaman seni düşünsem;
can verir denizlerimde martılar.
omuzlarımda hıçkırır bir kadın,
dudaklarında unuttuğumuz şarkılar.

ne zaman seni düşünsem;
seninle uçup gider en güzel zamanlarım.
bu kocaman, bu hissiz, bu sefil dünyada
sensiz yaşanmıyacağını anlarım...

ümit yaşar oğuzcan

(bkz: uzaktan dunyali)