uygar dünya

son ağaç kesildiğinde son balık tüketildiğinde
yeşil dolarlarını yiyecek insanların yaşadığı toplumlar.

biz dünyayı atalarımızdan miras olarak almadık çocuklarımızdan emanet aldık diyen kızılderilileri bir türlü anlayamamış anglo saksonlar. tek dişi kalmış canavar.

yazarin bu isimde bir tanidigi vardir...soz konusu sahis gercekten de isminin gerektirdigi normlar icerisinde yasamaya gayret etmektedir...zaman zaman bulundugu kosullar icerisinde bunu yapmak icin zorlansa da canini disine takip,boyle agir bir anlam tasiyan isim! altinda yasamanin mucadelesini vermektedir...ornegin bu kisi baskalarinin oldugu yerde kufur edememekte, orasini burasini kasiyamamak da dedikodu yapamamak da, hatta birileri rahatsiz olur "sen ne bicim uygar dunya’sin" once destur ver! derler diye lafa baslarken mutlaka ’ozur dilerim’ demek zorunda hissetmektedir kendini...kolay degildir boyle bir isimle yasamak...sevenleri kendisine diger insanlar gibi rahat davranabilmesi icin ismini degistirtmesini teklif etmislerdir...fakat kulaklari cinlasin diyelim bu arkadas,"aykiri kisilik mutasyonuna ugrarim anormallesirim, endisesiyle" bunu kesinlikle reddetmektedir...uygar olmayan bir dunyada bu isimle hayatini surdurmeye calisan bu insan ne kadar ust duzey degerlerle yuklu olursa olsun ’bravo iste nam-i deger uygar insan’yerine cevreden genellikle ’iste ezik insan’ seklinde reaksiyonlar almaktadir...ama ona gore, olsundur uygarlik ayni zamanda demokrasi demektir. isteyen istedigini soyleyecektir...hatta, uygar insan evinde bayatlayan ekmekleri cope atmayip usenmeden martilara tasimaktadir, bir keresinde bu nankor! hayvanlarin ani hucumuyla saldiriya bile ugramis yine de bundan vazgecmemistir...’uygarlik yasadigin dogayi gelecek nesillere de yasatmaktir’ diye dusunmektedir... uygar dunya,yi seven ve taktir eden bu satirlarin yazari soz konusu kisinin! boyle daha ne kadar bu baskinin altinda yasayacagini merak etmekte ve endiselenmektedir...