üniversitedeyim cimlere yatmam lazım

ege üniversitesi yetenek sınavına katılmaya gittiğimde doya doya gerçekleştirdiğim eylemdir.fekat ama lâkin toprak bütün sinir stresimle birlikte yeteneğimi de çekmiş olsagerek ki geçemedim sınavları.götüme baka baka bursa’ya geri döndüm haliyle.götümde çimen lekesi vardı.kurumuş çimen lekesini hangi deterjan sponsorluğunda çıkarttığımı da başka bir başlıkta açıklayayım isterseniz sevgili sözlük sakinleri.

ögrencilik denilen $eyin olmazsa olmazı.

üzerinizdeki negatif elektriği dünya yüzeyine temas ederek topraklayabilmenizi sağlayan mükemmel durum... diğer taraftan bir takım kendini bilmez hödük öğretim üyeleri ise kendi üzerlerindeki elektriği boşaltmak için "çimlere basma lan" diye öğrenci kovalar, üzerlerine su falan döker yine rahatlamaz çimenlik alanların etrafını dikenli tellerle kapatmak için üniversite bütçesinden ödenek ayırır.

insanin icine neler dert oluyor,nelerle $i$iyor boyle denilesi ba$lik.
(bkz: cimlere uzan yavrum yoksa bir taraflarin $i$er icinde kalirsa).

doğuş üniversitesi öğrencisi iseniz sizin için mümkün olabilitesi düşük olan eylem...

(bkz: çimler ikinci evimiz )

(bkz: bunu sozluge yazmam lazim)

üniversiteyi liseden ayıran yegane anlayıştır kanımca...

cimlik ve ineklik kavramlarinin cagristirdigi bir durumdur zira inekleyen ogrenci cimlik arar yesil huzurdur. ancak gecici bir durumdur. ilerleyen yaslarda bu eylem yerini denk gelen her cimlikte mangal yakma istegine birakacaktir.

kurak bir yerde ise okulunuz hayatta ulaşamayacağınız boşluk.

boğaziçi güney kampüs öğrecilerinde yaygın olan düşünce

yemekhaneden cıkılınca umarsızca tekrarlanan toplu davranıştır. yemekler yenmiş, sigaralar tüttürülmüş ve herkese bir agırlık çökmüştür. muhabbetlerin temposu düşer, konular alakasızlaşır ve duyulan seslerin çeşitliliği azalır.

öğle tatilinin sonuna değin bir huzur yeli eser o kırlarda. sonra eş zamanlı çalan saatlerin dıdıdıdıt sesleri, kıpırdanmalar, "bilmem ne hadi kalk" dürtülmelerle uyanırsınız.

güzel şeydir. geçmişteki pek çok şey gibi özlenir yada özlenecektir.

yeni başlayanlar için;
1- çim, mim farketmez abicim. ihtiyacın olunca, kuru ve sıcak nereyi bulursan yat uyu.
2- bu kampüs denen şeytan yuvalarında(!) çimler bazen sulanır. böyle durumlar için her zaman uyanık ol ve deneyimli arkadaslarından fıskiyelerin yerlerini öğren.
3- kalabalık uyumak her zaman iyidir. değerli eşyalar merkezde toplanır. yarım saatlik huzurlu bir uyku, 3 saatlik tavşan uykusuna bedeldir.
4- "oh be hem gölge hem boş" şeklindeki yaklaşımlar genellikle hüzün ve öfkeyle sonuçlanır. hem sessiz, hem sakin, hemde gölge yerlere manda gibi uzanmadan önce ortamı koklayın. çevredeki en yakın sokak lambasını arayın. (eger gece ışıksız kalan, sote bir ortamsa, hele birde şüpheli kokular geliyorsa masada uyuyun ve ertesi gün uyunacak yerleri kapmak için yemeğinizi az gevezelik yapıp, erken bitirin )
(greyfurt dünyadan bildirdi)

(bkz: madem yoruldum neden çimlere yatmayayım)
(bkz: madem çimlere yattı neden bok atmayayım)

(bkz: madem üniversitedeyim neden çimlere yatmayayım)

(bkz: lütfen cımlere basınız)

cimlere basmayınız kuralının ihlalinin en keyifli halidir.bunu yapan ogrenciye aferindir.iki ders arasında cimlerde oturup yayılmak son derece normaldir. bunun yazık tek yanı bunu sadece universitede rahatca gerceklestirebilmendir.

bu tip genc arkadaslarimiz televizyonda gorduklerinden midir nedir bilinmez, enterasan bir sekilde cimlere yatmak yuvarlanmak, "ohhhh lan ne iyi ettim de universiteye geldim, bak cimlere basmayiniz yazisi bile yok, ne guzel yuvarlaniyorum" dayip cimlerle bogusurlar. birilerinin bu arkadaslara "arkadasim universite otlama yeri degildir" diye uyarida bulunmasi her daim gereklidir.