uçurumda acan

bir cemal sureya siiri.

asktin sen kokundan bildim seni
bir ahirin icinde gezdirilmis gul kokusu
tasittan indin sonra da karsiya gectin
elinde bir tuhaf canta sacinda soku

akil almaz isleri su zambakgillerin
sokakta bir sovgu gibi akip gittin
gozlerin sonsuz uzun sonsuz cekikti
baksan uctan uca cin seddi’ni gorebilirdin

yanindaki adam mutlaka kardesindir
istanbul oyle agirbasli bir kent degildir
asktin sen gidisinden bildim seni
neye yarar sagduyuyu asmazsa siir

birbirimizi kucaklarken neye yarar
kucaklamiyorsak eski yeni sevgilileri
diyorum cogunca evli kadinlar
bu yuzden olu yikayicisidirlar

bilir misin acaba ne demis tilki
kisi bir anda nasil carpiliverir
kuliste yarasini saran bir soytari gibi
giderek nasil anlasilmaz olur sozleri

omer ki bir golu baligi icin degil
kamisi icin vergilendirdiydi
ama degnek vurulurken zavalli ugruya
yuzune ve neresine gelmesin derdi

selam size buyuk durumlar doruk anlar
dag gorgusu kazanir agri’yi bir kez gorse de kisi
marmara’dan yirmi yilda cikaramayacagi gercegi
okyanusu bes dakika seyretmekle kavrar

belki de biraz gec rastladim sana
ama her sey gec gelmiyor mu yurdumuza
1929 buhrani bile gec gelmemis miydi
eksiklige mi alismisiz mutsuzluga mi yoksa

bir ahirin icinde gezdirilmis gul kokusu
agir uykusu aldatilmis olanin
ve aldatanin delik-desik uykusu
tasittan indin sonra da karsiya gectin

divan nâzim hikmet ikinci yeni
kac gundur adini dusunuyorum
ne demis ucurumda acan cicek
yurdumsun ey ucurum