türk insanının ideolojisi

ideoloji kalıplara girmeyi zorunlu kılar. modern insan kendini hümanist, akılcı, ayrıştırabilen, düşünen sorgulayan olarak tanımlamak ister. bu sebeple tek bir fikre sabitlenmektense, geçmişte hiç olmadığı gibi belli ölçüler dahilinde kendi doğrularını belirler, ona göre davranır. böylece atatürk’ün dediği fikri hür, vicdanı hür bir birey olur. isimlere, fikirlere bağlı kalarak, kavramların gölgesinde adeta onları kalkan olarak kullanarak ve bunu o kutsallıkların içini boşaltırcasına yapması, kendi meşruiyet alanını oluşturarak yapması bizzat atatürk’ün istemeyeceği bir kaçıştır, oyundur.

tamamen maksimum faydaya dayalı bir yaşam sürmek en büyük ideolojileridir.

misal, adamın biri gidiyor su sayacının üzerine bir kavanoz balı boca ediyor. neden? çünkü aşağıya doğru akan bal; cihaz içerisindeki diskin daha yavaş dönmesine sebep oluyor. neticede fazla su kullanıp az para ödenmiş oluyor. sonrası malum, diğer faturasında gecikmeyen insanların faturasına kk tutarı olarak yansıyor.

kurban olayım ülkem insanına ben.

türk halkı birçok ideolojiyi barındırdığı için kesin bir karara varamayan 3 noktalı cümle.
lakin;

ocusu bucusu sucusu cucusu.
neden birtane de göğsünü gere gere ben atatürkçüyüm diyen adam yoktur etrafta..
atatürkçülük tüm ideolojilerin en insancıl taraflarını barındırmaz mı ?
atatürkçülük şüphesiz en hümanist ideoloji değil midir ?
atatürkçülük en özgürlükçü ideoloji değil midir ?
bok mu vardır sağında solunda insanın ?
insan sağına soluna kadar boka batmışsa zaten geçmiş olmasın mı ?
nedir bu özü itip marjinal olma çabası ?
nedir bu kanında dolaşan dedenin ruhunu benimsemeyip, dünyanın en büyük liderinin düşüncelerini adam akıllı kavramayıp, hiç bir göte bok olamamış insanların ideoloji saçmalarını benimseme cabası?
kim ayırdı bu gençleri, kim ayırıyor bizi ?
kim ortak amacımızı bize unutturup, artık dünya üzerinden silinmiş saçmalıkları kakalıyor bizlere ?
belki de birilerinin işleri ras gidiyor bu sayede...