türk filmi izleyip ağlamak

esek sipasi
yine turk filmlerinde rastlanan olay.ozellikle adile nasitin sik olarak yaptigi, yaparken o meshur hickiriklariyla bizi guldurdugu hareketi.bazi anne ve de anane formlari vardir ki onlarda o yaslarina gelmis olmalarina ragmen filmi 100. kez izlemelerine ragmen yine de aglarlar.hele bazen caktirmadan aglama tripleri vardir ki evlere senlik.
freagl dreams
gelenekten midir nedir bilinmez ama hep olur başımıza gelir bir şekilde. şöyle açıklanabilir kırılma noktalarına denk gelir bu filmler aslında yada içinize yare olmuş bir mevzuya temas eder yoksa izlediğiniz sahneye ağlıyor değilsinizdir.
bloody mary
hiç beklenmedik bir anda gelir insanın başına, belki de önceden izleyip güldüğünüz sahnede olur bu..hele adile naşit’in bir ağlama sahnesiye yürek dayanmaz gerçekten, gidip ona sarılıp dakikalarca ağlamak ister insan..
deltanous
’’hala ağlarım
ne zaman izlesem hep ağlarım
hep ağladım
hiç gülmedi yüzüm
yüzüm hiç gülmedi benim
sokak kızı irmayı izledim yine ağladım
hep ağladım
ağladım ben..’’hisleri
ela nehir
türk milletinin vazgeçilmez klasiği haline dönüşmüş genci yaşlısı farketmez şekilde garip bir haz duyduğumuz olay...
sipsi
özellikle canım kardeşim’i izlerken yaptığım eylem. yüzlerce kez izlediğim, sonunu bildiğim, ’bu sefer ağlamayacağım’ dediğim bu filmi her izleyişimde aynı yumru oturuyor boğazıma. yeni dönem türk filmleri arasında da babam ve oğlum aynı muameleyi görüyor ama canım kardeşim’in yeri apayrı...
simplist
duygusal filmlerden ve sahnelerden etkilenen, ruhunda kanamaya meyilli yarası olan, içindeki acıları ve acıtanları gözyaşlarıyla atmaya kabiliyeti olan insanların,bu duygularını yaşarken -normalde acının gözyaşının rengi aynı olsa da- kendine daha yakın hissettiği için olsa gerek türk filmlerini tercih etmesi durumudur.

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol