terk

(bkz: terk i diyar)

kaynağı arapçadır. "tereke" fiil kökünden gelir.

(bkz: terk etmek)

bırakma, ayrılma.

arapça bırakmak, terk etmek anlamında bir kelime olan terk, tasavvufi bir kavramdır. terkin dört şekli vardır. terki dünya, terki ukba, terki hesti, terki terk. kâmil ârif terki de terk eder. böylece aklında ve zihninde terk diye bir şey kalmaz. gerçek terk dünyayı terk etmekle olur. terk ehline tarik ya da târik-i dünya denir. tarîkatta verilen görevi terk etmek, tarîkatı terk etmek gibidir ya da tarîkatı terk etmek nesebi terk etmek gibidir . eskiden fakr ve fenâ ehli dervîşlerin başlarına giydikleri taç ve külâhlar üzerinde, dikey iniş şeklinde alâmetler olurdu. işte bu dilim dilim görüntü veren alâmetlere de terk veya terek adı verilmekteydi. bu dilimlerin sayısı tarîkattan tarîkata değişmekteydi.