temyiz

aslında temyiz mahkemesinden anlaşılan, alt dereceli mahkemenin yargılamasını yenileyip, sıfırdan karar verebilen mahkemelerdir. lakin türk hukuk sisteminde böyle bir uygulama yoktur. temyiz edilen dava, ilgili yargıtay dairesine gönderilir. idari davalarda ise danıştay’a. geçerli bir temyiz başvurusu olduğuna hükmedilirse, ilgili dairenin raportör hakimince incelenir ve dairece karara bağlanır. verilen kararla ya ilk derece mahkemesinin kararı onanır; ya da bozulur. eğer karar bozulacak olursa, tekrardan ilk derece mahkemesine döner ve hâkim yargılamasını yeniler. hakim yargıtay ya da danıştay’ın bozma sebebine uygun karar verirse sorun olmaz. ama isterse verdiği eski kararda “direnebilir” ki, buna da “direnme kararı” denilir. bu durumda tekrardan temyiz edilebilinir. bu noktada artık yargıtay hukuk ya da ceza genel kurulu karar verir. genelde hakimler buradan gelen kararlara uyarlar. ama gene de direnebilmeleri de mümkündür. çünkü hâkimlerin bağımsızlığı esastır. başka hiçbir kurum kararlarına karışamaz. tabiî ki uygulamada, tayinlerde yargıtayın verdiği puanlara da (yani ne kadar çok kararınızı onanmış, ne kadar azı bozulmuşsa) bakılarak atamalar yapıldığı için, yargıtay’ın kararlarına, hele de genel kurul kararlarına direnme karı uygulamada pek görülmez.

mahkemelerce verilen kararin kanun ve usul yonunden incelenmesini saglayan kanuni yol.

5271 sayılı ceza muhakemesi kanunu ile oldukça değişikliğe uğramış müessese.
eskiden az sayıdaki istisnalar hariç, bütün ilk derece mahkeme kararlarına karşı başvurulabilen kanunyolu iken şuanda istinaf mahkemesinin bozma dışında ki kararlarına karşı başvurulabilecek olağan kanunyoludur.
temyize başvurabilecekler; sanık, müdahil, mağdur, müdafi, savcı, sanık ve magdur ’un eşleridir..

(bkz: yargıtay)

(bkz: mumeyyiz)

iyiyi kötüden ayirmak; yargitay’a yollamak.