şu yalan dünyaya

şu yalan dünyaya geldim geleli
özge elden özge yar bulamadım
yaralandım al kanlara bulandım
elimin kanını yur bulamadım

güzel olan neyler altın akçayı
arif olan düzer türlü bohçayı
vücudunda seyreyledim bahçeyi
dosta el değmedik nar bulamadım

dostun zülüfleri destedir deste
erenler oturmuş hak için posta
bir zaman sağ gezdim bir zaman hasta
hasta halin nedir der bulamadım

felek kırdı benim kolum kanadım
baykuş gibi viranlarda tünedim
bugün üç güzelin nabzın sınadım
can feda yoluna der bulamadım

felek benim kurulu yayımı basdın
her köşe başında yolumu kesdin
keskin kadeh ile dolumdan içdin
yandı yüreciğim kar bulamadım

pir sultan abdal’ım dağlar ben olsam
dağlarda biten laleler ben olsam
alem çiçek olsa arı ben olsam
dost dilinden tatlı bal bulamadım.

(bkz: pir sultan abdal)

su yalan dunyaya geldim geleli
tas tas ictim agulari sag iken
kahpe felek vermez benim muradim
viran oldum mor sumbullu bag iken
aradilar bir tenhada buldular
yaslandilar sivgalarim kirdilar
yaz bahar ayinda bir od verdiler
yandim bittim ala karli dag iken
karacaoglan derki sozum bilene
omrumun yarisi gitti talana
sual eylen bizden evvel gelene
kimi varimis biz burada yok iken

mahlasindan da anlasilacagi uzere siir belirtilenin aksine yilmaz celik siiri degil karacoglan kosmasidir.